[verhaaltje] de tram en zij
Ik zat in de tram naast een vriend. "De volgende halte moet ik eruit maar ik zie je woensdag weer ok?" Toen hij uitstapte schoof ik richting het gangpad, naast het raam stond de verwarming aan. Het was al zo warm, wat haalde die tramchauffeur in zijn hoofd om nu de verwarming aan te laten staan?
En toen liep zij binnen, ik zag haar meteen. Mooi lang donker haar, kleurtje, kort rokje... Prachtig zag ze eruit. En voor ik het doorhad vroeg ze of ze naast me mocht zitten. "Tuurlijk" wurgde ik uit mijn keel. Ik kon nauwelijks meer ademen. Ik deed mijn benen opzij en ze schoof langs me. De gehele tijd die de tram erover deed om twee haltes verder te komen probeerde ik opzij te kijken. Zij deed oordopjes in en zette een muziekje op. Ik durfde nauwelijks te bewegen maar zij keek alleen maar naar buiten. Toen de tramchauffeur weer een nieuwe halte omriep stond ze op. Ik deed mijn benen weer opzij en ze schoof erlangs. De punt van haar plastic handtasje sneed langs mijn arm, een rode streep bleef achter. Ze had het niet eens door.
Vaag verhaaltje wat ik bedacht in de tram toen er een meisje naast me kwam zitten en met dr tasje langs mn arm sneed. De rest is er bij bedacht vanmiddag, ben namelijk niet aangetrokken tot meisjes ofzo. De laatste zin kwam zo namelijk mooi uit en die zat in mn hoofd toen ze met dr tasje langs mn arm kwam omdat ze het inderdaad niet doorhad. Maar goed, ik weet dat het niet goed is ofzo, is ook mn eerste echte verhaaltje.
|
