Zelfmoord als je op je best bent..
 

Ik zat me laatst eens te bedenken,
wat als je nou eens zelfmoord pleegt, als je op je best bent.

Mensen zullen je altijd herinneren zoals je op het moment van zelfmoord was.

Neem als voorbeeld eens Kurt, Marilyn of Elvis deze zijn alle drie op een jonge leeftijd vermoord/zelfmoord of aan ziekte overleden.
Maar deze mensen zullen altijd herinnert blijven zoals ze op dat moment waren.

Dit werkt in princiepe dus ook bij jezelf, je zult een betere herinnering zijn.

Enigste waar je op moet letten is dat je geen zelfmoord pleegt dmv messen, wapens ed.
Dit omdat hier foto's van gemaakt zullen worden en er dus de herinnering negatiever word.

Maar hoe zien andere mensen dit?

Zelfmoord plegen om anderen goede herinnering aan je te geven vind ik onzin. Je leeft toch ook voor jezelf en niet voor anderen?
Zelfmoord wordt trouwens zowiezo negatief gezien, daarom heet het ook zelfMOORD (ik zal proberen mij voortaan van zelfdoding te bedienen).
Je familie/vrienden etc. zullen zich trouwens ook blijven afvragen of alles wel zo goed ging met je en natuurlijk zijn ze helemaal diep geschokt en dat is weer averechts volgens jouw principe.
En alleen als je in de toekomst kan kijken weet je wanneer je op je best bent (wat trouwens ook nog eens iets subjectiefs is).

Pleeg gewoon geen zelfdoding, je leven zit vol verassingen en je moet er zoveel mogelijk van genieten. En het is helemaal zinloos om zelfdoding te plegen voor anderen, want dat is wat je feitelijk impliceert.

Ik ben 't helemaal met McLaren eens. Maar ik leef niet voor anderen. Dus ik doe 't niet.

Heb ik vaak zat over nagedacht.. Ik zou het alleen niet doen voor de herinnering van anderen, ik zou het doen omdat ik gelukkig wil sterven. En op het moment dat ik dan gelukkig ben, zal ik daarbij bang zijn voor de niet-gelukkige momenten, die hoe dan ook weer komen.. en bang zijn om te sterven wanneer ik niet meer gelukkig ben, of levensmoe ben.. door ouderdom of iets dergelijks, weet je.. dat je zo niets meer kan, en dat steeds frustrerender wordt..

Bovendien zou ik er dan zelf in de hand in hebben wanneer ik zou sterven, wat ik ook een prettiger idee vind. Ik zou er dan wel een mooie dood van maken, op een mooie manier...

Ik sluit die kans dus niet eens uit, dat ik dat ook doe.. Maar praat er nooit over eigenlijk, want dan gaan mensen zich allen maar zorgen maken

helemaal mee eens
ik vind wel dat je respect moet hebben voor mensen die dat doen, als ze geen andere uitweg meer vinden, dat ze dan toch nog de moet kunnen vinden om het te doen.

Of mensen blijven zich eeuwig afvragen 'hij was zo succevol, waarom dééd hij het nou, wat een sukkel/vage gast'

Dat is leuk...

Dat is volgens mij de meest doelloze actie ooit. Zelfmoord pleeg je na mijn weten niet om een goede indruk achter te laten, maar omdat je weg wil van hier... En alsnog, mensen hebben een betere herinnering als je een natuurlijke dood sterft denk ik. Anders zal iedereen zich alsnog afvragen wat er mis was, en dan denken ze ook niet meer dat je op je best was....
Lijkt mij dan.....

Ik weet zelfs wel [a]zeker[/a] dat mensen je een eikel vinden nadat je zelfmoord hebt gepleegd, hoe goed je op je hoogtepunt ook was...

Wat een onzin. Want wat vinden 'we' Kurt Cobain toch een lul..

vaak kun je niet zien of iemand die zelfmoord pleegt "op zn best was" of niet, tis dubbel, ze herinneren je als een gevoelloos kreng die jankende mensen achter laat, maar ook als iemand die vreugde uitstraalde (ofzo)

mijn moeder ziet helaas nu in alle iets-minder-dan-vrolijk-blikken op foto's en filmpjes en teksten van mijn broer een en al zelfmoordgedachtes, het is gewoon absurd, om een beetje een "goede" indruk achter te laten moet je dus je hele leven lang heel vrolijk kijken?

ik geloof niet dat iemand hier veel wijzer uit kan worden, sorry

Tenzij je euthenasie ook tot zelfdoding rekent zullen mensen zich bij zelfdoding volgens mij altijd afvragen of het wel goed met je ging en waarom je het hebt gedaan. Van iemand die al tijden depressief was zullen mensen het nog verwachten. Van iemand die op zijn/haar (ingebeelde) hoogtepunt was zullen ze het ontzettend vreemd vinden.
Ik vind zelfdoding zowiezo niet getuigen van veel respect voor het leven en voor je omgeving, maar sommige mensen kunnen gewoon echt niet verder met hun leven.
Zelfdoding omdat je er nou zin in hebt getuigt denk ik van nog minder respect en eigenlijk vind ik het ook nog wel een belediging voor de mensen die het zouden doen omdat ze niet verder kunnen.
Ik vraag me trouwens af of alle voorstanders het nog wel willen als ze daadwerkelijk op hun hoogtepunt zijn...

Zelfdoding is nooit goed, ook niet om de herinnering aan jezelf goed te houden, want zeg nou zelf, behalve verdriet zullen de mensen die je achterlaat ook onbegrip en een ietsie pietsie woede koesteren over jouw actie. Natuurlijk kan je ook nooit weten wanneer je op je best bent, het leven blijft je verassen
-met goede EN slechte dingen natuurlijk-. En waarom zouden mensen je beter herinneren als je voortijdig -op het hoogtepunt van je leven- een einde eraan maakt? Het is niet alsof mensen je slechter herinneren als je na een lang gelukkig leven overlijd in je slaap :confused:

Mag ik even de naam "Marylin Monroe" [of hoe spel je dat] noemen .

Die heeft ook zelfmoord gepleegd op jobnge leeftijd, maar kijk eens hoe die herinnerd word..


die word altijd herinnerd als de mooie witte dame die kon zingen enzo

Ook herinnerd iedereen zich dat ze zelfdoding heeft gepleegd, wat misschien jammer was voor de rest van haar veelbelovende carrière.
Ik weet trouwens niet hoe haar familie zich haar herinnert, maar ik denk dat die het er ietsje moeilijker mee hebben dan de rest van de wereld.
En stel bijvoorbeeld dat je 38 bent en op het zogenaamde hoogtepunt van je leven bent. Je hebt twee kinderen. Die wil je dat dan toch niet aandoen? Ik vind het gewoon verdomd egocentrisch, dat hele gedoe van zelfdoding. (voor alle duidelijkheid, ik heb het overwogen en het niet gedaan, juist voor de rest v/d wereld niet, vond ik zo zielig voor ze)
Het leven is geen consumptieproduct wat je weggooid als je denkt dat 't z'n beste tijd heeft gehad!

hmm, ik snap ut niej... waarom zouw juh zelfmoord plegen als je gelukkig bent? ik neem aan dat je dan weer ziet waarom je leeft en de dingen die leuk zijn enzow....
En waarom zouw je daar dan meteen afscheid van nemen, als je er nog van kan genieten...
ok, zuh zullen juh maybe wel herinneren als vrolijk enzow, maar is dat 't nou echt waard?

Blackdolfin

bron: http://www.geschiedenis.nl/overige/m...um/marilyn.htm

En die wordt niet enkel als de mooie jonge dame herinnerd, maar ook (misschien wel vooral) als het tragische voorbeeld van iemand die alles doet om gelukkig te worden, maar daar uiteindelijk niet in slaagt.

t iz simpel: pleeg GEEN zelfmoord ofwel, als je dat NIET doet en probeert een waardevol en leuk leven te leiden, dan zul je nogwel het ALLERBEST herinnerd worden