Mijn vriendin heeft het uitgemaakt, en ik wil haar terug
 

Hallo iedereen,

Ik had sinds 4,5 maand een vriendin. Zij is 15 (bijna 16) en ik nog maar net 18. De laatste twee weken heb ik de lastigste twee weken met mijn vriendin gehad. We hebben vaak ruzie gehad om onnuttige dingen, en dan voor een lange tijd van de dag via Whatsapp. Uiteindelijk kwam de ruzie wel goed, maar een paar dagen later begon er weer een nieuwe ruzie. We hadden nergens last van als we bij elkaar waren face-to-face.

Sinds dinsdag ging het goed mis met mijn vriendin. Ik had een brief van vroeger van haar gelezen wat erg privé voor haar is en die zij niemand wilt laten lezen. Hier kwam zij achter en ik heb super vaak sorry hiervoor gezegd. Zij was er even klaar mee en had tijd nodig om over onze relatie na te denken, om na te denken of zij nog verder wilt gaan met de relatie. Ik vertelde haar dat ik super graag verder wilde gaan, omdat ik nog steeds van haar hou. Ze zei de hele tijd dat het lief van me was maar verder niks.

Gisteren heeft mijn vriendin besloten om het uit te maken met mij, via Whatsapp. We waren van plan om elkaar vandaag face-to-face te spreken, maar omdat ik bleef doorvragen over of ze genoeg tijd heeft gehad (vandaag hadden we een etentje van mijn ouders, en morgen sinterklaasviering bij haar familie) heeft ze besloten om het slechte nieuws maar via Whatsapp te vertellen. Ze vertelde dat ze geen niet ziet hoe we samen kunnen verbeteren, en ik heb heel vaak aangegeven dat we samen eruit zouden komen en dat ik zal gaan verbeteren, omdat ik het vooral mijn eigen schuld vind. Ik vroeg of ze me nog even wilde bellen om erover te praten, maar daar had ze geen zin in en ze vertelde mij ook dat ik haar totaal niet moest overhalen om mij terug te nemen, sinds ze dan al het contact verbreekt.

Maandag zie ik haar voor een laatste keer, omdat ze mijn truien terug komt brengen en ik haar knuffel teruggeef die ze ooit aan mij had gegeven voor ons 3 maanden jubileum. Ik wil heel graag terug naar haar toe, omdat ik zielsveel van haar hou, maar ik ben bang dat ik het alleen maar verder verknal. Ik heb nu geen idee hoe ik verder te werk moet gaan, en ze vertelde mij dat ze nog van mij houdt maar dat ze geen manier ziet om de relatie te laten werken. Ik heb haar verteld dat we nog jong zijn en dat er nog genoeg veranderingen in ons leven komen om het te laten werken, maar daar heeft zij geen zin in. Haar redenen waren: we ruzien teveel, we verschillen teveel en ik heb er geen zin in.

Wat moet ik ooit doen om haar terug te krijgen?

EDIT: Ik wilde haar maandag even privé spreken om uit te leggen hoe ik mezelf voel en dat ik super graag verder wil gaan en probeer te veranderen voor haar. Zij vertelde mij dat ze best heel even aan de deur wilt praten, maar dan staat waarschijnlijk haar moeder erbij en mijn moeder ook dus dat werkt gewoon niet. Ze wilt niet even privé op mijn kamer praten, terwijl ik dit heel graag wil om mijn gevoelens te vertellen.

Probeer je vooral niet op te dringen tegenover haar, ik weet niet hoe jullie relatie was voor jullie samen waren, maar bedenk waar zij zich misschien aan ergert, ben je koppig? Wil je altijd gelijk hebben?

Als zij er echt niet meer aan wil werken is er weinig toekomst voor jou. Een relatie moet van twee kanten komen. Alleen met jouw goede wil kom je er niet...
Haar vertrouwen in jou is beschadigd doordat je die brief gelezen hebt, maar mogelijk zat er nog meer niet helemaal goed...

Dat klopt inderdaad, en dat heb ik ook aangegeven aan haar en ik heb beloofd dat ik eraan ging werken om dit op te lossen. Dit heb ik ongeveer twee weken geleden beloofd dus is er nog niet veel vooruitgang te vinden, maar ik moet toegeven dat ik de laatste week niet koppig ben geweest, en toch heeft ze het uitgemaakt.

Daarnaast was onze relatie voordat we samen waren heel kort. Binnen twee weken na ontmoeting kregen we een relatie, op een geheel natuurlijke wijze. Alles klikte perfect, en we waren allebei super gelukkig. Dit bleef zo door gaan tot we onze eerste ruzie kregen begin november, en sindsdien is het langzaam naar beneden gekelderd. Ik wilde zelf graag werken aan oplossingen, maar zij heeft besloten om het nu uit te maken.

Daarom is nu ook mijn vraag of hier misschien een oplossing voor is om haar te laten denken over een toekomst met mij. Ik wil haar laten zien dat ik kan veranderen indien nodig is, en dat we perfect voor elkaar zijn, maar zij zag uiteindelijk niet meer hoe we uit de situatie konden komen en heeft besloten om het uit te maken.

uitmaken per whatsapp...
Alleen dat is al een heel goede reden om dat meisje nooit, maar dan ook NOOIT meer te willen zien.
Welke laffe, rottige tyfushond, maakt het nu uit via whatsapp? Dan heb je ook geen greintje respect voor je (ex)partner. Er is gewoon geen enkel excuus voor. Alleen maar slappe smoezen. Wees blij dat je van dat wicht af bent, en zoek een leuke meid die wél kan communiceren.

Als je vriendin je sws al niet genoeg vertrouwt leek het me ook niet echt een erg gezonde relatie. Je bent haar vriendje en je mag niet eens een brief lezen?

Dat is juist echt niet gek.

Dat komt eerder omdat ik het aandrong volgens haar. Ik ben zelf iemand die zo snel mogelijk wilt weten over alles, en dus bleef ik doorvragen over wat ze aan het denken was. Uiteindelijk heeft ze maar besloten om het via whatsapp te vertellen, sinds ik maar bleef doorgaan. Ik vond het alleen wel jammer dat ze me niet durfde te bellen daarna, terwijl ze eerst beloofde om dat wel te doen.

Dat komt omdat het een hoge emotionele waarde voor haar meeneemt. Vroeger werd ze gepest en was ze depressief. Die brief heeft ze gemaakt om te proberen om alles wat ze dacht en alles wat ze wilde van haar los te maken. Ik wilde haar meer begrijpen dus ging ik het lezen, en ik dacht niet na over de consequenties...

Ja, dat is een prima "reden". Ga haar lafheid ook nog eens lekker bij jezelf neerleggen. Kom op man. Dit meisje is gewoon een lafbek. En jij gaat haar nog verdedigen ook. Cheer up. Ga zsm feesten, leuke mensen en leuke meiden ontmoeten, maar blijf niet hangen bij een trut die communicatief de vaardigheden heeft van een kind van 5.

Als zij niet wil dat jij dergelijk belangrijke dingen over haar weet, zodat je haar ermee kan steunen, of zodat je er rekening mee kan houden, hoe had ze dan gedacht dat een gezonde relatie zou werken?
Nogmaals: weg met dat kind. Er zijn 1000den leukere exemplaren op de wereld.

Aandringen/doorbragen terwijl ze er blijkbaar niet over wil praten is ook niet slim. Dan dwing je haar langzaam in een hoek, legt druk op haar etc. En al bedoel je het misschien goed, je had dit niet moeten doen. Als ze dingen wil vertellen, dan doet ze dat wel als ze daar klaar voor is, niet wanneer jij wilt dat ze dat aan jou vertelt en zeker niet wanneer je er keer op keer op blijft aandringen.

Je dacht er niet over na inderdaad en het heeft haar vertrouwen in jouw geschaad. Terecht. zij schrijft iets op over zichzelf, om iets van haar af te schrijven. Niet bedoeld om te laten lezen aan anderen. En jij hebt het gelezen, zonder aan haar te vragen en zonder haar toestemming. Vind je het gek dat ze het vertrouwen in je kwijt is geraakt?


In deze situatie zit jij fout, is het je eigen schuld dat ze het uitgemaakt heeft en zie ik het niet meer goedkomen. Want zelfs áls ze je nog een kans geeft blijft er het stuk van het missen van vertrouwen door wat je gedaan hebt, naast je gedrag waarvan je zelf aangeeft dat je dit niet zomaar kunt veranderen.

Wolter, wat voor kans van slagen heeft een relatie als de ene partij allemaal geheimen voor de andere heeft?
Tuurlijk, zonder toestemming iets lezen is fout. Maar wedden dat dat jong met allemaal zaken rekening dient te houden om de prinses niet te kwetsen, maar dat hij geen flauw benul had van waar hij dan precies rekening mee moest houden, want dat was allemaal een groot en duister geheim.

Je kunt de schuld wel bij de ts leggen, maar communiceren doe je met 2, en zij deed op zijn zachtst gezegd niet mee. Om hem dan de schuld te geven van pushen en in een hoek dwingen, is gewoon onzin.
Je bent 31 man, ik hoop voor jouw relaties oprecht dat je er toch iets sterker en mannelijker instaat dat het antwoord dat je hier geeft.

Als je iets wil weten van je partner, dan vraag je er naar. Zomaar in haar papieren snuffelen zorgt er alleen maar voor dat het vertrouwen beschadigd. Wil zij niets vertellen, dan moet je je op den duur inderdaad gaan afvragen of die relatie de moeite waard is om in te investeren als openheid naar elkaar toe zo lastig is. Daarnaast gaat de brief over haar verleden. Was die informatie zo super belangrijk om nu (en niet over een paar maanden, in vertrouwen) te weten te komen?

Dat is nu net mijn hele punt... Voor haar is die informatie heel erg belangrijk. Blijkbaar zo zeer dat ze het uitmaakt als die informatie op wat voor manier dan ook uitkomt.
Doet me denken aan dat sprookje van de zwanenprins. Die moet vertrekken als zijn geliefde achter zijn werkelijke naam komt. Lekker melodramatisch allemaal.
Of Blauwbaard. Je mag niet achter die deur, want dan onthoofd ik je (of de relatie).
Dat is op zich prima, maar als het informatie is die van zoveel belang is voor diegene, dan moet het toch haast wel informatie zijn waar de partner zonder details te kennen, rekening mee moet houden. Toch?
Ik denk dat de ts het beter zelf uit had kunnen maken. Slechte communicatie, duistere geheimen... Niet echt een chick waarmee je met vol vertrouwen de toekomst tegemoet gaat. Inderdaad, dat snuffelen was een slecht idee. Maar ja vertrouwen komt van 2 kanten, en was er niet van twee kanten.

Geen. Daarom is het in deze situatie in mijn ogen ook beter dat het uit is. Van beide kanten.

Natuurlijk wist de TS waar hij rekening mee moest houden, namelijk haar privacy en het niet pushen om dingen te vertellen. Niets schimmigs aan, gewoon een stukje van je gezonde verstand gebruiken en aanvoelen van de ander. Het werkt in dit geval twee kanten op. Wanneer hij steeds vraagt aan haar om dingen te vertellen, vertelt zij 1) ze juist niet omdat ze zich gepusht voelt of 2) wel maar dan tegen haar gevoel in.

Hier sla jij de plank werkelijk volledig mis. Als de TS er niet mee om kan gaan hoe zij is/zich gedraagt, dan is hij niet geschikt voor een relatie met haar. Als hij wil dat zij zich anders moet gedragen, als in dingen wel vertellen of alles wat zij schrijft te laten lezen, wil hij haar veranderen en wil hij eigenlijk iemand anders dan waar hij een relatie mee heeft.

Relaties zijn gebaseerd op wederzijds vertrouwen. Als dat er is en er zijn dingen die besproken moeten worden, dan worden die besproken als het goed is.
Als één van de twee moeite heeft met dingen vertellen, tijd voor zaken nodig heeft en dat ook aangeeft dan heeft de ander dat maar te accepteren. Kan diegene daar niet mee overweg, dan werkt de relatie niet en kan je er beter gisteren dan vandaag mee ophouden.

Pushen om dingen bespreekbaar te maken, achter de rug om van iemand dingen gaan lezen. Dát is pas kinderachtig en getuigt van weinig empathisch vermogen.

'Iets mannelijker' :D (n)

Hij heeft gewoon gelijk. Die vriendin was verstandig bezig toen ze 't gesprek wilde uitstellen zodat het niet op WhatsApp hoefde, en ze is terecht kwaad om de privacyschending. Een persoonlijke brief of dagboeknotitie lees je niet per ongeluk. Zelfs als je het niet expres in je handen krijgt merk bij de eerste paar regels al wat het is. Dan leg je 't terug en begin je er later eventueel een gesprek over. Zoiets verwachten van je partner is vrij normaal en dat jij haar wegzet als gekwetste prinses, laffe trut en mannelijkheid aanhaalt als excuus voor slecht gedrag doet mij dingen afvragen over jouw liefdesleven. Klinkt alsof je advies geeft vanuit je eigen bitterheid. Wolter heeft overigens al heel lang een succesvolle relatie, volgens mij.

In beide gevallen heeft TS met zijn egoïsme en blinde emoties z'n eigen ruiten ingegooid. Schrale troost: zo te horen had die vriendin er überhaupt wel genoeg van. Wijze les uit halen, een tijdje verdrietig zijn en op naar de volgende.

Ik zie niet in waarom je per se allerlei details uit een brief van vroeger met je huidige partner zou moeten delen. Ze heeft wel degelijk verteld aan haar vriend dat ze vroeger depressief was en dat ze vroeger gepest werd. Dat ze niet alle details wil delen of wil delen wat ze destijds in paniek of als therapie heeft geschreven met iemand met wie ze net 4,5 maand een relatie heeft, vind ik niet zo gek :confused:

Neemt niet weg dat als topicstarter daar niet mee kan omgaan, hij waarschijnlijk niet geschikt is voor een relatie met haar. Wat WolterB zegt dus.

Dekaloog, maak je over mij maar geen zorgen ;) Ik ben gelukkig getrouwd, en hoef niet om te gaan met allemaal geheimpjes en shit, en hopen dat mijn vrouw eindelijk eens met me wil communiceren over dat wat belangrijk voor haar en voor mij (dus ons) is. Volgens mij exact dát wat er in de relatie van de ts aan schortte.

Overigens: ik praat nergens het feit goed, dat de ts toch die brief las. Ik kan het me ergens op zijn leeftijd wel voorstellen. Want je wil helpen en goed doen en je chick begrijpen. Dat is niet per se egoistisch, wel heel erg onhandig.

Het meisje is vijftien hè? Misschien moet ze een hoop dingen ook nog gewoon leren.

Hoe dan ook, TS had nooit in haar persoonlijke papieren mogen snuffelen. En vriendin heeft daar niet fijn op gereageerd. Leerzame ervaring voor beiden?

Dat ben ik me bewust. En ts is ook pas net 18. In mijn ogen ook nog jong en onervaren. (Had ervarener kunnen zijn, maar laat dat door zijn manier van schrijven en gedrag niet echt zien. Wellicht zijn eerste of tweede serieuse vriendin?).
Dus ik snap niet zo goed waarom de jongen veel harder wordt aangepakt dan het meisje.

Maar goed, zoals je zegt: goede ervaring voor beiden :)

Nee het zal inderdaad vast helemaal totaal niets te maken hebben met ongezond lopen doorzaniken.

Je moet gewoon aan jezelf werken en normaal tegen d'r blijven doen en meestal komt t dan gewoon goed

TS is gewoon een klootzak, en jij bent dat waarschijnlijk ook.

Oei om 0:36 scheld je de TS uit, en mij waarschijnlijk. Ik hoop dat je niet schuimbekkend van razernij de pc hebt uitgezet. Ik zou dat heel sneu voor je vinden.

Waarschijnlijk heb je gelijk. En ben ik een klootzak. Maar ach, jouw meninkje over mij is niet zo heel erg belangrijk. Dus ik hoop dat je toch een beetje lekker hebt geslapen.

Ik merk dat jij inderdaad niet bitter bent.

Als je hem een ''klootzak'' vind hoef je dat niet zo te zeggen, hij heeft al verdriet dan kom jij aan..

Juist wel. Hoe anders moet ie dat snappen.