Ik voel me k*t
 

Heeyy,
Ik weet niet zo goed wat het is de laatste tijd maar ik zit gewoon niet lekker in mijn vel. Ik slaap slecht, voel me overdag echt een lijk, heb nergens zin in en eigenlijk ook geen energie voor. Ik spreek weinig af met vrienden en zeg vaak dat ik niet kan. Ook tegen m'n vriendje terwijl ik zo veel van hem hou!! Ik hou veel van tekenen en teken nu eigenlijk alleen maar donkere tekeningen waarvan sommige gaan over zelfmoord of weglopen. Niet dat ik dat wil doen maar ik denk er wel veel aan. Twee goeie vriendinnen van mij hebben de tekeningen gezien en hebben het tegen een docent vertelt. Ik heb met hem een gesprek van 2 uur lang gehad en hij zei dat hij dacht dat hij zich geen zorgen hoeft te maken. Misschien heeft hij gelijk maar ik heb hem dan ook niet alles vertelt en hij heeft de tekeningen niet gezien. Ik weet eigenlijk niet zo goed waar dit gevoel vandaan komt. Ik heb ook geen hele erge dingen mee gemaakt ofzo. Het lijkt net alsof m'n hele levenslust weg is. M'n ouders weten het niet en ik weet eigenlijk ook niet zo goed wat ik er mee moet. Ik heb zelfs wel eens de neiging om mezelf pijn te doen maar dat heb ik nog nooit gedaan. Weet iemand wat er met me aan de hand zou kunnen zijn en wat ik moet doen??

P.S Ik ben 13 jaar

Misschien kan je hier een keer met je huisarts over praten?
Het is niet fijn dat je je vaak zo somber voelt. Misschien helpt het ook om dingen van je af te schrijven, tekenen en/ of praten?

Vond je het wel fijn om met je docent te praten? Misschien kan je daar nog eens heen gaan en dan eventueel de tekeningen meenemen en daar iets over vertellen als je dat durft. Kan je er met je ouders over praten denk je? Of ze dit berichtje laten lezen?

Ik ken die docent vrij goed en vond het praten met hem wel fijn. Ik ben alleen ontzettend perfectionistisch wat ervoor zorgt dat als ik werkelijk vertel aan die docent of me ouders dat ik ze dan teleur stel..... ook vind ik het lastig om er over te praten. Ik teken of schrijf het liever maar m'n docent zegt dat, dat er niet voor zorgt dat het me beter gaat voelen. Daar heeft hij ook gelijk in! Ik weet alleen niet wat er met me aan de hand is??

Als ik naar de huisarts ga dan weten me ouders het ook en dat wil ik niet!

Wees niet te streng voor jezelf. Goed voor jezelf zorgen betekent ook dat je soms mag huilen, of mag zeggen dat alles niet zo goed gaat als je zou willen. Je ouders hoeven er trouwens niets van te weten als jij gewoon een keer met je huisarts gaat praten. Praten met een vertrouwenspersoon of maatschappelijk werkster op school kan natuurlijk ook.