Hoeveel kan jij per maand sparen?
 

En doe je dat ook?

Als ik erg mijn best doe denk ik een tientje, maar dat gebeurt zelden. Als ik geld overhou, pin ik het en stop ik het in mijn reservepotje.

als ik superzuinig zou leven dan ongeveer de helft van mijn inkomen, maar ik ben geen Zeeuw.

Dat is best handig denk ik!

En waar zou je dan op besparen?

Is het ook wel. Ik heb nu mijn tandartsrekening uit dat potje kunnen betalen :y Wel na een jaar sparen (:'(), maar het gaat om het idee.

Ik denk dat ik niet echt een big-spender ben. Volgensmij kan ik ik 26 procent van mijn inkomen sparen.

buiten de deur eten, efficient boodschappen doen / koken, 1 paar nieuwe schoenen kopen ipv 3, etc.

ja, en als je dat gewoon steeds aanvult en er alleen voor belangrijke dingen geld uithaalt lijkt dat me best praktisch! :y

ahzo ja :y

Ik heb mezelf de laatste maanden ook aangeleerd om geen onzindingen meer te kopen, en dat scheelt ook een boel :y Eerder kocht ik vaak de halve Action/Primark leeg als ik iets leuk vond, maar ik ontdekte laatst dat ik nog heel veel goede kleren heb en dat ik veel gelukkig word van een leuke kringloopaankoop. Nu kom ik eigenlijk altijd wel vrij ruim rond, in plaats van dat ik nog een week boodschappen moet doen van 5 euro. En Ik voel me ook veel minder vaak onrustig als ik in een winkel loop, omdat ik heb geleerd dat ik niet alles hoef te hebben om gelukkig te zijn.

Dat is wel knap! Ik heb van nature niet zo'n drang om allerlei dingen te kopen. Alhoewel ik zo heel af en toe weleens iets koop waarvan ik achteraf denk, 'was dat nu nodig?' en qua kleding krijg ik soms ook gewoon dingen en maakt het me verder allemaal niet zoveel uit. De laatste tijd heb ik wel meer geld uitgegeven aan schoenen, maar dan wel leren schoenen die naar verhouding duurder zijn, maar wel beter voor mijn voeten en hopelijk langer meegaan. Dus dan vind ik het niet zo erg om meer uit te geven :y

in superZeeuw modus valt er natuurlijk ook best te besparen op abonnementen voor spotify en netflix; zou ik gerust met een goedkopere sim-only abo kunnen leven, kan mijn Ziggo-abo ook wel wat goedkoper, er zullen vast wat scherper geprijsde verzekeringen zijn, etc. Zal op jaarbasis misschien wel een paar honderd euro schelen maar dat ga ik pas overwegen als ik in financiële problemen kom :P

Snap ik :p :y Qua gsm zit ik aan 9 euro per maand. Internet was 27 euro per maand, maar dat wordt nu gedeeld. Laatst ook de elektriciteit en het gas via groepsaankoop geregeld, wat in maart gaat. Netflix, spotify en zulks heb ik allemaal niet, net als een tv-aansluiting. Ik huur verder wel een atelier van 200 euro in de maand, zonder die kost zou ik natuurlijk wel meer overhouden. Aan de andere kant betaal ik ook vrij weinig huur dus valt dat ook mee. En uit eten ga ik niet vaak, maximaal een paar keer per jaar denk ik. Maar dan is het des te leuker als ik het een keer wel doe :lief:

Ik ben heel erg opgevoed met het idee dat je van Meer gelukkiger wordt (mijn moeder is daar echt het toonbeeld van, die nooit geld heeft maar altijd wel van alles aan frummels en frutsels voor in huis koopt, terwijl dat helemaal niet goed voor haar is, en ook nog eens kampt met ernstig overgewicht omdat ze praktisch alleen chocola en snoep eet), dus ik heb niet echt een goed voorbeeld gehad. Sinds ik op mezelf woon ben ik meer bezig met wat ik zelf belangrijk vind en dat helpt heel goed (Y)

Zo vroeg ik voor Sinterklaas dit jaar allemaal ge- en verbruikdingen die ik nodig had (een cakevorm, een garde, kruidenthee, dat soort dingen) en mijn moeder was helemaal verbaasd dat ik geen 'leuke dingen' op mijn lijstje had staan. Maar ik vond het fantastisch om te krijgen, want het gaat een hele tijd mee en het verrijkt mijn leven op een manier dat ik meer ruimte heb voor persoonlijke ontwikkeling dan dat ik die ruimte opvul met Frutsels en Dingen :y Dat klinkt misschien heel erg Happinez, maar ik word er wel degelijk blij van :O

Tussen de 0 en 500 euro. Ik kon ongeveer 500 euro per maand sparen maar toen ging ik me 75% laten uitbetalen zodat ik wat meer tijd kreeg voor mijn Phd :(

Dat kan ik me goed voorstellen. Lijkt me inderdaad heel lastig.. mijn ouders hebben wel veel dingen maar hebben ook meegegeven dat het daar niet om gaat. Dat het belangrijkste is dat je gelukkig bent met wie je bent en je jezelf kunt ontplooien. En dat je er mag zijn en er van je gehouden wordt, ongeacht of je dingen hebt of niet. Vooral mijn moeder heeft vaak gezegd als er bijvoorbeeld iets van haar kapot ging of wat dan ook; 'ach, het zijn maar spullen.' En daar probeer ik vaak aan te denken als er zich zoiets voordoet en dat vind ik een hele fijne gedachtegang.

haha ik krijg ook veel liever dingen waar ik effectief iets aan heb dan aan rommel :herp:

Maar dat is toch ook een investering uiteindelijk? Ik word nu maar 60% uitbetaald omdat ik thuiszit :herp: En daar gaat ook nog 11% belasting af straks :bob:

Dat probeer ik ook altijd te denken, maar ik vind het nog steeds lastig. Ik hecht al vrij snel waarde aan waardeloze objecten, zoals een fijne koffiemok (een tijdje geleden sneuvelde mijn Paddingtonmok uit mijn geboortejaar en toen was ik wel even teleurgesteld. Eergisteren vond ik dezelfde mok bij de kringloop en dat maakte me toch wel heel erg blij. Maandag verloor ik mijn lievelingswanten tijdens het boodschappen doen en toen ik daar thuis achter kwam, ben ik meteen op de fiets gesprongen om de route terug te fietsen en ze terug te vinden, wat lukte. Dat soort dingen.) Maar ik word steeds kritischer op wat ik koop/houd. En als ik spullen heel lang niet gebruik/in de weg vind staan, geef ik ze net zo gemakkelijk weg of breng ik ze naar de kringloop. Dus het verschilt heel erg.

Vroeger maakte ik me veel sneller druk om dingen. Een tijdje geleden zat ik op de fiets en schoten mijn oordopjes tussen mijn wielen, die natuurlijk kapot gingen. Vroeger had ik me daar superrot onder gevoeld maar nu dacht ik, ok. Ik gebruik de dingen dagelijks, ik koop gewoon nieuwe. Jammer maar ach, het is maar een ding! En daarna dacht ik, wow, ben ik nu volwassen? :herp:

Nouuu dat valt te bezien. Als ik een 'normale baan' was gaan doen had ik nu al 2x zoveel verdiend. Maar goed, het maakt me niet zoveel uit hoeveel ik nou verdien, ik wil gewoon klaar zijn hiermee.

vind je het niet leuk?

Sommige aspecten wel, maar over het algemeen word ik er best ongelukkig van. Wat dan weer deels normaal schijnt te zijn als je een PhD doet, maar ik zie mezelf echt niet nog langer in het onderzoek werken.

oh, dat is niet zo fijn inderdaad. Wat maakt je er ongelukkig van? Is dat dat je deadlines hebt die lastig te halen zijn, of dat het onoverzichtelijk is of dat het heel veel tijd kost of dat juist allemaal niet?

kunnen best veel. Willen, daar ligt het aan

ok, wil je dat ook?

'Neuro.

Nee, er zijn juist helemaal geen deadlines. Ik zit in mijn eentje al ruim 3 jaar lang aan één groot project, oke af en toe is er een deadline tussendoor voor een conferentie of zo, maar die zijn zeldzaam en zelfopgelegd. Ik denk dat ik veel meer tot mijn recht kom in een meer dynamische werkomgeving, met kortlopende projecten en veel meer contact met andere mensen. Het leukste van de PhD vind ik het lesgeven en het presenteren, maar dat is eigenlijk bijzaak. Het grootste deel van de tijd zit ik maar na te denken en naar een blanco wordscherm of a4tje met allemaal mislukte vergelijkingen te staren.. En ik vind de incentives en onzekerheden die eigen zijn aan een carriere in de wetenschap ook gewoon niets.

Dit heeft mijn vriend ook. Als er een kras op de auto zit, of als ik zijn favoriete mok stuk laat vallen, heeft hij inderdaad ook zoiets van "Ach, kan gebeuren. Doe je niet expres." Mijn moeder was altijd vrij teleurgesteld als er iets stuk ging. Ik heb een keer twee dagen op mijn kamer gezeten omdat ik haar rubberen neuzen die ze bij het grimeren van heks gebruikte stuk had gemaakt. Per ongeluk. Ik heb van Jos inderdaad geleerd om daar wat relaxter in te zijn. Neemt niet weg dat het soms wel klote is als dingen stuk gaan, maar ach. Ik vind het inderdaad ook een fijn idee (Y)

Op die manier. Ik weet niet zoveel over phd's. Hoelang doe je daar normaal over? 4 jaar oid? Ik kan me voorstellen dat dat heel eenzaam voelt en je dan op een gegeven moment wel iets anders wil gaan doen.

Mijn contract is 3 jaar, dat zijn veel contracten tegenwoordig, maar eigenlijk krijgt niemand het af in 3 jaar dus ze gaan nu weer terug naar 4-jarige contracten. In de tijd van mijn begeleider was het vrij normaal om er 10 jaar over te doen :P Maar die gaven wel meer les er naast. Het is niet eens eenzaam, het is gewoon het gevoel dat je niet echt iets nuttigs bijdraagt aan de wereld en het is zo moeilijk om jezelf continu te blijven motiveren.

3 jaar, stelletje uitzuigers.

Uit mijn hoofd nog strijdig met de cao ook.

Zou je er gelukkiger van worden als je er dan meer les naast kunt geven? Waar doe je eigenlijk onderzoek in? En je doet toch juist wel iets nuttigs voor de wereld, maar dan meer achter de schermen? Of voelt dat zo omdat je er zolang over doet en je zoveel met witte pagina's zit?

Het periode- en ketensysteem

Dit is het wettelijk systeem waarbinnen werkgevers in maximaal 2 jaar, maximaal 3 tijdelijke arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd mogen afsluiten. Onderbrekingen van minder dan 6 maanden tellen mee voor de berekening van die periode. Zodra voor de vierde keer een contract wordt afgesloten óf zodra de totale keten van contracten meer dan 2 jaar bedraagt, gaat het tijdelijke contract automatisch over in een contract voor onbepaalde tijd. Als tussen twee contracten een onderbreking zit van méér dan drie maanden, begint de telling opnieuw, dit is de zogenaamde onderbrekingsregel.

Uhhh, ja...?

Om het even ingewikkeld te maken geldt deze wettelijke regeling niet voor promovendi ;)

laaame

Is dat zo? Op basis waarvan?

Ik vind het vooral suf dat bijna niemand het binnen die tijd afkrijgt maar dat de verlenging bijna altijd op een of andere manier uit je eigen zak komt. In mijn geval dus deeltijd laten uitbetalen, maar ook veel mensen werken door nadat hun contract is afgelopen etc.

En die tijdelijke contractenregeling geldt idd niet voor PhDs, dat is wel handig denk ik.

En @Miekepieke meer lesgeven zou ik inderdaad leuker vinden denk ik. Maar dan heb je alleen maar meer de druk boven je hoofd hangen van die dissertatie die af moet.. Ik denk dat er vooral gewoon veel meer in projectgroepen samengewerkt zou moeten worden om écht productief onderzoek te bedrijven. Maarja, een PhD is een 'proeve van bekwaamheid' in zelfstandig onderzoek doen. Al gebeurt het in de beta-sciences wel meer op die manier.

Zo zitten wij er ook in. Zolang we niet krap zitten en overhouden aan het einde van de maand, ga ik er niet teveel moeite voor doen. Denk niet dat wij er nog een paar honderd euro op jaarbasis uit kunnen halen, though. Hooguit een paar tientjes, maar daar ga ik niet echt moeite voor doen.

Even nagezocht: helaas niet de cao, maar regelingen van de universiteiten zelf :o

Zo is korter dan 4 jaar niet toegestaan aan de TU Delft. En heeft de Universiteit van Amsterdam de regeling dat je 3,25 jaar 1,0 fte moet krijgen voor uitsluitend je promotieonderzoek. Doe je hiernaast andere dingen (bijv. onderwijs geven of ander onderzoek), dan moet het contract met deze tijd verlengd worden.

Helaas laat jouw universiteit jullie een beetje in de steek lijkt het ;p

Ja klopt, en mijn departement zijn al helemaal schrapers ;) Ze proberen zelfs mensen voor onderwijs in te roosteren die helemaal niet door de Universiteit betaald worden :ghe:

Toen ik nog thuis woonde spaarde ik vrij veel, nu lukt dat niet meer. Met sommige dingen kan ik ook te zuinig zijn (een half jaar twijfelen over een aankoop, terwijl ik het geld heb), dus daar probeer ik meer balans in te vinden.

Het lijkt net werk!

Nee, juist niet, ik wou dat het meer op werk leek ;) Ik heb ook 'echte banen' gehad en dat voelt toch echt een stuk anders ;)
Het lijkt meer een soort eeuwigdurende scriptie.

Dit is echt precies waarom ik heb besloten geen PhD te gaan doen ondanks dat ik mijn halve leven heb gedacht heb dat dat mijn roeping was :p

Hoe ver ben je en hoe lang moet je nog, denk je? :o

Oh en ontopic, ik spaar automatisch $200/maand, denk dat ik dat maar eens omhoog moet gooien want ik houd wel meer over en 't is zonde om het over de balk te gooien. Maar genoeg aan mijn hoofd en heb er niet zo'n zicht op :herp:

Ik heb 2 papers die soort van af zijn, 1 is al een keer ingediend en ligt nu weer bij een ander journal (maar als die met R&R terugkomt moeten we wel nog nieuwe empirische checks doen) en 1 is in principe klaar om ingediend te worden maar daar wil ik ook nog wel extra dingen voor toevoegen. En mijn derde paper is iets waar ik een jaar lang op heb vastgezeten maar ben nu praktisch opnieuw begonnen daaraan. En heb nog tot 1 mei fulltime, en daarna ga ik nog een semester onderwijs geven maar dan kan ik de overige uurtjes nog wel gebruiken voor dingen afronden. En dan hoop ik maar dat het genoeg is, die 3 papers :o

Ongeveer 700 per maand als ik mijn best zou doen.

Heb je debit of credit card en welke bank ben je bij?