Minoes wordt over een uurtje ingeslapen
 

Dat vind ik eigenlijk niet zo leuk, Minoes was altijd zo'n lieve knuffelpoes en de laatste keer dat ze op schoot zat kon ik haar zo lekker kroelen en ging ze helemaal met haar pootjes uitgespreid liggen en snurkend in slaap vallen. En daar werd ik toen heel blij van.
En dan woon ik al bijna acht jaar niet meer thuis en word ik daar toch nog wel verdrietig van :herp:
Hebben jullie ook weleens meegemaakt dat het huisdier die je als puber bij je ouders had het loodje legde terwijl je die verder niet echt veel meer zag? :herp:

Ja, een hond, en het was kut.

Dat is gek he! :(

Het idee dat ik straks als ik weer naar mijn ouders ga, Minoes niet meer over haar kopje kan kroelen vind ik een beetje leeg.

:( Ahw. Ik woon ook niet meer bij mijn ouders, maar zou echt stuk gaan als een beest (er wonen drie katten en een hond) daar om zou vallen. En mijn kat woont ook nog bij mijn ouders. Als ik ooit de kans heb, verhuist die met mij mee.

Ik vond het al heel raar dat de kat van mijn oud-huisgenootje stierf. En dat nu de kat van thuis bij mij woont, en dat er dus bij mijn vader geen kat meer is. Ik blijf daar voorzichtig met deuren open laten staan enzo :o

Hm, ik heb hier een tijdje Fientje gehad van de vorige bewoonster, maar die was best gestrest en op een of andere manier had ik daar dus echt helemaal niet zo'n warm gevoel bij als bij de katten bij mijn ouders. Terwijl ik katten eigenlijk wel heel leuk vind.. Maar de katten van mijn ouders naar hier brengen zou ik niet zo snel doen, gewoonweg omdat het huis zich hier niet zo voor leent en de straat voor de deur toch wel een beetje druk is soms.
Hoe komt het dat dat jouw kat is? En heb je daar dan meer voor gedaan dan voor de andere katten?

Maar vind je het wel fijn om de kat van thuis bij jou thuis te hebben?

Sterkte Miekepieke! Minoes heeft het zo te lezen wel heel fijn gehad bij jullie.

:lief: dankjewel! Het is misschien ook gewoon het idee wat een beetje vreemd is.
Dat heeft ze wel denk ik ja. :y

Mijn moeder had altijd al katten, mijn vader heeft niet zoveel met dieren. Toen mijn ouderlijk huis verkocht was na mijn moeders overlijden zat ik nog op kamers en moest de kat met mijn vader mee. Maar zodra ik klaar was met grote verbouwdingen heb ik haar opgehaald en ze is inmiddels prima gewend bij mij (y)

Ja :lief: Ze is oud en een beetje lastig, maar het voelt wel gelijk als een thuis met een vertrouwd beest in huis. En ze is ook gewoon leuk, lief en gezellig :y

Ja. Lieve Bop :(

Ah dat is wel fijn! Je hoort vaak verhalen van katten dat ze ook voor een groot deel gehecht zijn aan hun huis en gaan teruglopen enzo.. Maar Fientje aardt supergoed bij haar nieuwe baasje dus ik vraag me af in welk geval zich zoiets voordoet. Fijn dat ze zich weer thuis voelt!

:(

Ik durf mijn oude beginnend dementerende beest hier ook niet echt naar buiten te laten. Ben bang dat ze van het balkon springt en dan nooit meer boven komt/ niet snapt dat ze moet omlopen. Mijn vader had wel alle meubels en dus de geur van thuis, maar bij mij lijkt ze dat niet enorm te missen. Ze is al heel tevreden als ik overdag thuis ben en een beetje tegen dr aan praat. Mijn pa mopperde altijd op haar, dan schrok ze even, maar wilde ze later toch wel weer op schoot :ghe:

Het beestje kwam bij m'n vader ook niet buiten, en thuis ook alleen nog als we zelf in de tuin waren. Ik denk niet dat ze t erg mist, maar misschien laat ik haar nog wel op het balkon als ik thuis ben en t fijn weer is. Dan kan ik voor haar alle buurkatten een beetje wegjagen, want zelf durft/ kan ze dat niet meer.

Ahw wat naar :( de hond waar ik mee opgegroeid ben is doodgegaan toen ik een half jaar niet meer thuis woonde. Heel stom. Sterkte!

Ahw Miekepieke:(. Wij hadden wel een hond van een jaar of 13 maar die ging dood toen ik nog thuis woonde.

Maar Fientje was toch niet zo'n heel lief poezebeest, dacht ik?

Mijn kat is mijn kat omdat ik hem van een vriendin kreeg die op een boerderij woonde :y Daarom gaat hij ook met mijn mee wanneer ik verhuis.

Waar zie jij Fientje staan?

De ex-poes van Miekepieke?

Ja, maar dit gaat over Minoes toch?

Ik moest al janken toen de kat van mijn buren was doodgereden. Ik ben wel goed bevriend met mijn buren en die kat was wel de moeder van mijn katten, maar verder had ik er niet zo'n enorme band mee ofzo.

Meer over huisdieren in het algemeen. (al of niet geeuthaniseerd)

Aww, maar kusjes Miek, het is sowieso niet leuk.

Ik mis Flip, m'n hond die inmiddels 8 jaar geleden is gestorven, nog steeds wel eens :o

Liefste hond ooit :lief:

:(

o7 voor Minoes. Sterkte Mieke

Oh dat is ook vervelend, dan ben je net een beetje gewend aan een nieuwe plaats en is er zo'n verandering thuis..

Eigenlijk is het altijd naar als een huisdier waarmee je opgroeide overlijdt.

Fientje was wel lief hoor! Ze kwam graag knuffelen en heel veel kletsen enzo. Maar wij waren niet veel thuis en Fientje kon de tuin ook niet uit. Ze was heel gestrest en begon aan het eind op het tapijt te plassen en soms een soort van uit te halen als er ergens een voor haar onverwachte beweging was. Niet echt met scherpe nagels, maar ik was een beetje bang dat dat op den duur wel zou kunnen gebeuren. We hebben haar naar mijn ex gebracht en ze gaat nu flink op de kattenbak, komt ook veel knuffelen en daar is vaak wel iemand thuis waardoor ze niet zolang alleen is. Dus ik ben heel blij dat ze uiteindelijk een fijn thuis heeft :y Ik zou nu ook nooit zelf een kat nemen; het appartement waar wij wonen is daar niet echt voor geschikt en we hebben het ook vrij druk op dit moment.

Aaah! Dat is wel leuk :lief:

Kan me voorstellen dat je dat geen fijn idee vindt. Ook denk ik dat een oudere kat zich niet zo goed kan verweren tegen andere katten en dergelijke.. als ze het verder niet echt lijkt te missen is dat ook oke toch?

Dankjewel! Ik ben vooral benieuwd hoe het gaat zijn als ik weer thuis kom. Ze is verder wel goed ingeslapen dus dat is al iets.

Ik heb nooit een hond gehad, maar kan me voorstellen dat dat nog ingrijpender is dan een kat omdat je die altijd moet uitlaten en katten ook wel hun eigen gang willen gaan zo nu en dan :o

:)

o7? Dankjewel!

Flo heeft met je broertje nog een biertje gedronken op Minoes hoorde ik net :lief:

Och zot! :lief::lief::lief::lief: Doe 'm de groetjes! :cool:

Sterkte

Ik zie hem vrijdag pas weer, dus als ik het niet vergeet, zal ik het doen!

Nee verdriet is echt vergelijkbaar. Wij hadden thuis en hond vanaf dat ik zes maanden was een die is ingeslapen toen ik 17 was, een groot drama. Maar de kat gismo, die mijn persoonlijke favoriet was en waarvan ik onafscheidelijk was vond ik net zo erg ookal is die maar zes geworden :o

En ik word mega naar als ik eraan denk dat Paul ooit dood zal gaan :lisa:

*knuf* voor Mieke!

Ik had een kat gekregen voor mijn zevende verjaardag. Die bleef bij mijn moeder toen ik op mezelf ging wonen, ook vanwege mijn astma. Twee jaar terug is ie ingeslapen en nog steeds kijk ik bij mijn moeder waar mijn kat is.

Als ik dan een weekendje daar was sliep ze op mijn kussen met haar pootjes om mijn hoofd en dan herkende ze mijn stem door de telefoon als ik met mijn moeder belde en ging ze kopjes geven tegen de hoorn en naar me mauwen :lief:

Aww :lief:

Nou joh.

vis :lief::lief:

Knuffel voor miekepieke