Nederlandse jongens
 

Ik zit met een dilemma, en wellicht dat jullie advies hebben. Ik ben een meisje (20) van oosterse komaf en woon vrijwel mijn hele leven in Nederland. Ik studeer en woon op mezelf. Gedurende de weekenden moet ik van mijn ouders terug naar huis. Dit is ook echt een bevel, dus keuze heb ik niet. Over het algemeen zijn mijn ouders best conservatief en spelen culturele waarden best wel een grote rol.

Ik daarentegen ben Nederlands op vrijwel elk vlak. Ik heb een heel aantal jongens gedate, en allemaal waren ze Nederlands. Nooit heb ik een van hen kunnen vertellen over m'n ouders en dat ze best streng zijn. Jongens snapten bijvoorbeeld nooit waarom ik niet in het weekend kan afspreken. Ook ben ik altijd bang als de dood dat m'n ouders bellen wanneer ik met een jongen ben en ze zijn stem horen. Veel vriendinnen zeggen dat ik gewoon eerlijk moet zijn tegen jongens, en de situatie moet uitleggen. Om het zowel voor mezelf, als voor hen makkelijker te maken.

Nu durf ik dit niet, en ben ik bang dat Nederlandse jongens geen interesse meer hebben wanneer ik eerlijker ben over m'n achtergond. Daarnaast schaam ik mij er ook dood voor. Mijn ouders zijn mijn ouders, en ik ben alles behalve wat zij zijn. Dus mijn vraag hier aan Nederlandse jongens is: wat zouden jullie ervan vinden als een meisje met een dergelijk situatie zou komen aanzetten? Zou het een afknapper zijn?

Ik vind zelf persoonlijk geen afknapper, ik vind zelf familie erg belangrijk. Misschien wanneer je weer een relatie hebt, is het een idee om een jongen voor te stellen na een tijdje. Het is alleen lastig, dat je in weekeinde daar bent, dus dat al bezet is, dus minder tijd met je vriendje. Maar wanneer je keer iemand voorstelt, weten je ouders dat je serieus bezig bent met het vinden van een levenspartner. Hoop hierbij goed advies te geven en veel succes met je dilemma, hoop dat ik je zo beetje heb geholpen.

Dank u zeer voor advies. Dat van familie gaat ooit nog wel komen, maar nu nog lang niet. Ik vroeg mij alleen af of Nederlandse jongens een soort wtf-momentje zouden hebben als ze zoiets zouden horen. Aan de andere kant zijn we best wel een intellectueel volk en niet wereldvreemd. Ik naam aan men begrijpt dat culturelen nu eenmaal verschillen. Ik persoonlijk zou het helemaal accepteren als iemand van een totaal andere cultuur zou komen, en nu eenmaal andere gewoontes aanhoudt.

Culturen mogen verschillen, maar ik neem aan dat je ook zelf naar je ouders wil elk weekend. Zo niet, dan zou ik daar nog eens goed over nadenken.

Ik zou het proberen uit te leggen wanneer je denkt dat een jongen de moeite waard is. Hier op het forum kan je ook duidelijk overbrengen dat jouw normen en waarden en die van je ouders niet gelijk zijn, maar dat je wel voldoende respect voor ze hebt om elk weekend naar huis te komen. Mogelijk lukt dat bij een serieus geïnteresseerde jongen ook.

Onzin. Gewoon de confrontatie opzoeken en niet gaan.

Dat klopt inderdaad! Er in meegaan is ook een keuze. Het patroon doorbreken kan ook een keuze zijn. Misschien staan je ouders er wel voor open als je één weekend in de maand niet naar huis komt? Dan kan je het langzaam afbouwen en kunnen je ouders er ook aan wennen dat jij je eigen leven opbouwt naast het familieleven met hun.

persoonlijk zou dat niet een afknapper wezen. het niet vertellen wel.
maar je bent 20 hoelang denken ze je nog vast te kunnen binden? je gaat straks na school vast een keer op je eigen wonen toch?

Ik zou zeggen dat ze nu al op zichzelf woont. En blijkbaar kunnen haar ouders haar nog steeds "vastbinden" :p

Cliché antwoord, maar wel de waarheid, als een jongen jou écht leuk vind zal dat hem er niet van weerhouden voor jou te gaan. Hier eerlijk over zijn is misschien juist wel een goede scheidingsmethode ;), jongens die hier op afknappen willen je niet écht graag!

is geen probleem, gewoon eerlijk zijn, dat is het beste in mijn ogen.

Je bent volwassen en mag je eigen keuzes maken. Voor mij zou het geen afknapper zijn. Eerder ongemakkelijk voor jezelf.

Wat hier wordt aangegeven eens goed overdenken. Je bent 20. Kom voor jezelf op en vertel ze dat jullie gewoon verschillen. En dat je heus nog wel langskomt, maar niet elk weekend.

Zij kunnen niet tot je 40e zo doorgaan toch.? Dus hoe moeilijk ook, gewoon een beetje lef tonen.