Littekens van zelfbeschadiging verbergen...
 

Heyy (ik ben 13 jaar)

Ik heb een tijdje aan zelfbeschadiging gedaan. Ik zat totaal niet lekker in m'n vel en had geen idee hoe ik met mijn gevoelens om moest gaan. Een vriendin van mij werd in een pleeggezin geplaatst en dacht heel veel aan zelfmoord, een andere vriendin was aan het afvallen, weer een andere vriendin wou afspreken met een jongen van 21 en nog een stuk of 5 andere vrienden deden ook aan zelfbeschadiging. Ik wou iedereen helpen en voelde me voor iedereen verantwoordelijk. M'n emotie hield ik binnen en op een gegeven moment lukte dat niet meer toen zag ik zelfbeschadiging als een uitweg. Ik ben nu al 2 maanden clean en het gaat steeds beter. Ik praat met een maatschappelijkwerkster van school en een docent waar ik het heel goed mee kan vinden. Maar nu is het ontzettend warm weer. En maandag moeten we weer naar school. Iedereen gaat natuurlijk in t-shirtjes en kortje broekjes. Maar dan ziet iedereen mijn littekens. Ik schaam er niet voor en vrienden en docenten weten ervan maar ik wil niet dat de hele school het straks weet en het een grote roddel word. Opereren en er zalf opsmeren dat helpt niet voor maandag en om in lange broek en lang T-shirt te gaan is met 25 graden niet echt prettig.....
Ik weet dat ik stom ben geweest daar hoef je me niet op te wijzen maar weet iemand wat ik moet/kan doen??

Misschien kan je kleding dragen van dunne stoffen, een lange dunne zwierige rok, of een dunne blouse? Anders kan je met een paar armbanden misschien ook al een hoop verbergen.

Goed dat je er mee gestopt bent en met mensen bent gaan praten.(y) En verder wat Elin3 zegt. Zijn die littekens erg opvallend?

Misschien een smoesje dat je in de prikkelbosjes bent geweest? of een operatie of iets als je bij mensen komt die je amper tot niet kent.

Het vertellen van details rondom zelfbeschadiging kan werken als een trigger voor andere mensen die die neiging hebben. Daarom heb ik je post gedeeltelijk aangepast.

Misschien kan je een dun vestje of blouse meenemen wat je draagt als je ergens bent met veel mensen wat je uit kan doen als je onder je vrienden of met je eigen klas bent.

Die om mijn armen en buik zijn al bijna weer mijn eigen huidskleur je ziet ze nog wel maar dan moet je er heel goed opletten. Ik heb al vaker met korte mouwen gelopen dus dat is niet zo'n probleem. Alleen de littekens op mijn enkels zijn nog heel rood en naast mijn ouders weten vrienden daar niets van....
En dat wil ik graag zou houden. Ik heb al foundation en alles geprobeerd maar je ziet het er gewoon doorheen. En ik wil me ook weer niet door die littekens laten tegen houden om de kleding aan te doen die ik leuk vind. Ik ben gewoon bang dat ik er buiten val, en dat iedereen gaat vragen waarom ik een lange broek aan heb.....

Misschien kan je schoenen dragen die de littekens bedekken? Hoge All stars bijvoorbeeld, of een ander type sneaker die je enkel bedenkt. Enkellaarsjes misschien. Sneakers zijn leuk te combineren met een korte broek, dus dan hoeft het echt niet op te vallen. Je kunt ook een rokje met panty dragen, door de panty vallen imperfecties van je huid ook veel minder op.

@Elin3 das wel een hele goeie!! Ik heb geen laarzen of al stars maar wel andere gympen tot boven de enkel.....
Ik zal eens kijken of die het bedekken!!

En als het te hoog is voor je schoenen misschien een driekwart broek of legging voor onder een rokje/jurkje.

Ik ga het proberen!!! Hoop dat het werkt...

Ik hoop het ook voor je! Zou fijn zijn.

Littekens zijn stoer, moet je juist niet verbergen, ze zijn de texten van het verhaal van je lichaam!

goed als opbeuring, maar dat moet je eigenlijk niet zeggen.
Kan juist aanzetten tot/triggeren.
En daarnaast vertellen ze niet echt een goed verhaal, zoals een gevecht in de jungle met een panther, maar dat je jezelf hebt beschadigd. Sorry for me pissing on your sun, but it's yellow already. :)

Wanneer mensen ze zien en er vragen over stellen, komen er herinneren naar boven terwijl je misschien al over deze fase heen ben en dit juist niet meer wil.
Ook al was het tijdens het zetten wel je bedoeling.

Moet je geen littekend nemen als je ze niet aankan, zelfde doet iemand toch als je een kind hebt?

Ga je dan zeggen dat je liever niet nadenkt over het verwekken van een kind en daarom er niet over wilt praten?

Wtf, is turning yellow?

Enne, tja, mijn littekend komen niet van mezelf, dus ik schaam me er niet voor

Mensen die problemen hebben met zelfbeschadiging doen dat niet omdat ze dat grappig vinden. Pas een beetje op met hoe je dingen brengt, je kortzichtigheid kan kwetsend overkomen voor mensen die ermee te maken hebben.

Kortzichtigheid?

En we praten over mensen die zichzelf beschadigen omdat ze aandacht willen?
En ik ben kortzichtig?

Zo kom je wel over ja.
Zelf heb ik nooit voor de aandacht gesneden. Ik deed het voor de fysieke pijn omdat ik de mentale pijn niet aankon en heb tot de dag van vandaag mijn littekens altijd verborgen.

Ook zijn er mensen die uit wanhoop misschien wel hebben gesneden voor de aandacht. Ze gingen toen misschien door een diep dal en krabbelen nu weer op en schamen zich nu wel voor de littekens. Dat is iets totaaal anders dan (ongepland) zwanger zijn of je kind niet willen hebben (tenzij je in een depressieve bui zwanger raakte, maar dat is meer uitzondering dan in een depressieve bui eens lekker snijden).

oké..
Ik had niet verw8 dat je een retard zou zijn..
Doe ff normaal, g

Gewoon een beetje slim zijn met kleding. Dunne katoenen blouse. Cute kousen. Net panties doen ook wonderen, als dat je stijl is. Daarbij wil ik wel zeggen dat je je er vooral niet voor moet schamen. Of je het verbergt of niet is je eigen keuze, maar weet dat het niet MOET. Doe gewoon waar jij je prettig bij voelt en probeer jezelf en je littekens te accepteren en verder te gaan met je leven.

Zelf heb ik het zelfde probleem, Ik heb veel littekens waardoor ik de afgelopen dagen gewoon lange broeken en vesten heb gedragen terwijl iedereen korte broeken en shirts aan heeft. Ik was heel bang dat ik vragen zou krijgen waarom ik geen zomer kleren aan had, maar gellukkig was er niemand die mij raar aan keek of iets vroeg. Wel moet je opletten dat je het niet TE heet krijgt en oververhit raakt (weet niet hoe snel dat kan gaan)

Hoe verberg je het bij je polsen dan?

Misschien een wat breder horloge?