[Verhaal] Erik en het cliché
 

Een al wat ouder verhaal van me, maar nog altijd één van mijn favorieten.

- - -

Erik was een jongen die het leven ietwat anders zou hebben ingedeeld, als hij de touwtjes in handen gehad zou hebben. Zo ook deze avond. Plichtmatig gezeten op de bank, tussen zijn ouders keek hij afwezig naar de TV. “Engels voetbal.” zei hij. “Da’s mooi voetbal, jongen. Hoog voor de pot en niet aanstellen.” zei zijn vader, die meer geïnteresseerd was in het welzijn van Leeds United dan dat van Erik, die immers maar een thuiswedstrijd speelde.
Voor Erik was het allemaal slappe hap. Engels voetbal was eender met Nederlands voetbal, wat weer in één lijn stond met al het andere voetbal op de wereld. En zo was alles al eerder gebeurd. Het was zo flauw en het irriteerde hem. Een enorme cliché, zo pleegde hij het leven te benoemen. Hij zuchtte nog eens en hoopte maar dat iemand op het veld zijn been brak, voor de verandering.
Alsof ze het deed om onze Erik te pesten verscheen er op dat moment een fee in de huiskamer. “Verdomme, wat een cliché!” riep Erik uit. Zijn ouders leken hem niet te horen, maar dat was meestal zo. De fee leek wat verbaasd, maar liet zich niet zomaar uit het veld slaan. Ze droeg, zoals de dress-code bij feeën doorgaans voorschrijft, een geromantiseerd jurkje, zogenaamd uit de Middeleeuwen afkomstig. Erik liet zijn schouders hangen. “Laat me raden… ik mag een wens doen?” zei hij.
Het feetje antwoordde, tot ergernis van Erik, opgetogen “Ja! Ik ben gestuurd door de Goden der Verveling om jou wat meer lol in het leven te geven! Ga je gang, wees een beest en wens!”
“Nou, feetje” sprak Erik bedachtzaam, “Ik heb een gruwelijke hekel aan het cliché die zich mijn leven noemt. Alles is zo voorspelbaar en,… Verdomme, ik haat cliché’s! Doe er wat aan.” Het feetje lachte moederlijk, werd even afgeleid door een overtreding van Mills en sprak uiteindelijk “Dus jij zou wat meer afwisseling in je leven willen hebben? Akkoord, komt er aan!”
En met een clichématige “Poef” verdween ze in het niets, en voelde Erik zich weer wegzakken in de bank, naast zijn moeder. Zijn vader hoorde hij in de keuken rommelen. Voorlopig merkte hij nog niets, maar dat was altijd zo bij dit soort feeën. Ze beloven bergen te verzetten, en doen het pas als je niet oplet.
Zijn vader kwam terug uit de keuken alwaar hij een kop koffie gehaald had en Erik merkte dat hij een eend op zijn hoofd droeg, terwijl dat geheel niet de gewoonte was van vader. Ook de grote paarse strik die hij om zijn middel had gebonden, kwam Erik niet bekend voor.
“Goh, pa. Nieuwe outfit?” vroeg hij voorzichtig, toen vader weer zat. Langzaam draaide zijn vader zijn hoofd naar Erik. De eend en vader keken hem doordringend aan en opeens stonden ze op. “Ja!” brulde vader, “dat zou jij wel willen weten, hè? Nou, dat gaat verdomme mooi niet door! Ik heb niet voor niets een roze strik om mijn pens!” Erik vond dit een welkome afwisseling op de doorgaans afwezige instelling van zijn vader en besloot brutaal te zijn. “Hij is paars, pa, je strik.”
Vader vond het allemaal wat minder leuk en besloot om zijn vrouw, die al die tijd als een zak bintjes op de bank had gezeten op te pakken en door de ruit te smijten, zichzelf motiverend met oerkreten. De tv, de kast en de eend waren de volgenden die er aan moesten geloven. Het werd zo langzamerhand gezellig op het gazon.
Binnen was daar weinig van te merken. Erik’s vader had een draadloze staafmixer weten te ontfutselen aan de keukenla en dreigde het duivelse apparaat in het linkerneusgat van Erik te stoppen, teneinde hem ernstige neurologische schade toe te brengen. Erik begon zich wat ongemakkelijk te voelen en keek om zich heen naar een uitweg. Geen zware voorwerpen om de slechterik te slaan? Geen clichés? Op het moment dat het apparaat tot het plastieken handvat in Erik’s neus was verdwenen, de knop omgezet werd en zijn hersenen als spaghetti rond de staafmixer werden geknoopt, werd Erik wakker. Het was allemaal slechts een droom.
Verdomme, wat had hij een gruwelijke hekel aan clichés.

- - -

LUH-3417

Hihihihihi :D
Diezgoe :D
Hij is 1: Leuk
2: zet je aan het denken
3: MEER!!!!

meer schrijven jij!
Hier ben ik heel enthousiast over, je schrijft echt goed!

Wahah.. dat einde past hier echt goed (y):D

dat einde, echt geweeeldig :)

Dank voor de reacties.

Ik ben blij dat het einde goed in de smaak valt. Ik moet zeggen dat ik nogal blij was toen ik het zelf bedacht. :)

LUH-3417

Uitgebreider is misschien leuker. :)

Ach, dat is weer zo'n cliché. :)

Ik schrijf niet veel langere verhalen. Vooral omdat er dan meer aandacht besteed moet worden aan de structuur en de opbouw (iets waarin ik nog niet erg goed ben), maar ook omdat die veel minder snel gelezen worden.

Als je het heel graag wilt kan ik wel eens iets langers van me plaatsen. Ik heb zelfs een (extrem slordig en schreeuwend om herschrijving) manuscript van bijna 21.000 woorden (42 vellen A4) liggen. Daarmee zal ik je niet lastigvallen. :)

LUH-3417

Lijkt me leuk om iets langers te lezen. :) Ik weet dat dat een stuk moeilijker is, maar geef 't een kansje.
Dit stukje hierboven komt erg leuk op me over, alleen... ik weet niet... het lijkt niet afgeraffeld ofzo, maar het wordt zo vliegensvlug verteld, dat het irriteert. Let wel, ik spreek dan alleen over het stukje vanaf het moment dat zijn vader verschijnt met die eend op zn kop. :D

Ik begrijp wat je bedoeld. De opbouw is redelijk lang, omdat ik daarin een aantal clichés wilde verwerken, zoals dat gedoe over de fee. Wanneer Erik's leven dan daadwerkelijk een interessante wending gaat nemen, is het nogal rap afgelopen.
Ik had nog boekdelen vol kunnen schrijven met irrationele nonsens die hem zouden overkomen, maar het dient het verhaal niet echt. Het is natuurlijk wel leuk.

LUH-3417 - Ik zal morgen wat langers plaatsen, vermits ik het niet vergeet.

:D:D


vanaf die eend gaat het idd een beetje snel maar voor de rest (y)

erg leuk!! vooral het einde, maar ook verder gewoon heel origineel. (y)

Hehe, hij is grappig :):):)

hij is heel leuk (y)
en dat einde, lekker clichematig :D

tof!

Het is idee is super en het is leuk uitgewerkt.

heej, deze ken ik :) toen je 'm in de BH-Bode geplaatst had en ik 'm voor 't eerst las vond ik hem al prachtig, en nu nog steeds. :)

(schrijf je btw nog steeds verhalen op korteverhalen punt en el, rene?)

Mark! Poos niet gesproken. Je moet weer eens naar het Westland komen om ons te vereren met een bezoek.

Ik schrijf daar nog steeds verhalen, ja. Gaat redelijk goed de laatste tijd, al zeg ik het zelf.

LUH-3417 - Ik hoorde dat je een bierbuik gekregen had. :)

uhm, ja.. uh.. ff regelen op msn dan maar? (als ik je ooit eens online zie)

cHa0s - ja , dat klopt best wel :( :D

je schrijft echt heel leuk. tof idee ook.

het doet me wat denken aan dingen die ik van hugo matthijsen gelezen heb, misschien ken je hem?

(btw: iemand vergelijken met hugo matthijsen is een ongelooflijk compliment)

Hugo Matthijsen is mij helaas compleet onbekend, maar ik geloof je op je woord. Ik voeg de naam toe aan mijn mentale lijst van auteurs waar ik nog naar moet kijken, zodat ik hem over dertien seconden weer totaal vergeten zal zijn.

LUH-3417