Hoe hoort een student zich te voelen?
 

Hallo mensen,

Ik ben dit schooljaar gestart met de opleiding Social Work, na een lange reeks scholen en struggles, maar ik ben eindelijk op het HBO gekomen na het behalen van mijn havo-diploma.

In het begin dacht ik dat ik eindelijk mijn opleiding had gevonden. Ik was heel blij omdat ik eindelijk zekerheid had van wat ik wilde. Nu heb ik 2 lesweken gehad, en de twijfels komen binnen.

Ik ben niet zo naïef om te denken dat school 100% leuk is. Je zal sowieso wel dingen moeten doen die je niet leuk vindt, en dat heb ik geaccepteerd, maar toch heb ik dit gevoel.

Hoort een student met de juiste studiekeuze enthousiast te zijn over leerstof? Zou ik met een sterke interesse mijn boeken willen bestuderen?

Hoe voelen jullie je?

Bij mij verschilt dat echt per vak en periode. Sommige vakken zijn niet heel boeiend, en zeker introductie vakken kunnen wat saai zijn. Ik heb weken gehad waarbij ik echt even geen idee meer had waarom ik nu ooit deze studie ben gaan doe. Maar tegelijkertijd heb ik ook hele boeiende vakken waarbij ik met plezier naar college ga.
Wennen aan nieuwe mensen, reizen, een nieuwe manier van leren, dat kan ook allemaal een hoop energie kosten.

Bedankt voor je antwoord.

Het reizen en nieuwe mensen was ik al wel gewend ( ik heb al eerder MBO gedaan een jaar in een andere provincie).

Het leren is inderdaad wel anders en meer werk dan de havo, maar niet per se iets dat ik niet zou kunnen.
Ik heb er nog eens over nagedacht en ik denk dat ik misschien toch een verkeerde keuze heb gemaakt.

Ik ben deze opleiding begonnen omdat ik mensen wilde helpen zodat ze een leuker of beter leven kunnen krijgen. Het enige onderwerp dat in mijn hoofd schiet is gepeste jongeren, en dat is denk ik niet echt een groot genoeg beeld.

Wat ik denk, is dat ik wel mensen wil helpen, maar misschien is het Social Work gebied niet het gebied waarin ik mensen wil helpen.

Klinkt dit enigszins logisch?

Hee, ik doe zelf ook sinds dit jaar Social Work (MWD). Ik merk zelf wel, dat het ene vak leuker is als het andere vak. Zelf studeer ik het in Utrecht. Nu heb ik 2 vakken, eentje gericht op stad en beleid, en de ander gericht op plan van aanpak.

Het stad en beleid is echt saai, veel vaktermen, niet echt interessant. Plan van aanpak heeft meer betrekking, op de mensen. Je gaat een plan opstellen, om de probleem van diegene te analyseren en uit te werken. Dat is meer opleidingsgericht vind ik. Kost ook wel wat meer tijd, maar een stuk interessanter.

Helaas moet je in je 1e 2 jaar veel boeken lezen, die je liever niet zou lezen. Maar goed, alle kennis die je opdoet is voor een goed doel. In je 3e jaar kon je dacht ik zelf je vakken invullen.

Gepeste jongeren is niet echt een groot beeld. Je hebt wel een doelgroep jongeren, maar dat is doorgaans meer de jeugdcriminelen. Alhoewel, je hebt ook op scholen een maatschappelijk werker, die kinderen dan helpen als ze problemen hebben. Een soort vertrouwingspersoon.

Je kan eventueel een gesprek aangaan met je SLBer. Die kan je denk ik gerichten helpen. Social Work is heel breed. Anders moet je is gaan Googlen, wie weet kom je wat interessants tegen!