[verhaal] de tram
 

Vroeger verplaatste men zich te voet, of door de hulp van dieren in te schakelen. De paard-en-wagen combinatie valt niet weg te denken uit onze geschiedenis. De weerloze dieren werden voor een koets gespannen en trokken zo de mensen achter zich aan. Dit plaatje verdween toen de trein en de auto in zicht kwamen. Inmiddels zijn alle voertuigen elektrisch, mechanisch en computergestuurd.

Maar pas kwam ik tot een vreselijke conclusie. Ik reis namelijk dagelijks met de tram. De tram van Utrecht naar IJsselstein, om precies te zijn. In de veronderstelling dat ik met een mechanisch ding, een loos metalen voertuig te maken had, heb ik verder nooit echt interesse getoond in de tram. Hij bracht me van A naar B, en dat was het. Achteraf heb ik er spijt van.

Het was me altijd wel opgevallen dat de tram geluiden maakt. Rrrrrr, doet de tram. Meestal als hij vanaf het station vertrekken wil of als hij ergens wil stoppen. Rrrrrr. Meestal was ik gewapend met een discman, zodat de ding-dong, de zzzzz en de rrrrrr aan me voorbij gingen. Al die herrie, konden ze trams niet wat geluidlozer maken?

Ik weet nu waarvoor het dient. Laatst betrapte ik namelijk de bestuurder van de tram, terwijl hij liefkozend over het glanzende metaal van de tram aaide. Rrrrrr, deed de tram. Rrrrrr. De bestuurder hield op met aaien en ging zijn hokje in. Ik kon nog net door de deurtjes heen naar binnen. Ding-dong. We vertrokken. En langzaam kwam bij mij uiteindelijk het besef... De tram leeft.

Ik hoor jullie denken; maar als een tram leeft, waarom rijdt hij dan zijn hele leven rondjes voor de mensen? Het antwoord hierop is heel simpel. Vroeger hadden we paarden. En zolang we die paarden, die minderwaardig waren aan ons, lieten eten en lieten slapen, liepen ze voor ons. Nu de tram. Slapen doet de tram sowieso. Van 1 tot 7, om precies te zijn. Maar, wat eet een tram?

Nu komt de meer vervelende kant van het verhaal. Natuurlijk weten jullie dat er betaald moet worden om met de tram te reizen. Van dat geld word de tram onderhouden. En dat vindt de tram fijn. Maar wat gebeurt er, als je niet betaald? Een tijdje gaat dat goed, maar na een tijdje kom je, hoe dat ook, controleurs tegen. En dan? Dan krijg je een boete. Ik heb die ook gehad. En die heb ik braaf betaald.

Wat nu als je je boete niet betaald? Ja, dat weten we niet precies. Ik wel. Vlak na enen is het namelijk voedertijd voor de tram. Als jij je boete niet betaald, zullen de controleurs, die voor de tram werken, je genadeloos aan de tram voeren. Rrrrrr, doet de tram. Spinnend eet hij de slechteriken op. De meeste van deze mensen zijn junks die dachten gratis te kunnen reizen. Zij worden toch niet gemist. De tram vindt het heerlijk.

Gelukkig stempel ik sinds mijn boete altijd mijn kaartje. En sinds mijn ontdekking ben ik extra lief voor het bijzondere gedierte, dat mij feilloos naar mijn plek van bestemming brengt. Zachtjes glijden dan mijn handen over de zachtrubberen vensters. Rrrrrr, doet de tram.

Hihi
Hij is leuk :D
Beetje kinderachtig misschien, maar wel leuk :)

Eigenlijk wou ik ook beginnen met 'beste kinderen'.. :D Tis een beetje een educational verhaaltje voor de kinderen in onze westerse wereld die 1)denken dat alles mechanisch is en 2)hun kaartje niet stempelen :D

Hij is leuk.

Ik dacht even dat de kinderlijke ondertoon onderbroken zou worden door een hartverscheurend bloederig drama waarin de tram menig niet-betalende reizer zou verzwelgen, maar door die toon vol te houden werkt het nog leuker.

LUH-3417

Ik ben er zelf nog niet zo tevreden over..

Waarom niet?

LUH-3417

Ik wil hem nog wat meer uitgebreid maken misschien. En het begin bevalt me niet..

Ik vind het begin wel toepasselijk. Ik stel mij echt voor dat een leraar een verhaal voor een klas kinderen begint op die manier. Alleen de alinea's met persoonlijke ervaringen van de schrijver vallen dan iets buiten de boot (of tram), maar het kan ook dat de leraar dat als voorbeeld geeft.

Je kan ook het hele verhaal anders benaderen door er een horrorverhaal van te maken. Je kan de spanning opbouwen met de geluiden van de tram die steeds levendiger gaan klinken en uiteindelijk de hoofdpersoon de gruwlijke ontdekking laten doen.

Het is een goed idee en je kan het op verschillende manieren uitwerken. Ik vond dit wel een originele manier die aardig goed lukte.

LUH-3417

Daar zat ik dus ook al aan te denken.. dat de lezer samen met de schrijver (of misschien net ietsje daarvoor) die conclusie trekt.. 'de tram leeft'.. en dan met nog meer kenmerken van de levende tram die langzaam naar voren komen :)

Ik ben benieuwd. Kom maar op.

LUH-3417

Ik ga eerst even naar lowlands :)