teleurgesteld in het leven
 

al lange tijd heb ik het gevoel dat ik nooit gelukkig kan worden met mn leven en dat ik daar in deze wereld moeilijk wat aan kan veranderen. het verveelt me en iedere dag wordt zwaarder en ik weet niet hoe lang ik dit nog aan kan. iedere dag is weer een teleurstelling.:(

Het leven is nou eenmaal niet makkelijk, maar iedereen kan gelukkig worden, jij ook..
Misschien zou je iets meer kunnen vertellen over waarom je iedere dag een teleurstelling vind en waarom je twijfelt over of je het wel aankan..

sterkte..

Tja daar kan ik niks aan veranderen denk ik, dat kan alleen jij, door wat positiever te denken dan nu.

Dat probleem heb ik nou ook. Ik heb ook geen zin in de toekomst, want die ziet er alleen maar donker voor me uit. Wat is er nou leuk aan om elke dag naar je werk te gaan en in die sleur te leven.
Ik weet zelf ook niet eens meer wat ik ermee aan moet. Ik zit nou ook in therapie, maar ben bang dat het nog even zwaar is als ik daar uit kom.
Ik heb gewoon geen zin meer om te leven. Ik zie geen nut.

Feitelijk heeft het leven ook helemaal geen nut. Als de hele aarde met ons mensen erop opeens zou verdwijnen, dan klapt het Universum heus niet meteen in elkaar.
Je leeft niet omdat het nut heeft, je moet leven omdat de dood toch wel komt en omdat die ongelukkig af te gaan zitten wachten lang niet zo leuk is als proberen wat van het leven te maken.

ik mis gewoon echte spanning, tis net alsof ik beter in een andere tijd ofzo thuis zou horen... en ik merk gewoon dat ik dingen niet meer kan, ik kan me totaal niet meer concentreren en de laatste keer dat ik goed geslapen heb is meer dan een paar jaar geleden. ik wil dit gewoon niet en het idee van zo'n saaie toekomst.. ik kan me dat ook niet voorstellen dat sommige mensen met zo'n, ik noem het maar simpel, leven gelukkig kunnen zijn. zo'n beetje huisje boompje beestje verzamelen.

en daarom lukte school niet en zakte ik voor mn examen. en ik zie geen oplossing of uitweg, behalve de te drastische

laten we er gewoon samen een eind aan maken :rolleyes:
eind goed al goed:)

"Goh, 't leven is saai, dus laat ik er maar een einde aan gaan maken" :rolleyes:

Het leven is net zo spannend als je het zelf maakt.

vertel, waar beleef jij nou plezier aan of geluk

Hoe kun je zoiets nu op je 18e zeggen?

Als ik een smsje krijg van het meisje dat ik leuk vind :o

Maar ook zonder dat zijn er wel dingen. Bijvoorbeeld als ik een boek lees en daarbij iets nieuws leer (bijv. hoe iemand iets ervaart, waarvan ik het niet verwachtte en mij bekend voorkomt bij mensen irl).

Veelal zelfontplooiing, elke keer als ik iets beter begrijp dan voorheen, voel ik me sterker / slimmer / wijzer :d Dat geeft me soms een kick. Meestal ontstaat dit nadat ik iets gelezen heb of iets ontdekt / uitgeprobeerd heb, ten einde erachter te komen dat / hoe het werkt :)

Maar ook als ik goede cijfers voor mijn studie haal en deelcertificaten krijg. 't is een soort teken van vooruitgang; het houdt me bezig.

Soms kan het ook iets simpels zijn. Als ik bijvoorbeeld lekker op mijn kamer rondhang en muziek luister. Momenten waar ik even tot mezelf kom..

Op andere momenten ervaar ik een extase. Dat had ik tijdens het lezen van de Wereld van Sofie. Ik ging op een gegeven moment de hond uitlaten en zag ineens alles anders om mij heen. Hoe alles in evenwicht is, alles van elkaar afhankelijk is en samenwerkt .. alles leeft. Ik was verbaasd door wat ik me in dat ene moment ineens allemaal besefte, wat ik voorheen nooit zag.

Zulke kleine dingen; ervaren dat het leven niet zo hoeft te zijn als je denkt dat het is. Dat alles mogelijk is en alles nog kan veranderen :)

Daar sta ik nu. Soms voel ik me nog rot, maar het duurt nooit lang. Ik ben vooral bezig met allerlei dingen in mijn hoofd, dingen die ik nog wil doen en meemaken.

Dus is het leven saai? Voor mij niet iig.

ken jij mij?

dat gevoel had ik ongeveer een jaar geleden ook wel. maar nu heeft het leven weer een helboel uitdagingen voor mij, en het wordt echt wel leuk denkik de komende tijd, ook al zit ik nu in de miserie.

je weet nooit wat morgen brengt

het zijn inderdaad dingen waar ik ook gelukkiger van wordt, maar voor mij is het niet voldoende..

Mooi gezegd, zo ervaar ik het ook. Er zijn zoveel kleine dingen die 't leven spannend maken.
Vooral omdat je zelf kan beslissen wat je ervan maakt.
Ik word zelfs gelukkig als ik denk aan mijn toekomst, omdat ik nog zoveel kan doen en er nog zoveel dingen kunnen gebeuren die mijn leven 'n andere draai kunnen geven...

Ja, blweeegh, dat ervaar ik ook precies zo. Ik moet over een paar weken eigenlijk al weten wat voor studie ik wil gaan volgen, iets dat daarna de rest van mijn leven zal gaan bepalen in mijn ogen, maar ik weet het echt niet, en over een paar weken ook niet. Ik heb het gevoel dat zodra ik een studie heb gekozen de rest van mijn leven al vaststaat, dat het ongeveer hetzelfde zal gaan verlopen als dat van ieder ander, en dat ik net zoals iedereen ga worden, dat benauwd me echt, en ik weet ook niet wat ik moet doen.

Neem jezelf een doel in je leven voor ogen, streef dat na. Dan heb je iets te doen en is 't leven misschien wat minder zinloos.
(jaja, ik ben nog jong en naïef en zo, zit nog vol dromen dat ik de wereld kan verbeteren. ;))

Misschien kan het werk op zich wel een sleur zijn, maar je kunt tijdens je werk ook nadenken over de leuke dingen die je na het werk gaat doen. Ik kijk zelf altijd weer uit naar het op deze site actief zijn als mijn werkdag er op zit.

:D

Kijk, daar heb ik nou ook last van

ik ook, altidj verlangen naar wat nog komen gaat.......("later wordt het leuker") die kennen we..........maar nooit es met volle teugen van DIT moment kunnen genieten.....er mist iets aan...



??????????????????????????????????????