Stoeien eindigt op knuffelen
 

Hallo iedereen,

Ik ben onzeker over iets het zit namelijk zo,
Ik heb een goede vriend waar ik heel vaak mee afspreek bij hem thuis.
Hij vind het leuk om altijd te stoeien als ik bij hem ben :D maar na een tijd laat hij
merken dat ie wil knuffelen en strelen enz enz. had hem een keer gevraagd of hij Gay was
waarop hij antwoordde dat hij het niet is :n hij vind het dus gewoon leuk om te doen en geen slechte bedoelingen ermee heeft.
Hoe moet ik dit dus zien? t'is eigenlijk best wel homo achtig???:confused:

Belangrijker dan 'wat is dit' is misschien: wat vind jij fijn? Wil jij ook knuffelen? Of maakt het je ongemakkelijk?

Ja, hoe je 't moet zien hangt af van wat jij zelf wil.

Het maakt me niet echt ongemakkelijk als we aan het knuffelen zijn ik vind het af en toe fijn , maar ik was wel een keer boos over geworden dat we dit vaker deden,hierdoor werd ik emotioneel en eventjes niet meer doen wegens een gedwongen gevoel voor mijzelf.Dit had ik ook gezegd tegen hem en zei hij: Je hoeft je echt niet gedwongen te voelen hoor want ik bedoel het niet slecht vind het gewoon leuk om te doen met je zodat we samen zijn als beste vrienden, sla het nou is goed op in je hoofd heb het vaker gezegd tegen je maar je luistert niet

Prima, als hij het leuk vindt en hij ook, doen, als jij je er niet fijn bij voelt niet doen!

Dat hij het "niet slecht bedoelt" maakt niets uit. Als jij je er onprettig bij voelt, moet hij ermee ophouden.
Stel je voor dat een jongen dit tegen een meisje zegt terwijl hij haar betast. Is dat oké? Nee, dat is niet oké. Zelfde bij twee jongens.

Dit vind ik ook vrij manipulatief klinken. Jij hebt ook al vaker aangegeven dat je het niet prettig vindt, waarom slaat hij het niet eens op in zijn hoofd om jouw grenzen te respecteren?

Helemaal eens met NfS. Ik vind hem zelfs best agressief klinken, drammerig.

'Je hoeft je niet gedwongen te voelen' is zoiets als 'je hoeft geen pijn te hebben als ik je sla'. En iemands bedoelingen maken inderdaad niks uit, want als ik per ongeluk op je voet ga staan, dan moet ik nog steeds weg en 'sorry, gaat het?' zeggen. Ik zou niet willen knuffelen/stoeien met iemand die dat niet begrijpt.

Ik vind het goed van jou dat je je gedwongen gevoel herkent en communiceert, en niet goed dat je vriend er overheen walst.

Wanneer me vriend met mijn zit te whatsappen, heeft hij vaak over stoeien hoe ie precies te werk wilt gaan tot in de details bijvoorbeeld: wie gaat er als eerst naar boven? jij of ik? wat gaan we doen boven? net zoals de vorige keer weer?? Ik ga boven op jouw liggen en jij bij mij? enz. enz. enz. Zulke appjes wordt ik ongemakkelijk van dan denk ik man man man, doe is even normaal joh tegen me. Het was een keer zo dat ik echt pislink was geworden via whatsapp dat hij niet zo moet dwingen, vervolgens voelde hij zich niet prettig en voelde zich eigen schuldig wat ik allemaal had gezegd gegeven moment zei hij Ik wil jouw echt niet kwijt hoor :'( , oke we hebben het er niet meer over Waarop ik antwoorde: Ik wil het gewoon bij jouw thuis uitpraten en niet via whatsapp Dat hoef echt niet hoor jonge het is goed zo. de volgende dag was ik bij hem thuis heb ik toch uitgepraat hij was heel heel erg geschrokken en ik was nogal erg emotioneel geworden nadat ik het verteld had. In zijn stem en lichaamstaal kon ik merken dat ie bangig werd en hij moest heel erg nadenken wat ie kon zeggen. Paar tellen later liept hij zonder iets te zeggen naar zijn slaapkamer toe en ging op bed liggen met een vol hoofd en even niet meer tegen kon.

Ik denk dat jouw vriend een beetje jokte toen jij hem vroeg of hij gay was. Dat is wel te begrijpen maar geeft hem nog niet het recht om jou "aan te randen". Ik krijg niet de indruk dat jij het erg zou vinden als hij het is dus misschien moeten jullie het toch nog maar eens goed uitpraten. En dan niet via whatsapp!

Ik kan het niet beter verwoorden, goed advies:)

Vorige week met hem erover gehad dat ik het niet meer wil hebben enzovoort, en hij was heel erg geschrokken en het kwam best wel hard aan voor hem wat ik allemaal had gezegd. Hij was zo geschokt dat ie niet veel kon zeggen en ik zag aan hem dat ie heel lang na moest denken en zich eigen moest realiseren dat hij gewoon verkeerd zat. Bleef wel zeggen "ik heb echt geen verkeerde bedoelingen hoor". Deze week was ik bij hem thuis en we hadden 1 keer geknuffeld (voor deze ene keer niet erg gevonden)daarna zei ik: " dit niet meer doen hoor oke?" waarop hij antwoorde:"je loopt alleen maar te zeiken van dit niet doen dat niet doen zus niet doen zo niet doen" toen zei ik tegen me vriend dat hij moet luisteren. Nu ga ik bij mezelf afvragen heeft hij het nu begrepen of niet?

Zo klinkt het niet eigenlijk, hij vindt zichzelf vooral heel zielig hier. Wat je daarmee wil doen moet jij bedenken.

Laten we nou nog eens kijken naar al zijn uitspraken tot nu toe!

"Geen slechte bedoelingen" is géén geldig excuus. Dat zou iedereen wel kunnen roepen terwijl ze de verschrikkelijkste dingen doen! Het gaat ook helemaal niet om de bedoelingen maar om het effect. Een rode haring dus, een drogreden.

"Je hoeft je niet gedwongen te voelen" is, zoals ik ook eerder al zei, een verschrikkelijk kromme redenering, waar een flink gebrek aan inlevingsvermogen uit blijkt.

"Gewoon leuk" veronderstelt dat zijn gedrag normaal en acceptabel is, wat niet per se waar is.

"zodat we samen zijn als beste vrienden" is ook een drogreden. Op elkaar liggen te knuffelen is helemaal niet iets wat nodig is of gebruikelijk is voor beste vrienden. Je kunt uitstekend beste vrienden zijn zonder.

"Sla het nou eens op in je hoofd .. je luistert niet" en ook "je loopt alleen maar te zeiken etc" is een typische guilt trip, hij probeert om jou je schuldig te laten voelen over iets wat hij zelf doet.

Dus wat blijft er dan eigenlijk over van zijn beweringen?

Hij vindt het leuk om te doen. Alles wat hij zegt komt dus neer op alleen dat hij het leuk vindt. Is dat het enige waar hij om geeft? Want uit jouw posts krijg ik sterk de indruk dat jij het juist helemaal niet leuk vindt.

Wat is in het algemeen de beste oplossing als A iets wil doen met B, maar B wil dat niet, denk je? Dat A toch blijft doorgaan en de ander emotioneel chanteert om het toe te staan? Of dat A respect heeft voor de wensen van B en ze het dus niet doen?

Vriendschap kan allerlei vormen aannemen, en het maakt op zich helemaal niet uit wat jullie in je vriendschap doen, of wie er nou homo, hetero of bi is in deze wereld. Maar als wat jullie doen niet met wederzijdse instemming gebeurt, dát maakt wél uit. Dat is zorgelijk en klinkt mij als misbruik in de oren.