Begrafenis
 

Hallo allemaal,

van de week is mijn Oma overleden. Ik heb dinsdag haar begrafenis. Ik zit alleen met 1 groot probleem:
Ik wil echt niet.
Dit komt door o.a.:
1. Ik heb nooit echt wat voor haar gevoeld. We kwamen weleens langs bij haar, maar om nou te zeggen van: Ik zag haar als oma, nou nee.
2. De laatste tijd ging het steeds slechter met haar. Ik heb toen al ergens gezegd van dat ik het heb afgesloten, dus ik heb al afscheid van haar genomen.
3. Ze kwam nog uit een gezin dat echt heel erg betrokken met de kerk was. Ze wordt dus ook door een kerk gebracht met zo'n kerkdienst enzo. Ik kan hier dus echt niet goed tegen. Ik vind dat namelijk een van de saaiste dingen die er is.
4. Ik heb 2 belangrijke toetsen die dag. Als ik die mis mag ik ze niet meer inhalen omdat ik al ziek ben geweest, en bij mij op school geldt de regel dat je 1 SE per vak mag inhalen, wat al allebei is gebeurd. Anders komt er een onvoldoende te staan.

Van mijn moeder moet ik mee uit respect enzo, en vindt die twee onvoldoendes toch niet erg omdat ik redelijk goed sta. Ik heb haar proberen te overtuigen maar 't lukt niet.
Dusja, ik wil gewoon echt niet maar het moet wel uit respect. Maar ik weet nu al dat ik mezelf daar niet van m'n beste kant ga laten zien, omdat ik dat niet kan opbrengen omdat ik het gewoon zo ongelofelijk saai en stom vind. En dat wil ik eigenlijk iedereen besparen. Dus wat hebben jullie voor tips?

Als je toch niets met haar hebt: Suck it up. Je bent daar niet voor je oma maar voor de rest van de nabestaanden.
Qua toetsen; Voor een uitvaart van familieleden van dit kaliber wordt een uitzondering gemaakt. Ik ben om deze reden niet naar de begrafenis van mijn overgrootmoeder geweest trouwens, daar hadden mijn ouders geen problemen mee. Als je ouders je daar geen toestemming voor geven dan heb je mooi vette pech.

Hoe oud ben je?

16

Niet zo moeilijk doen, gewoon gaan. Laat je ouders even naar school bellen, dit is een geldige uitzondering van hun regel dat je maar 1 se mag missen.

Je zult wel vaker in je leven ergens bij moeten zijn waar je liever niet geweest was. Ik ga naar begrafenissen van ouders van directe collega's, ook al ken ik die ouders niet en zijn het soms saaie ouderwetse kerkdiensten. Ik ga niet voor die ouders maar om mijn collega's een hart onder de riem te steken. In dit geval is het de moeder van je vader of moeder, doe het voor hen, zou je sieren. Nu kom je over als een egoïstische puber.

Je gaat daar niet voor jezelf heen maar uit respect! Dus ik zou gaan ook al had je geen goede band met haar. En misschien kunnen je ouders je mentor bellen over die onvoldoendes

Hoi Winnie,

Ik zou ook gaan. Misschien krijg je later ooit spijt dat je niet toch gegaan bent, je hebt deze kans maar één keer. En ik zou het ook belachelijk vinden van de school dat je niet meer mag herkansen. Mocht je gaan, hoop ik dat het een mooie dienst wordt en veel sterkte voor jou en je nabestaanden (al lijk je zelf niet zo onder de indruk, maar vergis je niet dat dit morgen alsnog kan komen!)

Nou, ik ben gegaan. Het was wel een opluchting dat school mij voor 1 keer een uitzondering wilde aanbieden. Maar ze zeiden wel dat dit dan ook echt de enige keer was. Ben wel blij dat ik ben gegaan, vooral omdat ik weet hoe moeilijk mijn ouders het er mee hadden. :)

Heel goed! En gelukkig van die uitzondering! :)