Liefde van mijn leven...
 

Hee, (ben 21 jaar)

Ik heb een aantal jaren geleden een heel erg leuk meisje ontmoet en we kregen samen een relatie en het was heel erg leuk enz , maar in de tussentijd heb ik mij ook steeds meer verdiept in mijn geloof (islam) en in mijn geloof is een relatie en allerlei dingen met meisje voor het huwelijk zwaar verboden en dit is dan ook de reden dat ik na een tijdje de relatie met haar heb moeten beeindigen, ik kon het niet meer doorzetten door mijn schuldgevoel erover, hoe erg ik ook van haar hou. We hebben elkaar maandenlang niet meer gesproken daarna maar na een tijdje contacteerde zij mij en hebben we even gepraat en liet zij mij weten dat ze heel graag een toekomst wilt met mij en dat zij daarvoor bereid is zich meer te verdiepen in het geloof (daarvoor praktiseerde zij het geloof niet zo waardoor ze een relatie bijv niet zo verkeerd vond), de periode daarna hebben we contact gehad en heb haar geprobeerd te helpen enz met kennis opdoen en verdiepen maar omdat we uiteindelijk toch onze gevoelens niet echt konden bedwingen hebben we besloten het contact stop te zetten voor een aantal maanden, zodat zij de ruimte krijgt om zich te verdiepen. Dat is ze nu ook aan het doen hopelijk, dus praten we momenteel dan ook niet.

Ik wil aan de ene kant heel erg graag een toekomst met haar, hou heel erg veel van haar maar ik droom ook van een meisje dat sterker is in haar geloof (met hoofddoek bijv. en allerlei andere dingen) , zodat ik met haar kan leven volgens het geloof, dit zou ik heel erg missen bij haar als ze zeg maar niet gaan praktiseren en we alsnog samen zijn, maar mocht ze die stappen niet kunnen zetten om te veranderen dan moet ik het wel accepteren of ik moet haar voor altijd vergeten en dat lukt mij maar niet.

Wat zou ik moeten doen? Met haar trouwen in de hoop dat zij na een tijdje wel verandert en anders accepteren dat ze dat niet gaat doen , of haar uit mijn hoofd zetten voor altijd?

Weet je, ik ben ik jong (13 jaar),
Maar misschien is het toch wel echt beter om iets milder te worden in je geloof als je echt zo graag samen wilt zijn.
Want gelijk trouwen is ook nie zo'n goeie optie denk ik, je kunt ook niet verwachten dat ze zich compleet gaat aanpassen voor jou, dus misschien moet jij je ook aanpassen, idee misschien? :)
Gr. Raymond

Een relatie is geen bekerings-project. Natuurlijk kan je partner groeien in zijn of haar geloof, maar je moet er ook vrede mee kunnen hebben als dat niet gebeurt. Eerst eens bedenken of je daar mee kunt leven en daarna pas over trouwen nadenken lijkt me wel slim!