Dromen eindeloos/woorden van verdriet
 

Als de zon wegdrijft
de rode zon, die vanmorgen opkwam
en als de maan wegwaait
die me gisteren in slaap suste
misschien kan ik dan rusten
wanneer de zee dan aanspoelt
de gouden regen, zomaar regent
een kinderlach niet meer vergaat
als mijn gedachten niet meer denken willen;
misschien dat ik je dan vergeet

Hij is nog niet af... maar 'k zou graag jullie mening willen hierover... en hoe ik het 'af' kan maken?

[edit] ik heb er nu alleen twee keer misschien in staan.. lijkt me ook niet zo geslaagd.. en ook van mischien maar ff misschien gemaakt :nog iets veranderd... :) :P

:( ik voel me erg aangesproken, wsl doordat ik zo'n soortgelijke periode meemaak... gedichtje is erg lief, misschien een idee om het uit te breiden? Ohja 'mischien' moet 'misschien' zijn :)... en als je een van de 'misschien's verandert kun je bijv. dit doen:

wanneer de zee.. etc
of
wanneer kan ik / ik kan rusten...

nou ja... ben benieuwd als je m uitbreidt :)

(y)

Heb ik net even op het strand geschreven, moet er nog ff aan werken verder. Heb die twee keer misschien veranderd. tx :)
en ook meteen die spellingfout eruit gehaald.

:) gaaf, ik ben benieuwd!

als eerste, aan die kleine lettertjes merk ik, je controleert veel volgens mij.
opzich niks mis mee mij stijl is aleen kwak neeer wat in je opkomst, maar alle sheeft zijn voor en nadelen je gedicht, aardig, maar ik heb het gevoel, hij kan mooier worden.

zoals je zelf zeg hijs nog niet af

misschien dat aller eerste beginetje terug laten komen voor een slot couplet, denk dat dat mooier wordt dan.

huh?