![]() |
en op mijn knieën
de warmte van mijn lijf is anders
net als zonnen in droog gras zonder u gaat alles langzaam als wat water in een glas bewegingen de schaduw hier beide heftig scherp en snel ze botsen zacht op glas en licht alleen niet meer dan spel leven komt tot stilstand nu het boeit als achter dubbel glas alles lijkt zo dof en grauw wat nu als ik een lichtstraal was ach help toch grote dierendokter neem mij of glas weg ver van hier oh heb genade geen verweer voor u alleen een eenzaam dier |
wouw..... hijs wel koewl!!!
Nou ja.. jij ken dichten ja hebbiej msn?? kus mandy |
ik vind hem zekers goed, alleen voor mijn gevoel vind ik het begin beter dan het einde.. ik kan niet echt uitleggen waarom maar het begin spreekt me meer aan gewoon..
Het zit wel heel goed in elkaar verder.. Ik weet niet of daar over nagedacht is of dat het toevallig is maar in zowel 1e als 3e strofe komt in de 2e en 4e regel een vergelijking.. met als.. mooi detail dat |
Cool gedicht. Het loopt goed, geen gedwongen rijm. Gedicht komt beetje dof over, maar dat zal het gevoel er wel achter zijn... Voor de rest herkenbaar, vooral het stuk over het leven staat stil...
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 05:30. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.