Van gedachten veranderd ( vriend)
 

Ik was gister bij me vriend thuis en ik had het nog eens met hem erover gepraat dat ik het niet meer wil knuffelen,

Toen ik bij hem was hadden we eerst een normaal kletspraatje over het dagelijks leven bla blablabla. Gegeven moment bleef het een halfuur stil en toen zei me vriend: is er wat je wat je bent zo stil? Wat is er jonge?.

Toen zei ik tegen hem: ik ben van gedachten veranderd, hij keek me wazig aan en toen zei ik, ik wil het echt niet meer doen elkaar knuffelen.

Hij bevroorde weer eventjes en zei hij:

Wat ben ik toch weer een klootzak
Ik ben echt een droplul ik had het eigenlijk nooit moeten doen het is weer mijn schuld.
En hij vroeg aan me van: ik dacht dat jij op me viel en wel prettig vond om met me te knuffelen en dacht dat jij had gezegd dat jij me leuk zou vinden. Ik ben bang om jouw kwijt te raken.

Toen zei ik: ik ben eigenlijk hetero ik was meer een beetje aan het experimenteren of ik het fijn vond om hiermee door te gaan maar het was een vergissing van me sorry...... ik vind je alleen een aardige jongen en wil alleen een vriend van je zijn en niks meer dan dat en niet meer willen knuffelen, gewoon gezellig met elkaar omgaan en leuke dingen doen.

Hij realiseerde zich eindelijk wel dat ie fout zat.

De volgende dag kreeg ik een Whatsapp berichtje van hem en het ging ongeveer zo:

Vriend: yo hoe is het?
Ik: hmmm het gaat niet zo met me
Vriend: hoezo niet?
Ik: ik voel me nogal verdrietig en somber over gisteren .
Vriend: oh oké hoe kan ik het goed maken
Dan lig het aan mij of bij jouw?.


En nu de vraag wiens schuld is dit nou?

Dit is al je zoveelste topic over deze vriend... Het is volgens mij niet alleen "Hij realiseerde zich eindelijk wel dat ie fout zat." maar net zo goed jouw verantwoordelijkheid, jij hebt ook nogal gemengde signalen afgegeven richting deze vriend! Als je blijft praten over wiens schuld het nu weer is zou ik me afvragen of deze vriendschap überhaupt wel werkt...

Ik snap overigens ook niet helemaal waarom jij je verdrietig en somber voelde...?

Ik had het tegen me vriend ook gezegd dat ik gemengde signalen afgeef en dat ik er niet mee om kan gaan en ik zei dus dat we beter ermee moeten stoppen met knuffelen om ruzies te voorkomen. Hij zei wel dat ik de ene keer wel wou en de ene keer niet.

Dat jij een beetje loopt te experimenteren maakt iemand anders op het moment kapot, dan kan je niet zeggen dat het zijn schuld is.

Btw: schuld waarvan?

Het voordeel van deze topics is dat ik mijn vorige reactie kan copy pasten en het nog steeds precies klopt:

Ik denk dat het niet zoveel uitmaakt wie er wel of niet schuldig is aan wat.

Je hebt je grens aangegeven en hou je daar aan. Als je dat niet kunt moet je misschien er eens over gaan denken om deze vriendschap te stoppen of op een lager pitje te zetten.

Daarbij moet je nu ook echt stoppen met experimenteren en rare signalen afgeven, anders is het lullig tegenover hem. Je doet dingen of lokt dingen uit waar je uiteindelijk spijt van krijgt en dat verwijt je naar hem of leg je in ieder geval aan hem voor waardoor hij zich rot voelt. Dat is een oneerlijk patroon naar hem toe.

Wat is het probleem nou dan? Je bent eindelijk duidelijk geweest. Dat die jongen dat jammer vindt is logisch. Maar je kunt van hem niet verwachten dat hij je nu ook nog eens gaat troosten omdat jij het niet leuk vindt om iemand teleur te stellen. Dit is hoe het werkt als je intieme relaties verbreekt. Dat is voor niemand leuk, maar moet soms wel gebeuren.