Angst hand geven
 

Goededag,

Ik ben een meisje van 17 jaar en heb een ontzettende angst voor het geven van een handdruk. Als ik over 2 weken een hand zou moeten geven, maak ik me daar 1 maand vantevoren al druk over.. over alles wat fout kan gaan, zoals een slappe hand, een te lang durende handdruk, een slappe handdruk, of dat ik de persoon niet aan kijk, maar ook HOEVAAK geef je nou zo'n handruk?

Ik heb een vriend, maar ik heb zijn ouders nog niet ontmoet, maar dan vraag ik me dus iets af.. als ik dan binnen kom lopen, dan zeg ik: "Hallo, ik ben Truus." Maar dat zeg ik dan tegen 1 persoon.. maar er zijn nog 2 andere mensen. Moet ik dan weer "Hallo, ik ben Truus" zeggen? Of wat zeg ik dan? "Haiii, halloo" ik heb geen idee xD, maar ik maak me er zo verschrikkelijk veel zorgen over. Dit is een van mijn grootste fobieën en ik heb meerdere mental issues zoals borderline en paniek/angst stornissen. Maarja, dit is wel heel erg allemaal xD pleaaaaaaseeeeee, halp me. Ik durf dit probleem niet eens met mijn psycholoog te bespreken, want ik freak all out als ik haar een hand geef.. en dat moet 2 x per afspraak

Give me sum tips, please.. (ik heet geen Truus btw)

Probeer het toch met je psycholoog te bespreken. Zij is er immers om jou te helpen en dit is een fobie die je beter goed kunt verwerken omdat je de rest van je leven er niet omheen kunt dat je handen moet schudden.

En ik zou de eerste keer iedereen een handdruk geven en daarna gewoon niet meer. En ik zeg vaak wel overal mijn naam maar kort het in: Hai, ik ben Truus. Hai, Truus. Hee, ik ben Truus. Hai, Truus. Ik vind die momenten altijd wel ongemakkelijk maar het is van korte duur.

Wat vind je eigenlijk zo eng aan handen schudden?

Oh maar dit is juist perfect om met je psycholoog te bespreken. Dit soort situaties kun je namelijk heel goed oefenen. Bijvoorbeeld eerst een hele stevige hand geven, en dan nog eens oefenen wat er gebeurt als je iemand een heel slap handje geeft. Als de ander meewerkt kan er dan namelijk niks ergs gebeuren.
Je mag ook iemand anders kiezen die je vertrouwt. Je kan dan zelfs eens voor de lol met de verkeerde hand een hand geven, of de verkeerde kant op kijken, kortom alles wat maar mis kan gaan kun je tevoren oefenen.

Ik heb het tot 2 jaar geleden nooit eng gevonden. Het is iets dat helemaal uit het niets begon en ook weet ik nog precies en wanneer. Ik feliciteerde iemand opschool en sloot me af, taarwijl ik zijn hand schudde. Ik keek hem aan en hij keek mij aan en ik kreeg spontaan een black out.. had geen idee meer wat ik deed. Ik weet echt niet hoe het kwam. Ook ben ik er 3 maanden geleden achter gekomen, dat ik het ook niet meer fijn vind om hand in hand te lopen, omdat ik niet weet wanneer ik moet loslaten, of gewoon normaal elkaars hand vasthouden.. dat vind ik ook niet fijn. Ik vind dit zo frustrerend, maar ben tot een besef gekomen dat ik misschien gewoon té zelf bewust ben en mijn handen hier misschien een beetje "slachtoffer" van heb gemaakt, omdat die erg gevoellig zijn.

Het is allemaal zo gek.. bedankt voor de reacties.