Datingshit en Geneuzel #6
 

Hopsakeetje!!! *O*

Mannen zijn soms maar vaag. Bijzonder vreemd, volgens mij heeft het in de krant gestaan dat ik single AF ben. Zijn ff vergeten om er bij te vertellen dat ik dat zo ff wil laten. :ghe: Rot op met je koffie drinken. :herp:

Ik wil heel graag kinderen. Ik had wel gedacht/gehoopt dat ik over een jaar of 2 à 3 moeder zou zijn (en dan natuurlijk met hem) maar nu ligt het allemaal weer open. Dat vind ik er ook wel heftig aan, dat mijn hele toekomstbeeld overhoop ligt.

Het gaat wel een stuk beter met me dan eerste twee dagen. Opgegeven moment schakelt je hoofd gewoon alles uit. Hiephoi voor overlevingsmechanismes. Ook ben ik twee keer gaan sporten en heb ik niet echt iets aan chips/koek gegeten. Ook heb ik weer braaf wat werkdingen gedaan.

Fijn dat je weer een beetje de structuur in bepaalde dingen kunt oppakken, dat helpt vast. Al moet je nu denk ik ook vooral doen waar je zin in hebt, als dat koekjes eten is, prima toch?

Ik had vandaag een 2e date met die jongen van vorige week, de hele dag samen doorgebracht, was heel erg leuk!

Goed om te horen dat het beter gaat, neardo. <3

*O**O**O*

Ik heb deze week vier dagen en nachten met mijn scharrel doorgebracht. Heel relaxed en vertrouwd. Gisteren kwamen we in het café een van zijn beste vriendinnen tegen. Ik klikte heel goed tussen haar en mij en na een paar trippletjes kwamen er teksten uit haar mond als "Ik zag het meteen dat jij heel leuk bent! Jullie stralen ook helemaal en passen heel goed bij elkaar! Deze moet je niet laten gaan hoor <insert name scharrel>!!!"

En dat herhaalde ze toen we thuis waren ook nog met een voicebericht. Awwwwwkkkkkwarrrrrrrrdddddd. :D

Ja, maar uiteindelijk ben ik liever slank en ongelukkig, dan te dik en ongelukkig. En als ik nu ongezond ga eten, ben ik bang dat ik mezelf niet meer kan tegenhouden :herp: Dus ik zoek het nu maar in heel goed voor mezelf zorgen.

Ik ben ook blij dat m'n hoofd weer enigszins functioneert. Ik ga morgen met iemand van de hogeschool praten om daar wellicht een keuzevak in schrijven te geven en daarna heb ik mijn studiumprogramma bij een museum, dus GO ME *O*

Wil je anders ff keertje koffie doen?

GO GIRL!!! *O*

Lekker bezig :lief::D

Ja snap ik ook hoor, als het maar uit een goed gevoel voor jezelf komt ipv jezelf dingen ontzeggen of hard straffen of zo.

En ja waarschijnlijk is het veel te vroeg om dit te zeggen, maar ik ben zo blij met alle activiteiten die ik zelf ondernomen en ontdekt heb sinds ik single ben! Je hebt ineens weer tijd en vrijheid van geest voor zoveel nieuwe dingen!

Goed neardo!!! (y)(y)(y)

Niiiiice begint er op te lijken! *O*;)

omfg Tigerly ik MOET je NU een PM sturen

Behalve dat ik er geen klote aan heb dat al zijn vrienden dat zo'n beetje tegen hem zeggen, maar hij er niets mee doet! Los van of ik dat nou zou willen of niet!

Hoe stelt hij je dan eigenlijk voor aan zijn vrienden? Als een vriendin?

Hmmm. Dat weet ik niet. Iedereen weet altijd al wie ik ben, omdat hij kennelijk met hen over me praat. Dus hij stelt me voor met mijn naam. Maar het is voor hen wel duidelijk dat we scharrelen. Alhoewel het niet voor het eerst was dat een van zijn vrienden zei dat we niet zo moeilijk moeten doen.

Nee, het is meer omdat ik weet dat ik dit me uiteindelijk meer gaat opleveren (en even heel hard huilen op m'n yogamat omdat de docente opeens zei: "let go of past relationships, let go of people that hurt you" mag ook gewoon van mezelf).

En je hebt gelijk. Dit gaat me ook weer nieuwe dingen brengen. Alleen duurt het even voordat ik weer zover ben om daarvan te genieten.

gheh het klinkt wel steeds alsof het meer is dan de constructie die jullie afgesproken hebben. :o Waarom wil hij ook alweer geen relatie?

Gewoon toelaten idd. Huilen kan soms echt superlekker zijn. (Y)

En ach joh het komt vanzel wel weer. Vind het superknap dat je je zo goed alweer vermand hebt en je dingen oppakt.

"Net terug na 14 jaar buitenland met een nomadisch bestaan"
"Nog geen zin om me te settelen"
"Ik heb het gevoel dat het de volgende keer echt serieus moet zijn"

Ik ben een stiekeme meelezer. Bij ons gaat het nog steeds erg goed maar het kindervraagstuk leeft hier ook. Ik wil heel graag wel, hij vindt 't doodeng. En dat vind ik dan weer doodeng. Tja.

Alsof het meteen dan een ding voor het hele leven moet zijn. Klikt dan ook wel heftig. Maar goed, ben vooral blij dat jullie het leuk hebben.

Wat vinden jullie er eng aan? Heb overigens het idee dat het wel meer een mannending is om nog een poosje te willen wachten, vertragen etc. :o Hier heeft de confrontatie dat toen ik ziek werd 2 jaar geleden de kans erin zat dat het helemaal niet meer zou kunnen het nogal opgeschud. Een goed moment is er nooit en daarop wachten is ook zinloos.

Hmm ik ken juist best veel stellen waarbij de man het al wil maar de vrouw (nog) niet. Voor een man is het toch ook wel minder ingrijpend uiteindelijk.

Collega van me (man) zei dat je toch nooit weet hoe het is, dat het altijd een zwart gat blijft waar je in springt en dat is ergens ook wel zo natuurlijk.

Het hele leven is een zwart gat, dan kan je maar beter in je uppie thuis gaan zitten.

Zijn vriendin is zwanger nu.

Hier zijn het echt vooral de mannen met koudwatervrees.
Maar hoezo minder ingrijpend? Ze hoeven niet zwanger te zijn. Of te bevallen, maar dat is maar een tijdelijk en klein onderdeel van dat hele kinderen hebben.

:D(y) Agree

Ik ben wel ff blij dat het baby-vraagstuk bij mij van de baan is en ook ff niet meer terugkomt.

Ik ben blij dat het kinderenvraagstuk bij ons totaal nog niet van toepassing is :D

Volgens mij is het een typisch gevalletje man-met-bindingsangst. Maar goed, hij vroeg vandaag al weer of ik vrijdag / zaterdag / zondagochtend bij hem ben en heeft al twee keer gezegd dat hij zin heeft in dit weekend vandaag, dus het loopt wel los. :p

Ik ben blij dat wij op één lijn zitten wat kinderen betreft (y)

Okay het is nog niet van toepassing enzo.

Maar is het niet ergens, als je ‘besluit’ dat je relatie voor de lange termijn is, verstandig om het daar dan wel over te hebben?
Ik zou het echt heel kut gevonden hebben als nu, na 10 jaar relatie en de kinderwens wel van toepassing wordt, had gebleken dat hij er geen trek in heeft. Want voor mij is dat wel echt een dealbreaker en had ik het uit moeten maken.

Wij hebben het daar na een jaar of 2,5 wel over gehad. Niet heel serieus maar wel van Hey wil je ooit kinderen, want ii wil ze wel ooit, en als je ze niet wil dan is dat best een dingetje.

Ja zo hebben we er natuurlijk ook al over gesproken.

Een vriend van Jos wil geen kinderen en is daar altijd heel duidelijk in geweest. Hij heeft echt een hele tijd een relatie gehad met iemand die dat ook prima vond. Samen oud worden en geen kinderen op de wereld zetten. Oké! Toen kwam zij op een dag thuis met de mededeling "Ik heb al een hele tijd een relatie met een ander en ik ben zwanger van hem. Ik wil het kind houden en hij niet, dus ja. Ik wil graag met jou samen blijven, maar dan voeden we dus wel dat kind samen op." Ik vond dat zo'n rare situatie. Vind ik nog steeds trouwens :o Hij was meteen heel duidelijk en zei "nou, eh nee." en nu doet zij het dus alleen.

En een kennis van mij had een relatie met een kerel die geen kinderen wilde. Zij wilde wel kinderen. Ze zijn twee maanden uit elkaar geweest en hij ging nadenken over waarom hij geen kinderen wilde. Dan zouden ze weer bij elkaar komen en bekijken of ze bij elkaar zouden blijven. Toen ik vroeg of zij dan ook na ging denken over waarom dat zij wel kinderen wilde, keek ze me heel erg vreemd en verbaasd aan. "Nee, hoezo?" Vond ik ook heel gek. :o

Overigens heb ik altijd kinderen gewild en Jos is eigenlijk de eerste/enige serieuze relatie die ik heb gehad, maar wij hebben het echt al heel vroeg gehad over kinderen. Ik geloof dat ik dat sowieso zou doen, want dat was voor mij wel een dealbreaker. Ja, en nu ben ik dus zwanger en als Jos en ik ooit uit elkaar gaan/hij doodgaat/ik om een andere reden een nieuwe lovah tref, zal er dus al een kindje zijn. Er van uitgaande dat allesch goed gaat.

“Ik ben zwanger van een ander en ondanks dat je geen kinderen wilde, wil ik het toch met je opvoeden”, wtf is er mis met je, viespeuk :D(n)

Ik vind het ook wel normaal dat je dat onderwerp op een bepaalde leeftijd gewoon nog vermijdt. Dan is het ook meer vrijheid blijheid ipv dat je 'beslist dat het voor het leven is'. Op een gegeven moment komt dat moment vanzelf.


En verder ben ik echt heel blij met hoe mijn datingleven nu gaat :cool:

Oh ik weet echt al heel zeker dat ik sowieso kinderen wil en het liefst niet pas over tien jaar. Alleen mijn relatie gaat wat minder de laatste tijd..

Aww, nee toch? :( Laatste keer dat ik je zag hebben we nog uitgebreid over bruiloften zitten praten!

Ik vind het idee van kinderen krijgen niet eng. Ik vind het idee dat ik ooit misschien moet kiezen tussen oud worden met hem of het krijgen van kinderen eng. :ghe:

En hij... hij heeft een nogal ingewikkelde relatie met z'n eigen ouders, bindingsangst en een overmatig gevoel van verantwoordelijkheid. Vrijwillig kiezen voor een kind, dat volledig van hem afhankelijk is, is ongeveer z'n grootste angst. :o

Ik zou het onderwerp wel of geen kinderen niet jarenlang willen mijden, ik denk zelfs niet een (half) jaar. Ik weet echt heel zeker dat ik kinderen wil en als mijn partner dat niet zou willen dan is die relatie op lange termijn gewoon tijdverspilling ofzo. Niet dat het dan niet leuk kan zijn ofzo, maar als ik een relatie met iemand heb wil ik wel dat het toekomstperspectief kan hebben.

Ik vind het oprecht heel fijn dit te lezen! Ik kan me hier zo in vinden! Om me heen zijn er ook zat mensen die dat gek vinden omdat ik nog best jong ben of omdat ze er zelf nog nooit zo serieus over nagedacht hebben :o

:cool:

Ik vind het niet per sé gek. Maar als toen ik jouw leeftijd had mijn toenmalige vriendin een serieus gesprek was begonnen over kinderen krijgen was ik gillend weggerend. Ik was nog helemaal niet klaar om over dat soort dingen na te denken.

Ik heb ook wel vrienden die al een gezin en kinderen hebben maar kinderen moet ik ook echt nog niet aan denken. Ik weet nog niet eens of ik die ooit wel wil. :o Behoefte aan stabiliteit heb ik wel heel erg, een relatie puur voor de leuk heb ik geen zin in. Ik ben best wel toekomst gericht wat dat betreft, maar daarin speelt denk ik ook mee dat ik niet zo veel gezin meer heb om op terug te vallen. Als m'n vriend bijvoorbeeld niet meer weet wat ie moet kan hij gerust weer bij zijn ouders gaan wonen en heeft ie steun aan hen, terwijl ik in die situatie vooral op mezelf aangewezen ben.

Tvp. :o