autisme plus liefde
 

ik maak nu een heel cliche topic aan volgens mij maar dat terzijde
mijn vorm van autisme is pdd-nos

ik heb een oogje op iemand (voor 6 maanden) alleen heb nog nooit stappen gemaakt omdat ik bang ben dat ik het verkeerd doe en daarom er tegen opzie om n stap te nemen
dit klinkt misschien aanstellerig maar ik vind het vaak al een beetje eng om afterekenen bij de supermarkt laat staan dit
en ik zou heel graag een stap willen nemen maar ik durf niet
dus mijn vraag is hoe kan ik mijn angst overwinnen want ik kan er soms uren over nadenken hoe ik een gesprek in die situatie moet beginnen maar dan klopt er steeds niet iets en ik ben ook heel bang dat ik iets verkeerd doe

Gewoon proberen. Oefenen gaat je namelijk enorm helpen! Door vaker met mensen om te gaan die je nog niet zo goed kent daag je jezelf uit en kan je wennen aan hoe mensen van die leeftijd vaak reageren op bepaalde dingen. Het ontwikkelen van je sociale skills is niet alleen waardevol in je liefdesleven, maar ook met hele duffe dingen zoals boodschappen doen. Hoe vaker je dat doet, hoe meer het went en hoe minder eng het is.

het probleem is ik probeer wel gesprekken aan te gaan met half onbekende mensen maar in die situaties wil ik heel s nel weg

Hoe komt het dat je dan weg wil? Welk gevoel krijg je dan?

ik ben en heel erg bang dat ik dingen verkeerd doe
en wordt angstig

Probeer dat zoveel mogelijk te relativeren, wat is het allerergste dat er gebeurt als het fout gaat. Misschien vind iemand je gek, ach, nou ja, jammer voor hen dat ze nooit de leuke echt jou leren kennen. Misschien krijg je een rood hoofd, maar hé, sommige mensen vinden dat juist weer schattig ;) Adem in, adem uit en relativeer.

Volgens mij daten de meeste autistische mensen via internet, of via hun hobby. Dan ligt er wat minder druk op.

Waar ken je dit meisje van?

dat is nit het probleem ik heb een crush en weet niet echt wat ik moet doen

School

het probleem dat je de eerste misschien beter kunt vervangen met bijna altijd
dat is het hele probleem waarmee ik zit

Oké, stel dat iedereen je gek vindt. Wat dan nog. Jammer voor hen, toch? Probeer je niet te veel aan te trekken van wat anderen vinden. Er zijn vast ook genoeg mensen die mij niet leuk vinden, of die mij raar vinden, of lelijk, of saai. Maar ik vind mezelf eigenlijk best wel leuk, en dat vind ik een stuk belangrijker! ;)

ja maar in dit word het eerder een jammer voor mij situatie als ik het verpest

Oefen dam met mensen die niet zo belangrijk voor je zijn, maak een praatje met het kassameisje in de supermarkt, zeg eens "Goedemorgen" tegen de buurvrouw, dat soort dingen ;)