Een moeilijke situatie
 

Hallo mensen,

ik zit met iets zoals vast wel duidelijk is. Ik vind dus een meisje leuk en wij hebben een aparte geschiedenis. In begin 2017 gaven wij toe dat we elkaar leuk vonden en zijn we gaan 'daten' maar daar was niks van gekomen. Bijna een jaar later hebben we het soort van weer geprobeerd maar kwam wederom niks van ook al hadden we het besproken dat we elkaar weer zagen zitten. Ze vertelde dat ik positief veranderd was et cetera.

Is er een mogelijkheid dat zij mij nog ziet zitten of een zwak voor me heeft? Zou ik het gewoon weer proberen? Ik geloof dat ik nu er klaar voor ben en toen dus niet. Of zouden jullie zeggen, nee is verloren zaak?

Waarom is er niks van gekomen tot nu toe?

Wij durfden beide niet de eerste stappen te zetten zoals zoenen en dergelijke. De eerste keer was ik ook zo onvolwassen bezig en dergelijke en later gaf ze toe dat ik volwassener geworden was. Dus ja, we durfden beide niks.

Dan zou ik het nog eens proberen. Gewoon tegen haar vertellen dat je denkt dat je nu een stuk volwassener bent, en zeggen dat je haar graag nog eens zou zien.

Qua zoenen, het is oké om dat spannend te vinden. Je kunt er wel naar opbouwen, bijvoorbeeld door je arm over haar heen te leggen, of met jullie hoofden tegen elkaar te zitten. Het hoeft niet 'vanuit het niks'.

Vanuit het niks zoenen is niet zo'n geweldig idee, praat eerst eens samen, zorg dat je het leuk en gezellig hebt en kijk dan wat daar van komt. Dekaloog geeft hierin denk ik wel goede tips (y)

Ja, ik vind vanuit het niks zoenen ook niet zo'n goed idee.

Er zijn wel mensen die graag 'het juiste moment' aftasten, en het heel leuk vinden om dat samen met hun partner te doen. Dan lijkt het vanuit het niks, maar eigenlijk valt het samen met een speciaal gevoel dat je samen deelt. Als dat je ding is, dan is dat prima. Maar er zijn ook mensen die daar doodzenuwachtig van worden, of het ervaren als prestatiedruk. Of mensen die 't moment verkeerd inschatten en iemand zoenen tegen hun wil. Dat wil je ook niet.

Mijn partner deed op onze eerste date mijn haar achter mijn oor en vroeg 'mag ik je kussen', dat vond ik heel sexy (y) Maar ja, iemand anders vindt dat misschien wel superknullig. Mensen zijn heel verschillend hierin.

Als je 't met kleine stapjes aanpakt, en goed communiceert over wat je wel/niet fijn vindt, dan heb je tijd om de chemie/dynamiek een beetje te verkennen. En dan zie je vanzelf wel wat goed bij jullie past.

Ik heb ook een leuke anekdote: ik kuste mijn huidige partner voor het eerst best wel uit het niks, ze zag het niet aankomen en draaide haar hoofd weg, waarop ik ben weggegaan. Het was voor beide partijen heel verwarrend. Maar ook dat is goed gekomen; twee jaar later wonen we nog steeds samen. De eerste kus is niet meteen een zegel of een doodsvonnis.