Een mogelijke loop-hole?
 

Een van de leukste dingen die er is is tussen regels in dansen. Sommigen doen dat met woorden, anderen met daden. Nou merkte ik tijdens het rondspeuren op DUO en andere sites, dat er in principe geen maximum verbonden is aan een studielening... Ik keek even verder en inderdaad lukt het studenten om wel honderdduizend euro te lenen.
Nu kwam ik met zo'n leuke idee weer:
Leen ongeveer 200-500 duizend als studielening en herinvesteer het in wat obscure dingetjes zoals cryptocurrencies of buitenlandse bedrijven.
Rond je studie af op gebruikelijke wijze.
Verklaar jezelf failliet aan jouw lening
Hierna zal het gerecht waarschijnlijk al jouw bezittingen afnemen, dus je kunt die beter schenken aan iemand of elders verbergen/al geen dierbare bezitten hebben.
Als dat eenmaal geklaard is gaat het over naar surseance. Dat wil zeggen dat iemand anders jouw inkomen gaat regelen en daaruit de lening terugbetaald. Maar ja, zo lang je geen inkomen hebt zal dat ook tegenvallen tegenover 4 ton.
Na anderhalf jaar zal het gerecht waarschijnlijk oordelen dat je jouw schuld niet terug zult kunnen betalen. Hop, weg ermee...

En dan nu die investeringen incasseren, hop da's toch een vrij leuke start in het volwassen zijn. Enige nadeel is dat een hypotheek vrij moeilijk te krijgen zal zijn na zo een plannetje.

En, wat vindt men van het plannetje? ^^

Ik hou niet zo van oplichters.

Los van dat het zowel juridisch als ethisch niet juist is, is het ook feitelijk onjuist. In welke droomwereld leef jij dat je denkt dat je vijfhonderdduizend euro aan studielening kan krijgen?

Een studielening komt (incl aanvullende beurs) niet ver boven de €1000 p/m uit. Dus als je ergens tussen de 35 en 40 jaar lang achter elkaar ingeschreven staat is die €500.000 inderdaad haalbaar joh.

Afgezien dat je nog collegegeld moet betalen, want zonder ingeschreven staan bij een studie krijg je natuurlijk helemaal niets. En verder even ook mogelijke huur, verzekeringen, eten en andere zaken optellen, tenzij je rijke ouders hebt die dat allemaal jarenlang kunnen (en willen) financieren, maar in dat geval heb je dat extra geld niet echt nodig.

Hmm, dus in feite zou het onmogelijk zijn om voldoende over te houden op de normale maandelijkse kosten na? Dat is inderdaad een vrij grootte hindernis. Maar hoe is het dan eigenlijk andere studenten gelukt om bijvoorbeeld in huizen te investeren of op vakantie te gaan met hun lening?

In dit geval is het eerde een standpunt maar ik begrijp waar je vandaan komt. Normaal zeg ik als het niemand tot last is en ik me er zelf van bewust ben, kan het geen kwaad. In dit geval doet het wel degelijk DUO/De overheid kwaad, maar, dat is vanuit mijn principes (ik ben vrij socialistisch, dus dat de overheid niet eens een basis beurs meer verschaft maakt het vrij bont voor mij)

Zoals ik al antwoordde aan bloodyb is het ethische vraagstuk natuurlijk persoonlijk. Betreffende het juridisch; kun je me verwijzen naar de des betreffende wet? Daar was ik ook namelijk erg benieuwd naar toen ik de topic aanmaakte. Ik zelf kon geen wetten vinden die expliciet het verboden dat men buitenlandse investeringen had tijdens het faillissement verklaren of surseance periode.
(Natuurlijk begrijp ik dat het niet een bepaald positieve standpunt zou zijn om te verdedigen voor een gerechtshof, maar daarom is het dus ook (voor nu) een concept) :ghe:

Ethiek is niet persoonlijk, wat een onzin weer.

Ik wil je juridische onderbouwing geven als jij eerst ingaat op mijn belangrijkste en praktische argument. Dat negeer je nu namelijk. Hoe kom je aan 500 duizend euro “studielening”? Wie gaat je dat lenen?

Als je socialistisch bent dan ben je voor afdracht en eerlijke verdeling en wat jij voorstelt is beide niet en heeft echt niets met socialisme te maken.

Mensen die het systeem misbruiken zorgen er juist voor dat er maatregelen komen zoals het verdwijnen van de basisbeurs. Omdat sommigen het systeem misbruiken (vroeger met eeuwig studeren op kosten van de overheid, nu op andere manieren) worden de kosten te hoog, waardoor uiteindelijk de meerderheid een stuk slechter af is. Jouw idee is vooral egoïstisch :o

Zoals ik al zei kon ik nergens op DUO/andere studielening voorlichtingssites ook maar iets vinden over een maximum bedrag. Wel kon ik voorbeelden vinden van studenten die boven de 100 duizend euro leenden, dus nam ik aan dat er in feite geen limiet is. (Ik maakte de topic om te zien of ik iets over het hoofd had gezien)

Niet direct nee, maar het forceert de overheid om toch, desondanks hun capitalistisch-conservatief manier van onderwijs geven, 'gratis' onderwijs te verzorgen. Natuurlijk snap ik prima dat dit niet in de praktijk zo werkt, maar het zou eerder een 'statement' zijn dan een 'oplossing'. Het spijt me dat ik nog vrij onbekwaam ben in het overbrengen van mijn, hmm, discussie-realiteits-niveau.

Ik zal niet ontkennen dat het egoïstisch is. Wel wil ik een argument tegen het 'worden de kosten te hoog'; Door de geschiedenis heen, zelfs toen men niet alle nieuwe snuffjes had zoals de wereldmarkt, internationale leningen etc. is het altijd een land gelukt om, mits zij enigszins goed investeerde, een behoorlijke som te 'lenen' om het voor haar inwoners gemakkelijk te maken. Nu dat grote bedrijven de economie leiden, en BNP groei de heilige graal is geworden, kijkt men ook naar sociale voorzieningen met dezelfde mening als naar het bedrijfsleven. Dat ziet men al door te kijken naar Universiteiten en hun opendagen. 'Wat kun je er later mee? Wat is de % van afgestudeerden die een baan vonden binnen X jaar?'
Natuurlijk is rekening houden met de toekomst een zeer belangrijk aspect, maar waarom zou een studie nou per se een directe pad naar een specifieke baan moeten zijn?
Dat komt natuurlijk doordat de regering een zo hoog mogelijk % werkende wil zien, om die mooie BNP groei te stimuleren. Maar wat zijn de gevolgen? Daar kijken weinigen naar. Men spreekt over 'ontkoppeling van BNP en mileau vervuiling' of 'het aanlegen van X aantal windmolens' maar iets over de afname van BNP groei? Neen, zelfs de meest linkse partijen durven dat niet aan tafel te brengen.
Hoe slaat dit allemaal terug op mijn individuele idee hierboven? Als voorbeeld, als droom, als grappige idee, waar ik meer over wil weten door het te vragen aan mensen die al te maken hebben gehad met het systeem ^^

Whoops, heb ik een foutje ergens gemaakt? >.< Sorry, WW spelling en de/het zijn een beetje lastige begrippen voor me ivm. mijn Engelse achtergrond, maar ik zou't graag verbeteren als je me kunt wijzen waar het is? ^^

Haha het is "wat vindt men hiervan"? Ezelsbruggetje: Wat loopt men hier van? Het is Men loopt, en niet men loop. :)

Natuurlijk is er wel een limiet. Je mag maar X jaar studiefinanciering ontvangen. Ik heb geen idee wat de limieten zijn. 4 jaar WO/HBO+3 jaar nog lenen ofzo?

Geef eens een link van die voorbeelden van studenten die meer dan een ton leenden.

Ah, ik heb inderdaad iets over het hoofd gezien (weer verkeerde zoektermen lijkt het).
"Duurt jouw studie langer dan vier jaar? Dan kun je ook langer gebruikmaken van je studielening. Tot een maximum van 10 jaar."
€ 1.423,79 maximaal per maand.
Dus een maximum van 170 854.80
Dat is toch niet helemaal zo hoog als ik gehoopt had :/
Bedankt voor het erop wijzen ^^ Volgende keer zal ik wat effectiever zoeken.

https://www.daskapital.nl/4722861/studieschulden/
https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/binn...r-dan-half-ton

En natuurlijk de bovenstaande berekening :3

En als de mediamarkt de aanbieding op tv's afschaft dan mag je mediamarkt ook oplichten?

Ja, die bronnen gaan over specifieke opleidingen zoals pilotenopleidingen. Die krijgen die lening omdat ze een dure opleiding moeten betalen. Je krijgt de lening niet als je die opleiding niet doet. Het is niet mogelijk om zo veel geld te lenen met een normale studie.

Daarnaast klopt je tien jaarstermijn niet en je maximale bedrag is onjuist.

Bedenk je ook dat je in tien jaar tijd veel meer geld kunt verdienen door af te studeren en te gaan werken dan 170k.

Alleen is het niet de plicht van de media-markt om ons te voorzien van TVs. (Als TVs een basis-behoefde waren zoals onderwijs zou ik idd eisen dat media-markt er voor zorgde dat iedereen een tv had. Zo niet, dan zou de overheid dat ook moeten doen).

Je krijgt al een hoop onderwijs, basisschool, middelbare school. Is het dan ook nog de plicht van de overheid om een vervolgopleiding te betalen zodat jij betere baankansen hebt? In de basisbehoefte (leren lezen, schrijven, rekenen) is dan al voorzien.

Als het eigenlijk aan mij lag was het de overheids plicht om zo'n beetje iedereen tot hun maximaale potentie uit te laten groeien desondanks wat voor kosten materieel gezien daaraan vast kunnen zitten. Maar het ergert mij vooral dat de mensen die zelf hebben kunnen genieten van lange basis-beurs-gefinanceerde vervolgstudies nu besloten hebben om diezelfde recht af te schaffen. Ze konden het beter gewoon her-indelen als ze het zo nodig hoefden aan te passen door 'crisisen en bezuinigingen'

Als je vanuit je SP-achtige gelijke kansen standpunt wilt kijken, is het misdchien ook eens goed om te filosoferen over hoe eerlijk het eigenlijk zou zijn als alle opleidingen volledig uit belastinggeld betaald zouden moeten worden. Want het klinkt leuk, iedereen dezelfde kansen. Maar als jij gewoon een goede opleiding doet kan je het geld van een eventuele studielening gewoon zelfstandig terugbetalen. Is het dan nog wel een eerlijk systeem als iemand die het niet heel breed heeft via belasting mee betaald aan de volledige opleiding van iemand die universitair geschoold wordt? Mogelijk verdiend degene waar ze nu voor betaald, straks 4x zoveel als zij per uur. En daar is haar belastinggeld aan opgegaan. Ook betaal je dan (nog meer) belasting voor studenten die helemaal niet gemotiveerd zijn om iets van hun studie te maken. Dit is een vorm van kapitaalvernietiging, waarbij het over diezelfde belastingcenten gaat. Tuurlijk, ik ben ook student en krijg ook het liefst gratis geld. Ik begon te studeren in het jaar dat de omslag naar het leenstelsel ingaat waardoor ik er naastgreep terwijl vrienden die een jaar ouder zijn nog steeds elke maand gratis ekkies gestort krijgen. Maar als je het hebt over eerlijk verdeeld, vind ik het niet het beste systeem.

En de gedachte erachter komt toch op hetzelfde neer: ik krijg niet wat ik wil dus dan probeer ik het toch te pakken omdat ik vind dat ik er recht op heb.

Het is niet alsof je zonder basisbeurs niet verder kunt studeren. Er zijn genoeg mogelijkheden om ook met een klein budget te studeren, als je ouders weinig inkomen hebben krijg je wel een aanvullende beurs bijvoorbeeld. Een lening zou je ook kunnen zien als extra stok achter de deur om je studie echt serieus te nemen, want pas als je je studie afrond en gaat werken kan je die lening aflossen. Je moet bewust kiezen om dat risico (je studie niet afronden) wil dragen waardoor je niet-gemotiveerde studenten mogelijk afschrikt of extra motiveert, i.p.v. hen gefinancierd te laten starten aan een studie die ze nooit af zullen maken, waarbij ze pas twee studies en een hoop geld verder afstuderen. Het is niet alleen maar slecht. We hebben het in Nederland juist hardstikke goed wat onderwijs betreft, hier betaal je ruim €2000 collegegeld per jaar, in de UK is dat bijvoorbeeld al £10.000. Als je thuis bij je ouders woont en een klein bijbaantje heb is studeren in Nederland echt heel voordelig.

Nou merk ik toch dat we aardig afdwalen van de gedachte van een leuke gat in het systeem tot een volwaardige politieke discussie ^^ (zelf geen probleem mee maar ik weet niet voor hoelang we't on-topic kunnen noemen).
Betreffende SP-achtig; al komen mijn ideologien dichtbij, zou ik het eerder beschrijven als LCP. Liberaal-Communistisch. Het doel ervan is de verwerving van vrijheid door cohesie. Kern eraan staat de gelijkwaardigheid van de mens op elke niveau, zowel bezittelijk als economisch. In die zin komt het vrij overeen met het communisme, maar daarbij moet men niet denken aan de totalitaire staten die de geschiedenis gekent heeft. Naarmate iedereen op een gelijke veld staat, kan gekeken worden naar hun mogelijke toedrage aan de maatschappij. Niet langer wordt van iedereen verwacht dat zij met alles iets hebben moeten (al blijft die optie open voor degenen die dat verzoeken), maar probeert iedereen z'n of haar bijdrage te leveren in hun beste en meest geinteresseerde gebied. Dit wordt niet beloond met geld, maar met sociale acceptatie, een veel sterkere motivatie middel dan geld. Dit zal ook dan in het begin een vreemd concept zijn, overgaan van materiele naar niet materiele kern-waardes. Maar het is absolute noodzakkelijk voor het voortbestaan van onze maatschappij op welk manier dan ook. Uiteindelijk, door het verwerven van een ultieme wereld-wijde gelijke cohesie, kunnen we als soort, als planeet, als geheel, kijken naar de toekomst. De sterren? Het leven? Tijd, religie. Alles vanuit een standpunt waarin men per definitie begrip heeft voor elkaar. Waar men niet hoeft te leren 'dat iedereen gelijk is' maar waar dat al als intuitie er nog dieper in zit dan taal, nog dieper dan emotie misschien.
Dat is tenminste waar ik een utopia zie.
En dit, is een klein deeltje, een niets bedoelend ideetje die veel gemeen heeft met kattekwaad voor denkers (en ik merk dat jullie gelukkig ook meedenken ipv. reageren zoals sommigen, al zijn we het natuurlijk niet met elkaar eens, want dat geeft mij hoop ^^).

De discussie gaat daarheen omdat jij alle praktische bezwaren negeert.

Dat argument is echt zo ongelofelijk dom "zij mochten het dus iedereen mag het". Tijden veranderen.

Maar daarom is het toch juist leuk? Alleen wou ik even controleren met de forum beheerders of het wel toegestaan is om een discussie te laten ontwikkelen op zo'n manier :)

Toch op welke manier was er noodzaak om het te veranderen? Als er geld tekort was, dan waarom de dividend belasting eruit gooien? Als er per se bezuinigd moest worden, waarom op een cruciale punt in de ontwikkeling van het volk? En als er misbruik van gemaakt werd (zoals men het OP kan verwijten) waarom niet de regulering aanpassen?
Het voelt alsof conservatieven alleen conserveren als dat hun eigen positie helpt. Niet om de positieve aspecten van het verleden te behouden...

Ontwikkeling van het volk? Volgens mij heeft het volk de komende jaren meer aan ambachtslieden (loodgieters, elektriciens, timmermannen, metselaars, etc.) dan aan nog meer hoog opgeleide mensen die werkzaam zijn in bijv. marketing en talloze managementfuncties. Als je dat zwaar wil laten wegen zouden dat soort praktische opleidingen juist meer ondersteuning moeten krijgen, en moeten de mensen die willen studeren om later een minder maatschappelijk relevante baan met riant salaris willen daar zelf maar meer in investeren.

Dat zou ook opgelost kunnen worden door de gelijktrekking van inkomsten en het ondersteunen van de benodigde functies door bijvoorbeeld hogere sociale aanzien zonder ongelijke levenskwaliteit?

Wat?

Maar waarom zou ik dan 8 jaar studeren en alle benodigde kosten daarvoor maken? Als ik stop en ga werken zit ik dan blijkbaar direct in het hoogst haalbare inkomen. Ik vind dat je best meer beloond mag worden als je een werk doet waarvoor je (lang) gestudeerd hebt.

Ja, wil je je koffietafeleconomie even laten voor wat het is en dit ook even bewijzen, dat het zo is? Volgens mij is dit principe namelijk al lang gefileerd, inclusief door rechtse economen die dit soort gedachtengoed zum kotzen vinden.

Omdat dat simpelweg beter voelt? Daarbij wie zegt dat men niet 8 jaar kan studeren voor elk beroep? Ik kan me geen beroep voorstellen waarbij men ooit alles onder de knie heeft. Zelfs na zestig jaar werken zijn er meer dan genoeg mensen die nog steeds niet dat ene kleine trucje kennen om nét wat efficiënter te werken.

Even heel eerlijk, ik denk dat ik na 8 jaar studeren nog niet alles weet wat ik in een baan nodig heb. Zeker niet na 8 jaar studeren aan de universiteit, waar je toch eigenlijk wordt opgeleid tot wetenschapper en in veel mindere mate tot werknemer. In de praktijk leer je soms veel meer, en veel relevantere zaken, dan in de schoolbanken. Daarom zou ik echt fel tegen zijn om iedereen 8 jaar te laten studeren. De meeste werknemers blijven zich gedurende hun loopbaan toch nog wel ontwikkelen, door cursussen en trainingen, en sommige van die nieuwe informatie komt pas beschikbaar in de periode na hun studie. Dat lijkt mij een stuk relevanter dan domweg iedereen een x aantal jaar naar een opleidingsinstituut sturen.

Werken leer je pas echt in de praktijk, bij stages of een baan.

Ik wil je nu eigenlijk gewoon verrot schelden. Maar misschien zijn het de hormonen. En voor de rest ga ik hier dus ook gewoon niet op in.

Huh, waarom zo boos? Waarom zou een lange studie per definitie gelijk moeten staan aan een hoger salaris?

Nou ben ik zelf even de draad kwijt van wat voor argumenten we hier allemaal verdedigen >.<
Mijn punt eerder was juist dat mensen zelf mogen weten wat voor 'rol' zij vervullen zouden in de maatschappij, maar dat elke rol even goed behandeld moet worden. Het is allemaal prima als ik bijvoorbeeld historicus wil worden om daarmee een of andere leuke geschiedenis feit te ontdekken, maar als me vuilnis niet opgehaald werd dan heb ik na een tijdje een vrij meurende voortuin...
En ik vind dat de overheid daar wat actiever in zou kunnen zijn. Alle banen gelijk stellen aan elkaar, en mensen op andere manieren stimuleren om bepaalde nodige banen te vervullen, behalve door er een hoge getal aan te hangen. (Hetzelfde voor bijv. de bekende schoolvakken CKV; "Doe het!" "Hoezo? Ik heb er geen interesse voor..." "Nou en? Het telt mee voor je EINDEXAMEN!" )... Wat voor motivatie is dat? Nou, precies hetzelfde als waar de meesten het mee doen voor de rest van hun leven... :/

https://www.reddit.com/r/povertyfina...r4y/?context=3 Het antwoord op de gele tekst.

Ik zeg ook niet dat dat niet kan, maar dat er geen beroep is waarvoor men 'te veel' kan hebben gestudeerd.

Natuurlijk wel. Wat een dom argument. Die vuilnisman van je heeft bijvoorbeeld relatief snel het punt bereikt dat studeren voor hem geen nut heeft. Komt door iets vergelijkbaars met de wet op het afnemend grensnut.

Voor ieder beroep icm een persoon geldt dat er een punt is waar het extra nut van een eenheid studie niet opweegt tegen de investering. Ik heb het hier niet over geld, het is het gemakkelijkste uit te drukken in tijd. Voor iedere combinatie van een beroep en een persoon is er een punt dat een uur extra studie minder dan een uur efficiëntiewinst oplevert.

Wederom een praktisch bezwaar tegen een waanidee van je, dus waarschijnlijk ga je dit weer negeren. :herp:

Allereerst zou ik zeggen nee, ik negeer (bijna) nooit een bericht :).
Nu, terugkijkend op het 'Wet van Gossen'. Inderdaad ben ik niet opgewassen tegen mensen met, wat, in ieder geval vijf jaren meer ervaring dan mij op dit vakgebied. Daarom blijven mijn ideeën en opvattingen slechts naïeve fantasieën van een tiener (tenminste, nu nog :ertur:). Toch als ik zo kijk naar Gossens wet, heb ik wel twee vragen:

1. Hoewel het de "relatie tussen de drie grootheden die we beschouwen [weergeeft als}
de eerste wet van Gossen: bij toenemende consumptie 'Qi' van een goed of dienst 'i' waarin de consument geïnteresseerd is, neemt het grensnut M Ni daarvan, af"
Zie ik niet hoe het discrimineert tussen verschillende functies. Immers, als men maar 'gelooft' dat een bedrevenheid voor hun passie en een lange opleiding hand in hand gaan, dan kunnen zij daar zo ver ik weet prima vragen bij blijven stellen. Dit zien we ook al terug in het huidige onderwijs; leerlingen die een bepaalde interesse hebben, mag dat sport, een leerstroming of een andere hobby zijn, zullen altijd manieren bedenken om hun interesse uit te breiden. Ik ken géén enkel voorbeeld van iemand die volledig 'uitgeleerd' was op een van zijn of haar interesses. Anders kan men ook immers zich afvragen of het nog wel een interesse is. En van een meer pragmatische blik; hoewel op papier iemand misschien acht jaar studeert, betekent dat niet dat hij of zij ook acht jaar in een 'duffe' klaslokaal rond hoeft te hangen. Er zijn nu studies die zich meer richten op de praktijk, met vele stages en praktische opdrachten, en ik geloof prima dat er acht jaar mee te vullen is, misschien zelfs onder betaling (zoals we zien in de militaire opleidingen).

2. Een van de gebruikte definities in Gossens eerste Wet was nut. Nou is dat al een relatieve term; nuttig voor wie? Voor de consument als individu? Voor de maatschappij?
"Nut wordt vaak gemodelleerd als een eenheid die wordt beïnvloed door consumptie van verschillende goederen en diensten, het bezitten van rijkdom en het genieten van vrije tijd."
Daar vinden we al sterke betrekkingen tot het 'Consumerism' en vergeet niet, dat was een van mijn hoofd-doelen om te bestrijden in mijn quasi-Utopia. Toch weer, kijkend vanuit een meer actuele blik, hoe zou het studeren voor een veel langere tijd 'nuttig' zijn? Als niet voor de consument, of voor de overheid, wie dan wel? Nu zou ik vragen, als het men tevreden stelt dmv. gelijkwaardige behandeling, heeft het verdere betekenis nodig? Maar, om het misschien wat deugend te maken; het hele begrip 'nut' hangt af van mensen die op een voorspelbare manier omgaan met hun middelen. Per definitie is het dus een begrip wat niet gemakkelijk zich laat omvormen. Mijn vraag; als men 'nut' boven socialegelijkheid en het algemene welzijn van ons planeet zet, hoe kan men zichzelf nog op welke manier dan ook verantwoorden tot alles wat 'onnuttig' is? Kan men dan dromen? Vreugde ervaren? Kan men interesse tonen voor kunst? Ook als dat geen directe waarde kent op de markt?
Als wij, 'vooruitstrevend' de toekomst induiken puur gericht op het verkrijgen van 'nut', vraag ik me echt af, of we niet allemaal vreselijk snel zullen belanden in een draaikolk van depressie. Want op een gegeven ogenblik, zal men tot de conclusie komen, dat hoeveel 'nut' hun voorwerpen ook hebben, het toch slechts voorwerpen blijven.

(Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik geen respect heb voor het heerlijke paas ei op mijn kamer... dus vrolijk Pasen iedereen! ^^)

1.Je antwoord gaat alle kanten op maar totaal niet op het gestelde. Mij interesseert die compleet uit de duim gezogen achtjaarstermijn niet. Jij stelde dat er geen beroep is waarvoor je te veel kunt hebben gestudeerd. Natuurlijk zijn die beroepen er wel. Ik gaf dat aan vanuit één oogpunt (afnemend grensnut), ik heb nog meer invalshoeken maar dat is duidelijk niet besteed aan jou aangezien je op dat eerste oogpunt al niet ingaat. Lees je eigen post eens, je reageert gewoon niet op wat ik zei. Ik kan niets met de tekst die je typt.

2. Nee, dat is geen ‘relatieve’(je bedoelt denk ik subjectieve of zo?) term. En ik heb niets te maken met jouw quasi-utopia. Je hebt niet begrepen wat nut betekent en je verdere waanzinnige onleesbare verhaal doet niet ter zake. Ik herhaal: je hebt niet begrepen wat nut betekent. Probeer het nog eens.

En als tegenargument voor jouw oogpunt heb ik dat meneer Gossens wet niet in acht neemt dat 'Nut' subjectief/relatief is voor de mensen die het wel of niet 'hebben'.
Daarbij geeft de wet (gebaseerd op wat ik van de Wikipedia pagina kan achterhalen) geen duidelijkheid over het verschil tussen opleidingen/banen, het behandelt ze allemaal, zo ver ik kan zien, gelijk.
Ik hoop dat U hier meer mee kan, dan met mijn vorige antwoord?