Nadelen van een jongen zijn?
 

Hey allemaal,

Ik heet eigenlijk Sophie maar ik voel me meer een jongen. Ik noem mezelf liever Pim. Ik ben nu 13 en ik voel me gewoon meer een jongen. Ik weet dat er pas een nieuw topic was over meiden maar mijn vraag is net wat anders. Ik zal er niet een heel lang verhaal van maken.

Ik wil dus graag een jongen zijn en ik zie alleen de voordelen van een jongen zijn maar zijn er ook nadelen?

Je kiest niet een bepaald geslacht omdat het meer voordelen heeft dan nadelen. Het gaat puur om hoe je je voelt en of je uiterlijk en de manier waarop mensen je zien overeenkomt met hoe jij je voelt. Als dat niet klopt en je voelt je niet happy in een vrouwenlichaam dan moet je hulp zoeken

Sorry je begrijpt me verkeerd. Ik voel me op alle gebieden een jongen en dat vind ik zo fijn! Alleen voor mijn gevoel zijn er helemaal geen nadelen maar dat kan toch niet? Ik wil eigenlijk dus zeggen dat ik al weet dat ik een jongen wil zijn alleen ik snap gewoon niet dat er geen nadelen zijn. Daarom zal ik mijn vraag anders verwoorden: "Waar lopen jongens tegen aan?" Nu past de topic denk ik niet meer bij Lichaam & Gezondheid...

Sorry kan je niet helpen.

Nadelen? Tsja, in de puberteit heb je een stem die overslaat en krijg je te pas en te onpas een stijve. Dat wordt vaak minder naarmate de jongen ouder wordt - maar ik kan me voorstellend dat sommige jongens dat als iets minder positiefs ervaren.

Dick control komt vanzelf. Evenals het besef dat vrouwen in het algemeen en wat betreft 'gevoelswereld' in het bijzonder soms volstrekt onbegrijpelijk zijn (en dat dat prima is). Wat nimmer wegebt is 's ochtends het ongemak van een volle blaas en een knalharde erectie, niet uit te sluiten valt dat dit ook een kwestie van leeftijd is.

Verder kan het een nadeel zijn dat je als man over het algemeen geacht wordt initiatief te nemen, niet bang bent voor insecten, smooth kutvragen kunt pareren (zonder er concreet antwoord op te geven). Daarnaast is er de bro-etiquette waarbij shit wat not done is bij mannen onderling -vriend of niet-, het belangrijkste is. Tsja.

Ja dat vind ik wel jammer. Als ik me laat ombouwen, blijft dat dan ook?

een volle blaas en een knalharde erectie.' Doet dat pijn? Je laatste alinea begrijp ik niet. (Wat ik ervan heb overgelaten dan...)

Of het pijn doet durf ik niet te zeggen, maar vervelend is het natuurlijk wel, met een erectie kan je natuurlijk niet ff makkelijk naar de wc. Dus als je 's ochtends wakker wordt en met haast de deur uit moet is dat niet ideaal ;)

Pijn is het verkeerde woord; het is strontvervelend.

Ik bedoel een code of conduct tussen mannen. Een extreem simpel voorbeeld: pisbakken.

Ik denk dat nadelen die wel of niet aan een geslacht kleven heel heel heel erg persoonlijk zijn. Zo vind mijn zusje het een hel om ongesteld te worden en ik ervaar dat niet zo. Een vriendin heeft moeite met haar grote borsten, terwijl ik die van mij prima vind. Dat zal met jongens/mannen net zo zijn - de een ervaart X als een nadeel (of voordeel), de ander niet

Kun je met anderen praten over het gevoel dat je liever een jongen bent? Met je ouders, met de huisarts of je mentor? Misschien kunnen jullie dan samen op zoek naar een manier om hier vorm aan te geven en te kijken naar handvaten die er zijn om verder te kijken?

Vergeet niet dat het anders is dan bij geboren mannen. Sommige dingen zijn niet hetzelfde of zelfs mogelijk. Als je er al voor kiest om een volledige geslachtsoperatie te ondergaan, er zijn veel transgenders die dat niet willen ivm alle risico’s en het beperkte kunnen.

Misschien is dit wel interessant om te lezen: https://www.lindanieuws.nl/nieuws/in...iks-te-klagen/
Er staat ook een linkje in naar NSFW naaktfoto’s, dan kun je gelijk zien wat het eindresultaat is als je ervoor kiest om een piemel te nemen.

Dat durf ik niet maar ik wil wel puberteitsremmers. Hoe kan ik dit oplossen?

Was die Chris eerst een jongen of meisje? Het lijkt namelijk alsof er huid over de penis is geplaatst maar ook alsof de penis erop is gezet...

Dat kan pas als je het erover hebt. Dan ga je een traject in en begint alles, inclusief puberteitsremmers, hormonen en operaties. Maar als je niks zegt, gebeurt er niks. Anderen kunnen niet ruiken wat je wil.

Chris is geboren als meisje, daarom ziet de penis er wat anders uit. Is gemaakt met huid van een dijbeen bijvoorbeeld. Zoek anders de volledige procedure op. Volgens mij zijn er wel filmpjes te vinden van de operatie zelf, maar die mag je zelf opzoeken.

Wat zou ik dan het beste kunnen zeggen?

Oké. Ontzettend bedankt voor je hulp!

Als ik me laat ombouwen en ik zou op jongens vallen ben ik dan homo? Mijn vraag is hetzelfde voor meisjes. Ik kan dus geen hetero zijn?

Maakt het uit? Als in; is het een prangende vraag waar van je zegt 'Nou, als ik dáár geen antwoord op heb, dan is mijn leven zinloos!' -- Punt is; who cares. Bij mij zou je de boeken in gaan als meisje dat jongentje werd en op jongentjes valt. Of op meisjes, for all I care. Hoe je dat wilt noemen vind ik totaal niet belangrijk, seksuele oriëntatie an sich boeit mij in omgang met mensen totaal niet.

Uiteraard zal er nu vast een bataljon aan mensen komen die exact de term weten voor de situatie waar jij nu in zit, maar persoonlijk vind ik dat gezwatel.

Er niet over praten en wel een oplossing vinden, bestaat niet. Al helemaal niet bij dit soort dingen. Dus je zult je er over heen moeten zetten en uit moeten spreken dat je je zo voelt.
"ik vind heel moeilijk om uit te spreken, maar ik weet niet zeker of ik een meisje wil zijn." Je kunt ook een brief schrijven en die laten lezen, of een filmpje opnemen en dat laten zien aan degene met wie je het er over wil hebben.

Het maakt mij ook niet uit maar ik was benieuwd.

Bedankt voor het fijne advies. Aan wie zou jij het laten zien? Je moeder, vader, mentor...?

Aan wie ik het zou vertellen is niet zo relevant, het gaat er om bij wie jij het beste gevoel hebt. Het is echter wel zo dat je ouders ook op de hoogte gebracht zullen moeten worden, maar hen kum je eventueel samen met je mentor of huisarts vertellen hoe je je voelt.

Ik bedoel bij wie denk jij dat er serieus mee wordt omgegaan. Kan mijn huisarts er wat mee? Dat denk ik namelijk niet...

Eh, je huisarts is je eerste entry-point voor dit soort zaken.

Je huisarts kan hier zeker wat mee! Hij of zij kan met jouw praten over hoe je je voelt maar kan ook heel praktisch regelen dat je puberteitsremmers krijgt bijvoorbeeld.

De huisarts is degene die je doorverwijst naar verdere zorgverleners, dus daar zou je moeten beginnen.

Daarnaast weten wij natuurlijk niet wie er in je omgeving er serieus mee om zal gaan. Ik mag hopen op iedereen, maar de praktijk wijst uit dat het ook wel anders lan.

Nee wordt al gepest op school...

Wat naar! Doet school daar iets tegen of kan je dat met je mentor bespreken?

Ze zitten aan me kont en borsten. Vind ik gênant om te vertellen.

Dat mag echt niet. Dat is gewoon aanranding. Vertel dit tegen je ouders of tegen je mentor. Dat mogen die anderen jongeren echt niet zomaar tegen jou zin in doen!

Ombouwen is toch zo’n naar woord :herp: maar aangezien je een jongen bent van binnen, ben je hetero als je op meisjes valt en homo als je op jongens valt. Even kort door de bocht, want er zijn natuurlijk meer opties dan dat. In welk lichaam je geboren bent, heeft er dan niet zoveel mee te maken.

Nadeel dat er gediscrimineerd word omdat je man bent bijv bij ipl

Bedankt voor het advies. Ik zit nu in de aula van school en ik kijk nog een dag aan en dan vanmiddag vertel ik het aan me moeder. Vind het wel eng. Ben best onzeker.:(

Oké. Bedankt voor je reactie. Er zitten zoveel vragen in mijn hoofd...

Wauw! Dat is echt triest als je daardoor gediscrimineerd wordt.

Me moeder gaat een gesprek aanvragen bij school. Echt bedankt voor je advies!

Wat goed!

Niet over me transgender gevoelens.

Dat geeft niet, dat komt nog wel een keer. Dat je je moeder hiermee in vertrouwen hebt genomen is ook al een goede stap, en dat zij dit op school gaat aankaarten is ook goed. (y)

Maar wat als ik de puberteitsremmers niet neem?

Dan ga je je gewoon verder ontwikkelen als vrouw, krijg je borstgroei etc. Hoe eerder dat traject in gang wordt gezet hoe beter eigenlijk. Maar ik snap ook dat het best een grote stap is om dit te vertellen.

Je wekt bij mij een beetje de indruk dat je denkt dat je naar de huisarts kunt gaan en kunt zeggen "Doe mij maar een portie puberteitsremmers," maar zo werkt het niet helemaal. Er zit een heel traject vast aan een eventuele geslachtsverandering er er wordt niet over een nacht ijs gegaan met dit soort dingen. Het is wel goed in je daar van bewust te zijn. Kijk eens op https://www.transvisie.nl/transitie/, ik vind dat een vrij duidelijke website waarin uitgelegd wordt hoe er traject in elkaar steekt of kan steken. Dan wordt misschien ook duidelijk dat dit niet iets is wat je alleen doet, maar waar je anderen hard bij nodig hebt.