|
Depressief worden
De laatste tijd (1 maand ofzo) heb ik het gevoel dat ik depressief word. Ik weet gewoon niet waarom en voor wie ik leef. Alles wat ik doe vind ik toch maar saai en niets spreekt me nog aan om te doen. Soms denk ik gewoond dat het beter is om er niet meer te zijn, maar ik zou nooit zelfmoord kunnen nemen. Ik wil mijn familie dit niet aandoen, ook al zou ik soms niet meer willen leven.
Ben 19 jaar, heb nog nooit een lief ofzo gehad, zeer weinig vrienden en afschuwelijk lelijk en dik in mijn eigen ogen. Zou dit ooit nog goed komen? Ik denk dat als ik iemand heb waarvan ik weet dat ik op haar kan rekenen en ze mij accepteert zoals ik ben (een lief zou het gewoon beter maken denk ik), dat het moet beteren. Maar het lukt me gewoon niet om zelfs in contact te komen met meiden. Ik weet gewoon echt niet meer voor wie ik leef en wat ik nog kan doen om me mss iets beter in mn vel te voelen. Eigenlijk is het beter om te zeggen dat ik gewoon nog wil leven maar als een andere mens. |
Het is helemaal niet gek om op jouw leeftijd te twijfelen aan wie je bent, waar je voor leeft. Vaak is zo'n gevoel tijdelijk, maar door tegenslagen of onzekerheid is het makkelijk om te blijven hangen in het idee dat het nooit beter wordt.
Heb je dit al wel eens besproken met een professional, met je huisarts bijvoorbeeld, of met een psycholoog? |
Nee en ik wil het ook niet. Iedereen moet me met gerus laten, ik haat gewoon mijn leven en zal moeten hopen op iets dat het beter maakt
|
Citaat:
|
Dat zal toch niet helpen en zal me weer veel geld kosten. Ik ben ook niet de rijkste jongen en strooi niet met mn geld. Kwil mij ook niet belachlijk maken als loser ofzo in het echtr leven dus zal er met niemand over spreken. Ik ben gwn vanbuiten emotieloos bijna maar vanbinnen kan het soms echt kraken.
|
Citaat:
Waarom zou je jezelf belachelijk maken? Hulp zoeken wanneer je die nodig hebt is iets om trots op te zijn, niet om je voor te schamen. Er zijn maar weinig dingen die vanzelf weer goed komen. Zeker als je zulke negatieve en destructieve gedachtes hebt. Natuurlijk kunnen er een heleboel nare dingen gebeuren in je leven, maar het is uiteindelijk jouw verantwoordelijkheid om te zeggen "ik neem de controle over mijn leven terug". Om zelf weer stappen te gaan zetten richting een gelukkiger leven, waarin jij je zinvol voelt en weer plezier krijgt in wat je doet. Ik heb zelf twee jaar lang begeleiding gehad van een psycholoog en dat heeft me echt ongelooflijk veel goed gedaan. Natuurlijk is mijn leven nu niet ineens altijd geweldig, maar het heeft me enorm geholpen om beter voor mezelf te zorgen, om doelen te stellen en daar naar toe te werken, en simpelweg het begrepen worden - dat is onbetaalbaar. Je bent geen weirdo, je hebt gewoon even wat begeleiding nodig. Schaam je je, dat je vroeger zijwieltjes nodig had? Dat de docent op school de eerste som voor moest doen op het bord, voordat je zelf de opgaven kon maken? Grote kans dat je dat heel normaal vind. In het leven leer je zo veel, en dit is één van die dingen waar je die begeleiding juist zo goed bij kunt gebruiken. Daar heb je de rest van je leven wat aan, mits je verbetering een kans geeft. Je kunt natuurlijk ook alleen in een hoekje blijven zitten, en huilen over hoe vreselijk alles is. Maar als het daar bij blijft, heb je daar bar weinig aan... |
Citaat:
|
Citaat:
|
Ik wil gewoon niet dat de mensen die me in het echt kennen, weten dat ik nu zo ben. Vanbuiten ben ik altijd hard voor mezelf en soms emotieloos, maar vanbinnen kan het soms zo hard kraken.
|
Misschien iets voor bij de feestdagen, ga hele leuke dingen doen met je familie voor de Kerstdagen. Ook met nieuwjaar moet je echt langsgaan, misschien daar blijven slapen ofzo. Zorg dat het echt een leuke tijd wordt, en gebruik die tijd om aan terug te denken als je je weer slecht voelt.
|
Citaat:
|
Citaat:
Als je jezelf zo afschuwelijk dik vind kan je naar de sportschool gaan en er iets aan doen. En ga leuke dingen doen met je leven. Je leeft maar 1 keer dus maak er wat van. |
Ik heb exact hetzelfde. Ik kan je alleen zeggen dat het leven zichzelf niet kan verbeteren maar dat jij als persoon wel er zelf iets aan moet doen. Het leven is helaas hard. Al helemaal op onze leeftijd komt alles als een baksteen in het gezicht aan.
Ik heb een paar vragen voor je waarmee ik je mogelijk kan helpen: 1, wat zijn je hobby's? 2, wat vind je leuk om te doen? Maybe anders gesteld: Wat vind je prettig om te doen los van het feit dat alles voor je atm kut is? 3, Heb je vrienden? zo ja, zit daar eentje tussen die jij echt kan vertrouwen? 4, Doe je een studie? Zo ja, heeft deze studie een studievereniging of studentenvereniging? Enkele dingen over wat je zei in je Start Bericht: Ben 19 jaar, heb nog nooit een lief ofzo gehad,: Dat komt ooit nog wel, ik heb exact hetzelfde. Een vriend van mij zei me eens: "een relatie komt op het moment dat je het 't minst verwacht of zoekt.. Blijf luchtig en wees jezelf" zeer weinig vrienden en afschuwelijk lelijk en dik in mijn eigen ogen. Maakt het zo erg uit dat je niet erg veel vrienden hebt dan? Ik heb mn hele middelbare school periode maar 2 echte vrienden gehad and i'm still alive. (begrijp me niet verkeerd met die uitspraak btw...) Zou dit ooit nog goed komen? Ja dat gaat goed komen ja. Just believe in yourself!. Ik denk dat als ik iemand heb waarvan ik weet dat ik op haar kan rekenen en ze mij accepteert zoals ik ben (een lief zou het gewoon beter maken denk ik), dat het moet beteren. Let's go and find one then! :) Hier heb ik trouwens een goede toevoeging bij. Soms is het een kwestie van geluk hebben. Ik had zelf dat ik zo iemand vond toen ik niet eens meer met mijn despressie struccle bezig was. Gewoon random tijdens een borrel van mijn studievereniging kwam ik in gesprek met een meisje en ik voelde aan dat ik haar kon vertrouwen omdat we echt goede gesprekken hadden samen. Maar het lukt me gewoon niet om zelfs in contact te komen met meiden. Ik denk dat dat komt omdat je het te moeilijk voor jezelf maakt. Probeer het gewoon rustig aan te doen en dan moet het toch wel goed komen? Meiden zijn ook gewoon personen hoor! (denk ik tenminste?.....) |
Citaat:
|
Citaat:
|
Als je nog niet toe bent aan hulp van je huisarts of psycholoog, dan zou je ook eens naar online hulpverlening kunnen kijken. Deze Vlaamse website bijvoorbeeld biedt gratis online hulp: https://depressiehulp.be/zelfhulp
jouw negatieve gedachten, verlies plezier en het gevoel dat het nooit meer goedkomt kunnen allemaal worden veroorzaakt door een flinke depressie. Jouw brein stelt de zaken allemaal heel negatief voor en zorgt er ook nog eens voor dat je denkt dat alles zinloos is. Maar dat hoeft dus zeker niet waar te zijn! |
Misschien helpt deze spreuk: Het leven is een feestje, je hoeft alleen maar zelf de slingers op te hangen.
Op dit moment heb je dus nog geen slingers, of misschien een paar. Of ben je het feestje al aan het opruimen? Anyway, hang ze nog eens op, en heb een geweldige tijd met je gasten op het feest! Dat kan je vriend zijn (die echt wel 100% te vertrouwen is, daar is het je vriend voor) dat kunnen ook familieleden zijn. Maak een feest van het leven! |
Er zijn in deze topic al hele goede dingen gezegd. Maar een ding zie ik nog niet:
Een relatie met een ander zal het NIET beter maken, zal in het begin van korte duur zijn, maar een relatie is hartstikke moeilijk als je depressief bent en de ander niet. Het is ook oneerlijk om je geluk uit de ander te zuigen, want dat ga je doen, of je dat nu wil of niet. Ga eerst de goede relatie met jezelf aan. |
Weten je ouders hiervan? En je huisarts?
|
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 04:38. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.