Is bewust nadenken over of je ‘gek bent’, al een teken van geestelijke gezondheid?
 

‘Ik was er niet van overtuigd dat ik gek was, al was ik wel bang dat ik het was. Sommige mensen zeggen dat er bewust nadenken al een teken van geestelijke gezondheid is, maar ik weet niet zeker of dat wel waar is.Ik denk er nog steeds over na.Ik zal er altijd over na moeten denken.’

Uit: Girl, Interrupted van Susanna Kaysen

Is bewust nadenken over of je ‘gek bent’, al een teken van geestelijke gezondheid? Misschien wel. Maar waarom dan? Zou iemand die ‘gek’ is dit dan niet door hebben of er van overtuigd zijn dat hij/zij het is? Kun je dan wel ‘gek’ zijn als je er over nadenkt? I dunno, vraag het me nu nog meer af dan eerst.

is dan besluiten dat je wel degelijk gek bent ook nog geestelijk gezond?

dit wordt me te gek, daar heb ik geen zin an:rolleyes:....

ik ben er eigenlijk ook wel benieuwt naar ja..
k zou het zelf niet weten..

als je jezelf gek vindt en daar over nadenkt of iets in die richting, getuigt dat volgens mij al van intelligentie.
Mensen die niet al te intelligent zijn zouden niet over dergelijke onderwerpen nadenken.
Intelligentie= voor mij een teken van geestelijke gezondheid.

Ik wil hiermee niet zeggen dat alle intelligente mensen gek zijn en andersom.

Hannibal Lecter?

Net als met alles: met mate. Je kan ook 'te' intelligent zijn en daar helemaal gestoord van worden .. de grens tussen genie en gek is een zeer fijne.

Daarnaast zul je je nog meer moeten afvragen wanneer iemand gek is. Kun je dat wel voor jezelf bepalen? Of is gek niet meer dan een interpretatie van anderen? Onwilligheid en onkunde jou te begrijpen?