boulimie
 

heej, ik heb ff un hele dringende vraag... gisteren kwam een van mijn beste vriendinnen naar me toe (wij zitten altijd in een groepje van ongeveer 4, soms 5 mensen) of ze even met me kon praten. Dus ik loop met 'r mee, liepen we ff naar een van de bijna lege gangen en daar verteld ze me dat haar moeder haar betrapt heeft toen ze haar vinger in haar keel had gestoken.
Ik wist wel dat ze af wou vallen ( ze is hartstikke dun !!!) en ik heb geprobeerd om haar daar vanaf te helpen maar ze wou niet luisteren dus ik had zoiets van bekijk het maar. Maar ik wist niet dat ze haar eten uitkotste.... wat moet ik nou. Hoe krijgen we haar zo ver dat ze hulp zoekt en dat ze ziet dat ze helemaal niet dik is. Ik bedoel, vergeleken bij haar lijk ik wel un plump-pudding. Maar ik heb ook geen big-problems met mun gewicht en/of lijf... ! Weet iemand, of heeft iemand ervaring met dit soort situaties... want ik wist echt niet hoe ik moest reageren of doen... ik vond ut eigenlijk haar eigen schuld, maar ik vond 't zo zielig voor d'r... Bij mij komt 't 'r echt niet in dat je koekjes laat liggen omdat je dan aankomt ... en dat je het daarna weer uitkotst. Ze wil trouwens niet naar een dokter want dan gaat die haar wegen en dan komen ze erachter dat ze ondergewicht heeft (dat heeft ze zeker weten) en dan moet ze aankomen en dan freakt ze helemaal...
please help... liefs mij.

misschien kan je eens op http://www.sabn.nl/ kijken, daar staat wat info enzo over eetstoornissen.
verder kan ik je moeilijk helpen denk ik, kijk ook eens in de anorexia ??? topic, die staat hier ook ergens...

Ten eerste: met deze instelling lukt het dus niet. Jij had zoiets van bekijk het nou ? Maar goed ik zal hier mijn stukje plakken die ik in het anorexiatopic had geschreven omdat ik vind dat het hier ook van toepassing is:

Haar steunen, met haar praten, duidelijk maken dat het een fantastisch mens is, dat je daarom met haar omgaat. Subtiel zeggen als je vindt dat ze mooi is. (Dus niet: "oooh wat zie je er prachtig en dun uit!", gelooft ze dan niet..) Zeggen dat je je zorgen maakt, en dat ze hier waarschijnlijk niet veel gelukkiger van wordt. Etc.

Ik denk dat je dan langzamerhand haar vertrouwen wint, en dan kun je zorgen dat ze met je meegaat naar hulpinstanties. Alleen lukt het haar namelijk waarschijnlijk niet.

Ps: wees niet bang om aan de bel te trekken als je ziet dat het echt in een neerwaartse spiraal gaat.