Wat ben jij door de quarantaine en/of coronacrisis anders gaan doen of beseffen?
 

Weer eens een praattopic. (y)

Ik ben hier wel benieuwd naar! Zoals gewoonlijk begint TS.

- Ik ben vooral mezelf tegen gekomen en ik merk dat ik veel meer menselijk contact behoef dan ik dacht dat ik nodig had.
- De sportschool had dan ook meer een sociale component dan ik dacht. Verder vind ik thuis sporten/trainen echt saai.
- Verder ben ik *iets* meer gaan drinken, niet als copingmechanisme, maar gewoon omdat het kan.
- Ik stel echt veel te lang dingen uit en moet ver zoeken naar mijn motivatie om iets af te maken.

- Ik ben zuiniger met eten. Sinds ik hier woon/sinds de coronacrisis heb ik nog geen eten weggegooid.
- Ik ben me meer bewust van hoe bijzonder het is dat je altijd kon eten wat je wilde en dat het er altijd was
- Wie mijn echte vrienden zijn. Die vragen regelmatig hoe het gaat of bellen even terwijl ik van anderen nog niets gehoord heb.

Ik dacht dat ik praatjes met collega's maar onnodige afleiding vond, maar eigenlijk maken die 5 minuten sociale interactie een heel verschil.

Verder heb ik nog precies dezelfde valkuilen als 10-15 jaar geleden en ik trap er zo weer in, en dat vind ik erg frustrerend.

Oja, dat heb ik ook, geen eten weggooien, dat deed ik al vaker niet, maar nu vooral niet, omdat ik minder zin heb om boodschappen te doen.
Verder besef ik dat hetgeen wat ik dagelijks doe mij echt niet voldoende voldoening geeft en dus ben ik nu al veel sneller bezig om dat dus te gaan veranderen.
En vrienden ja, ik merk nu wie ik echt liefheb en wie mij liefhebben.

Ik merk vooral hoe fijn ik het vind om weer in het Oosten te zijn. Ik mis dus echt praktisch niets :o. Alleen bepaalde cliënten, maar ik zou hetzelfde werk ook hier kunnen doen.

Oja en dat thuiswerken niet mijn ding is. En ik hecht weer veel meer waarde aan kleding die minder net is maar lekkerder zit.

Dat ik vooral shop uit verveling/tijdsverdrijf terwijl ik eigenlijk dus helemaal niet echt om spullen geef.

Dat ik heel graag een hond wil. Ik voel me nu toch eigenlijk stiekem best vaak eenzaam ofzo. Het lijkt me echt super fijn om overdag gewoon de hond lekker om me heen te hebben.

Dat ik een van de mensen ben voor wie er rondom.sociale contacten weinig verandert omdat ik op dagelijkse basis toch al bijna niemand sprak en ik dat echt helemaal prima vind. Ik hecht echt maar weinig waarde aan losse sociale contacten.

Jos heeft veel meer geduld en flexibiliteit dan ik hem ooit credit voor kan geven. Tering.

Ik beweeg veel liever dan ik van tevoren in de gaten had.

Ik ben blij dat we nu hier wonen, het is gewoon mogelijk om in 2 minuten in Het Grote Niks te zijn en geen hond tegen te komen, dus elke dag eem half uurtje naar buiten met Doris is veel makkelijker dan toen we nog in de stad woonden.

Ik ben sowieso veel liever buiten nu. Maar dat kan ook komen omdat de omgeving daar meer naar in is gericht.

En dat een groot deel van de stress rondom mijn veranderende rooster kwam omdat ik dan weer de opvang moest veranderen voor Doris. Nu Jos thuiswerkt kan ik veel flexibeler zijn en dat scheelt echt heel veel stress.

- Ik mis de sociale interactie op de werkvloer behoorlijk, had ik ook wel verwacht eigenlijk.
- Overleggen via mail/telefoon met mijn projectleider en directeur gaat beter dan verwacht, we hebben weinig overlegmomenten nodig per week
- Thuis ben ik veel effectiever dan op de zaak, minder afleiding door collega's
- Ik vind het moeilijk om 8 uur per dag concentratie vast te houden
- Mijn werkplek thuis bevalt me goed, blij dat ik in de loop van de jaren geïnvesteerd heb ik goede spullen
- Ik lees meer boeken, luister meer muziek
- 2-3 keer per week boodschappen doen is niets voor ons, vooruitplannen met eten is niet iets waar ik goed in ben :herp:

Ik mis mijn sociale contacten enorm maar dat had ik ook wel verwacht. Maar toch kan ik mezelf wel goed herpakken om iets te gaan doen.

Ik zorg dat ik elke dag op tijd mijn bed uit ben (ook als ik niet moet werken), maar dat was toch al een doel waar ik voor an het werk was voordat het hele coronagedoe begon. Ik doe nu minder vaak boodschappen en we geven daar nu blijkbaar minder geld aan uit, terwijl we echt niet anders eten. Minder impulsaankopen denk ik. Eten weggooien deden we sowieso al nooit, dus daar is niets aan veranderd. Ik kan mezelf thuis goed vermaken. Ik ben wel aan projecten begonnen die al een tijdje lagen te wachten en ik ben nog nooit zo goed op schema geweest met zaaien voor de tuin (y)

ik mis mijn vrienden, om die te spreken IRL

Hoeveel avonden gehaast er eigenlijk zijn. Zo vaak dat ik weg moet voor van alles, nu een periode zonder nascholingen, vergaderingen etc vind ik eigenlijk wel fijn.
Ik de avondjes met bepaalde mensen heel erg mis. Maar ook mijn ouders en hoe erg met name de oudste ze mist (en andersom)
Hoe slecht dingen met name op de post geregeld zijn en ik vind mijn werk eerlijk gezegd vrij kut op deze manier.

Ik had trouwens ook nooit verwacht dat ik als medisch analist nog eens thuis zou werken en dat ik zo weinig concentratie meer heb om te studeren of achter de computer te werken. Ik ben toch meer iemand om met mijn handen te werken dan ik dacht.

Positief: Dat ik geen problemen heb met zelfisolatie

Negatief: Dat ik best vaak al zonder reden aan zelfisolatie deed.

ik merk ook dat ik sociaal contact echt mis, terwijl ik hiervoor prima avonden achtereen of een weekend lang zonder mensen kon :o maar als het zo lang duurt en opgedrongen wordt is het toch anders

maar andersom heb ik gelukkig ook ontdekt dat ik juist veel minder alcohol drink, misschien is dit allemaal wel even heel gezond :cool: aangezien ik nu hele dagen thuis ben, heb ik ook niet meer die routine van een lange dag buitenshuis hebben gehad en dan een biertje op de bank wel fijn vinden

Ik weet niet wat voor werk je doet hppa, maar ik merk dat als ik een dag thuis heb gewerkt, dat ik normaliter juist "dorstiger" ben, het zijn dagen waarop ik veel meer af krijg en het is veel makkelijker om om 17:00 op het terras te zitten want ik hoef niet nog een uur in de trein.

En nu zit ik gewoon buiten in 't zonnetje met een boek, dat werkt ook wel prima.

Dat "opgedrongen wordt"-gevoel heb ik trouwens ook wel. Dan wil je ineens wél meer naar buiten en zo.

Ik heb dat in dit geval dus echt niet.

Zal wel komen omdat ik er problemen mee heb als men me iets dwingt te doen.

Ik heb gemerkt dat het niet ligt aan mijn gebrek aan tijd dat ik dingen niet gedaan krijg. Het binnenzitten en nul menselijk contact hebben maakt dat ik heel erg lamlendig word en zelfs niet de energie/zin heb om iets sufs te doen als tv kijken. Hello darkness, my old friend. :herp:

Enig idee hoe je daar verandering in kan aanbrengen?

Het is lastig zo zonder werk of reden iets te doen. Het herinnert me er wel aan dat ik een chronische mentale stoornis heb en dat ik daar op moet letten.
Buiten een stuk wandelen kon wel es helpen, maar dat doe ik nu ook liever niet (het is ook echt druk van wat ik vanaf m'n balkon kan zien). Moet mezelf een schop onder m'n hol geven en iets crea's gaan doen ofzo.

Mijn moeder doet elke ochtend iets voordat ze iets leuks mag doen. Ik heb een lijstje met klusjes die ik nog wil doen. Zou zoiets werken voor je? Ik probeer wel elke dag even naar buiten te gaan maar ik houd heel erg van buiten.

Ik denk dat HO geen klusje moet doen voor ze iets leuks mag doen, maar iets leuks zou moeten doen.
Als iemand tips heeft, kan er momenteel ook wel wat gebruiken 👌🏼

HEY ZOEF :bloos:

Ik ging een film maken van Doris dr creatieve proces voor jouw tekening, maar ik heb je nummer niet!

- Ritme in je dag aanbrengen (elke dag om dezelfde tijd opstaan, ontbijt/koffie maken, om dezelfde tijd lunchen).
- Elke dag even naar buiten, ook al is het maar 5 minuten. Drink bijvoorbeeld koffie op je balkon.
- Doe elke dag iets met je lichaam (dansen, yoga, masturberen, wandelen, een puzzel leggen, een kleurplaat inkleuren)
- Houd je huis zo opgeruimd mogelijk nu je daar zoveel tijd doorbrengt.
- Kook goede maaltijden voor jezelf.
- Zorg sowieso goed voor jezelf qua eten en beweging en zorg dat je genoeg drinkt.
- Check meerdere keren per dag in met jezelf (Hoe voel ik me? Heb ik iets nodig? Heb ik dorst/honger? Moet ik me even bewegen? Ben ik moe?)
- Luister naar de lichaam. Vreet jezelf niet op als je niet productief bent, maar ga een dutje doen/een niet-schermgerelateerde activiteit doen die weinig energie kost een je ontspant.)
- Haal adem.

Maar de mijne wel en ik kan 'm wel even doorsturen :D

Hee HO hoe zit het met je sociale netwerk? Ik kan me voorstellen dat je daar totaaal geen behoefte aan hebt, maar het is goed en kan helpend zijn om regelmatig even iemand te bellen of te facetimen.

Oja thuisblijf tips:
- Leer jezelf een taal via de gratis Duolingo app.
- Luister gratis boeken via de app ‘Luisterbieb’ (ook gratis voor niet-biebleden)!
- Ga kleuren of schetsen. Dat klinkt heel kinderachtig, maar creatief bezig zijn kan sommige mensen echt helpen om hun hoofd even leeg te maken.

Ik spreek m'n ouders af en toe en heb gister nog een videochat gedaan met een groep vrienden. Maar ik had niet heel veel zin om te praten. Ben gewoon nogal Sipke-Jan Sipkema.

Ik merk dat ik veel voldoening haal uit mijn werk en dat mis ik.
Ik merk dat mijn uitstelgedrag gigantisch terrein wint elke dag. Ik heb een volle agenda nodig om dat tegen te werken.
Ik mis mijn sociale contacten erg. Patiënten, vrienden, familie, ...
Ik merk wel dat mijn relatie best wel goed zit. We hebben er niet te veel moeite mee en best weinig ruzietjes.
Ik steek weer meer tijd in andere dingen die ik redelijk verwaarloosd had. Vooral creatievere dingen en koken.
Ik heb geen behoefte meer aan slechte coping na een werkdag (drinken of jointjes) of maak mezelf dat niet wijs.
Ik geniet veel meer van simpele dingen. Zoals de zon of een wandeling.
Ik eet minder en dat had ik niet verwacht want ik ben normaal een stresseter.
Oh en ik ga echt gigantisch veel commentaar geven op facebook nu :herp:

Ik merk dat ik me eigenlijk helemaal terug trek. Dus notificaties uit van alle apps. Die werken trouwens ondertussen niet meer. Ik ga nu wel op de 1.5 - 2 m wandelingen. Ik heb dat tot nu toe volgehouden om het niet te doen, maar ook ik heb echt veel problemen met het geen-fysieke contact hebben. Wel doe ik dit eigenlijk alleen met mijn allerbeste vrienden, niet met kennissen ofzo.

Verder merk ik dat veel meer mensen, van wie ik het helemaal niet verwacht had, opener naar me worden, over het feit dat zij ook veel moeite en veel zorgen hebben.

Videobellen doe ik eigenlijk alleen nog met mensen die te ver weg wonen. Filmpjes van mijn neefjes en nichtjes* zijn echt altijd welkom en doen me goed.

Verder luister ik of heel veel muziek, of geniet van de volledige stilte, ik mediteer (maar ik vind het heel moeilijk om daarin te komen, veel moeilijker dan anders). En iets wat mij altijd veel troost heeft gegeven: schrijven.

Ik merk ook dat ik 's nachts vaker wakker word met een gedachte, die ik dan meteen opschrijf.

Verder heb ik vandaag een oproepje gedaan naar wie er gewoon even wil kletsen of wie iets nodig heeft, kreeg ik best veel reactie op en dat doet me dan ook weer goed.



*dit zijn alle kinderen van familieleden en vrienden, dus filmpjes van Dorisje werken ook goed bij mij <3

Wat ik trouwens ook besef: niet elke dag contact met je vrienden en geliefden zegt vaak niets over de liefde die er is tussen beide (tussen jou en de ander). Wat belangrijker is, is de liefde die je voor jezelf hebt en die ook houdt. Dat je juist het vertrouwen in jezelf houdt en altijd bedenkt, dat hoe dan ook, dat alles straks weer okay is. Niet per sé goed, maar gewoon okay.

Het rite houden in de ochtend gaat me verrassend goed af.
Ik besteed veel meer aandacht aan het koken 's avonds.
Ik hecht veel waarde aan appgroepen met lieve mensen waar er nog 'gewoon' gezellig gepraat wordt.
Het doen van boodschappen, of het überhaupt buiten op staat zijn kost belachelijk veel energie en dat probeer ik steeds meer te vermijden.
Opkomende hooikoorts in deze periode is nog kutter dan normaal, daardoor moet ik me buitenshuis echt inhouden voor elke nies.
Ik merk dat ik te veel en te lang (doelloos) op bepaalde sociale media/nieuwssites rond blijf hangen en probeer dit te beperken tot een paar korte periodes per dag.
Ik was vaker af :herp:
Nog meer dan normaal heb ik geen behoefte aan livetelevisie, een paar vaste programma's per week uitgezonderd.
Over een week ben ik jarig, maar ik heb er nog nooit zo niet naartoe geleefd. Ben wel blij dat ik een maand terug al besloten had dat het vieren ervan toch niets zou worden dit jaar.

<3

Vandaag besefte ik dat alles wat er in me rond ging, een voorbode was voor een knetterende hoofdpijn. :cool: (y)

Enneh, ik bedacht me ineens dat dit:

Ook wel echt waar is trouwens. Of tenminste, dat is mijn gedachte en mijn filosofie.

Vandaag zei iemand geërgerd over iets dat eigenlijk niet esthetisch fraai was, maar wat je toch steeds vaker in het straatbeeld* zag. En waarom? Wat was daar de reden van? Welnu; dat is dus blijkbaar de zeer sterke neiging om maar alles** te delen, en omdat je veel vaker op sociale media zit, dat het je vaker opvalt, domweg omdat je het vaker ziet. Maar dit was er eigenlijk altijd al en nu wordt social media dus blijkbaar nog meer het uitgangspunt hoe we denken en hoe wel kleden. Wat eigenlijk heel triest is.

Misschien zit er dan toch een kern van waarheid in het "video killed the radiostar" en "in de tv, daar zit de duivel in!"

*in dit geval sociale media, WANT we gaan zo weinig de straat op.
**na drie weken nog bar weinig echt zinvol en iets betreft gevoelens ofzo

Ik heb vandaag een paar essays geschreven, maar NIETS gedaan aan mijn echte werk. (y)

Ik word de nieuwe severus. (y)