Laatste Gedicht (Hans Andreus)
 

Laatste Gedicht (van: Hans Andreus)

Dit wordt het laatste gedicht wat ik schrijf,
nu het met mijn leven bijna is gedaan,
de scheppingsdrift me ook wat is vergaan
met letterlijk de kanker in mijn lijf,

En, Heer (ik spreek je toch maar weer zo aan,
ofschoon ik me nauwelijks daar iets bij voorstel,
maar ik praat liever tegen iemand aan
dan in de ruimte en zo is dit wel

de gemakkelijkste manier om wat te zeggen), -
hoe moet het nu, waar blijf ik met dat licht
van mij, van jou, wanneer het vallen, weg in

het onverhoeds onnoemelijke begint?
Of is het dat jij me er een onverdicht
woord dat niet uitgesproken hoeft voor vindt?

(Hans, vele jaren na jouw dood blijven jouw woorden betekenen wat jij dacht dat ze nooit konden, ze hebben geen grens, net als het licht)

Groetjes, Dreampoet

spijt me maar ik vind het persoonlijk niets...

Ah!
dat gaat recht door je heen... zo iets
een leven waardig afgesloten met wat hij tot zijn beschikking had: de woorden
wat schrijnend, wat mooi

Ingrijpende gebeurtenis moet dat zijn geweest http://forum.scholieren.com/frown.gif...ik heb het gedicht doorlezen..ik zie er zeker wel wat in...niet dat ik HET kan begrijpen, maar toch..zijn laatste dichterlijke woorden, zo veel zeggend...er straalt iets van af...

groeten iamre

mooi gedicht

maar ik ben dan ook hans andreus-fan

Gezond, heel gezond http://forum.scholieren.com/biggrin.gif
Fantastische schrijver geweest he?

Groetjes, Dreampoet

ik ook niet echt, ik weet niet.

ik vind jouw woorden daaronder mooier