Liegen (verhaaltjes vertellen), ziekte?
 

Een vriend van me verzint allerlei verhaaltjes - misschien zelfs onbewust - om interessant over te komen, of om aandacht te krijgen... Is dit misschien een ziekte ofzow? En is dit te genezen?

Want een vriendin van mij heeft even iets met hem gehad, maar toen ging dat uit, en toen kwam ze erachter dat hij over veel dingen (exen, allerlei dingen) heeft gelogen... En zij is natuurlijk pissig daarover. Maar nu heeft hij een nieuwe vriendin, en zij denkt nu dat hij die nieuwe vriendin ook allerlei dingen voorliegt, en ze weet dus niet of ze haar moet waarschuwen of iets dergelijks... Moeilijk, vind ik ook.

Ze zitten trouwens alledrie op dit forum: de ex, de jongen zelf, en zijn nieuwe vriendin. Daarom heb ik dit ook op de naam van mijn vriend TMLWKY gepost, anders weten ze over wie het gaat.

Ik zou me er als ik die goede vriendin was voorlopig niet in mengen, zeker niet voor ze weet dat hij zijn vriendin echt voorliegt. Je kunt nou eenmaal niet alles en iedereen voor problemen behoeden, het is hun relatie en daar heeft zij in feite niks mee te maken.

Overigens, in welke mate liegt hij de boel voor? Ik heb ook wel mensen gekend die in hun verhalen altijd alles net iets mooier en interessanter maakten dan het werkelijk was, maar verzint hij echt alles bij elkaar of is het meer interessantdoenerij?

Een vriendschap met iemand die werkelijk stelselmatig alles bij elkaar liegt lijkt mij zo goed als onmogelijk.

Het zou om een vorm van pseudologia phantastica kunnen gaan waarbij het om een onbeheersbaar verlangen gaat om leugens te vertellen of verhalen te vertellen waar de persoon zelf in gelooft. Men noemt dit ook wel pathologisch liegen (pathologisch betekent ziekelijk of afwijkend), dus in die zin kun je wel spreken van een ziekte. Een genezing (om maar even in termen van ziekte te blijven) is volgens mij alleen maar mogelijk als de persoon zelf inziet dat hij of zij liegt en probeert om daar afstand van te nemen.

Leugens over verkrachtingen, zelfmoord, exen die rare dingen doen, weet ik veel wat nog meer

misschien is dit zijn schreeuw om aandacht
dat hij zijn problemen niet kan of durf te vertellen en dat hij daarom dingen gaat verzinnen/ liegen zodat hij toch het gevoel krijgt dat mensen hem willen helpen.
en misschien is dat wel zijn manier om zn problemen te verbergen en er niet aan hoeven te denken.

Misschien weet ie zelf ook niet meer wat nou waar is van wat ie vertelt. Hij keeft dan dus gedeeltelijk in zn eigen gemaakte fantasiewereldje...........en dat kan heel verwarrend zijn voor anderen en ook voor hemzelf, omdat ie dus in zn eigen leugens gelooft........................

moeilijk, misshcine es over praten en alsie weer zoeist verteld, en je vertrouwt het neit; gewoon vragen: is dat ecth waar?!?! aan zijn reactie zul je dan snel genoeg zien of het waar is.

Dankjewel voor dit stukje.. het maakt mij zoveel meer duidelijk.. :)
Ik ga er meer over zoeken.. een vroegere vriend van mij heb ik er altijd van verdacht een psychische ziekte te hebben, maar kon het niet plaatsen. Niet echt schizofreen, want hij had geen psychoses.. maar hij leefde in zijn eigen fantasiewereld. Had zijn eigen bandje, dat niet bestond, kende beroemde mensen, etc, etc. Zijn hele leven was een leugen, een redelijk goed georganiseerde leugen zelfs. Hij gelooft het zelf, daar ben ik wel van overtuigd.

Maar moet ik nu zijn nieuwe vriendin waarschuwen? Want ik weet dat die vriendin van mij op een behoorlijk intieme manier bij die bedachte problemen betrokken was, probeerde te troosten enzo, en daarbij wilde helpen, er nachten om wakker heeft gelegen enzow... :(

Precies, ik had ook een vriendin die al om de kleinste dingen loog en de hele boel bij elkaar verzon, en als ze een beetje geen aandacht kreeg had ze weer iets heel erg meegemaakt en dat ging ze dan vertellen, en die er ook altijd voor zorgde dat ik me kut voelde, en die vriendschap heeft ongeveer twee en een half jaar geduurt en daarna vond ik het wel genoeg. Ze had wel problemen ofzo thuis maar toch dan vind ik dan nog geen reden om je zo te gedragen. Ik bedoel wat voor een vriendin is het dat ze er expres op uit is om je klote te laten voelen.

Misschien beter dat ik mijn stukje tekst hier effe onder plaats. IK denk dat het hier het beste thuis hoort.

Wel, ik heb dus afgelopen jaar bij een meisje in de klas gezeten. *Laten we haar effe S. noemen* S. verzon steeds maar verhalen over haarzelf. Precies alsof ze daar gewoon aandacht mee wou trekken. Ze dacht haarzelf interessant te maken door tegen heel de klas te gaan rondzeggen dat ze 'een dodelijke ziekte aan de lever had', dat ze bv 'al 3maand overtijd was' en dat ze 'een chronische vermoeidheid had' een soort 'sluimerziekte' had... En zo bleef het maar doorgaan. Voor alles had ze een excuus en ze loog over alles... Achteraf ging ze dan ook nog beweren dat ze dit-of-dat helamaal niet gezegd had. Van haar verhalen bleek uiteindelijk ook helemaal niets waar te zijn... Het hield allemaal geen steek...

Is dit meisje gewoon ziek, of heeft ze gewoon een aandachttekort...vraag ik mij dan af :s
Ik kwam nieuw op die school aan, en wist helemaal eerst niet af hoe S. het *zitten had* De eerste schooldag werd me gezegd dat ik moest oppassen met haar, dat ze niet normaal was... Wel ja, ik heb haar in ieder geval een kans gegeven. Maar zoiemand kan je niet eens als vriendin beschouwen, als je niet eens weet wat er waar is en wat niet :(