In het land der gevoelens...
 

In de bergen van onzekerheid
Liggen donkere, onbekende wegen
Langs het met tranen gevulde dal
Stort de weg zich richting afgrond

Wolken van onheil drijven voorbij
De weg leidt je langs je angsten
Langs de troosteloze, bladloze bomen
De poelen vol tranen, de stervende dieren

Aan de donkere hemel
Geen enkel sterretje van geluk
Geen stralende zon vol blijdschap

Maar daar, een beschermende grot
Omringt door hoge dennen van vertrouwen
De zon zit er in gevangen
En geeft de grot een rode gloed

Plots lijkt de hemel open te trekken
Daar is de zon, daar zijn de sterren en de maan
Het hoort niet bij elkaar
Maar zo lijkt het wel te gaan

(Over het idee zelf ben ik wel tevreden, maar over de uitwerking (nog) niet zo.)

[Dit bericht is aangepast door Juliah (27-12-2001).]

Ghehe, ik vind hem wel leuk http://forum.scholieren.com/smile.gif

Gaat zeker over het vinden van steun bij iemand? Of niet? http://forum.scholieren.com/redface.gif

Tnx

Zo iets, ja, maar toch ook anders...'k weenie.

ja ik vind em ook wel gaaf http://forum.scholieren.com/biggrin.gif