Huil maar
 

Mijn gedachten schreeuwen
Maar worden niet gehoord
Ze zijn bevroren door de ijskou
Die mijn denken verstoord

De kou bevriest van binnen
Mijn geluk en mijn verdriet
Het kleurt alles zwart in
En er is niemand die het ziet

Mijn gedachten schreeuwen
Maar het vuur is gedoofd
De kou heeft de leiding
En mijn hart is verdoofd

Dan een stem van binnen
Bevroren maar toch hoorbaar
Veroorzaakt de eerste warme traan
Want het enige dat nodig was
Was de warmte van een stem
Een stem die zei: ´Huil maar´.

Mooi!