vallen
 

ik weet nog dat ik er liep
voetje voor voetje, langzaamaan
kijkend naar beneden, m'n eigen ziel
het ravijn was even ondoorgrondbaar, even diep
en dan denken, dromen dat je viel...viel...viel...

maar later, je ogen weer geopend,
bleek je nog steeds
op de rand te staan

ik weet niet wat ik hier nou van moet denken, aan de ene kant vind ik hem heel mooi maar aan de andere kant ook weer niet...

Euh, ik vind hem wel mooi
maar vrij moeilijk om te begrijpen
Maar dat kan ook aan mij liggen natuurlijk :p

-xxXxx-
Enigma