behoefte om ruzie te maken
 

Vanmiddag constateerde ik bij mezelf een sterke behoefte om ruzie te maken met iemand. Niet omdat ik boos ben of wat dan ook, ik had gewoon echt behoefte om ruzie te maken of iemand uit te schelden zonder aanwijsbare reden. t is dat ik alleen thuis was, anders was waarschijnlijk een van mijn dierbare familieleden het slachtoffer geworden...

Waar duidt dit op? Is het een tekort aan sociaal contact (dat uitschiet naar de behoefte aan asociaal contact, om het zo maar te noemen), heb ik al veel te lang geen echte ruzie gemaakt, zit er iets dwars, is het een schreeuw om aandacht...? Ik weeg al deze punten af, maar ik ben er nog niet echt uit, het is een combinatie van allen denk ik. En dan nog iets: is dit normaal, heeft de mens ruzie/conflicten nodig om goed te blijven functioneren?

Nu de vraag: Heeft iemand hier een zinnige reactie op, inzichten die hij/zij hierover wil delen, of heeft iemand ook wel eens deze al dan niet natuurlijke behoefte? Tell me!

als ik me klote voel heb ik weleens dat als ik bijvoorbeeld over straat loop dat ik een ruzie niet uit de weg zou gaan mocht ik die tegenkomen, dan moet ik gewoon f me agressie kwijt...

Ik zelf heb daar soms ook wel last van.
Nou ik denk omdat het komt omdat ik emoties onderdruk.
Als ik boos ben doe ik meestal heel normaal en het zelfde als ik verdrietig ben.Soms denk ik dat dan de spanningen te hoog oplopen en er uit moeten

ach, what the fuck, I don't need this shit..