op weg naar jou...
 

De weg naar jou is veel te lang,
te moe om te lopen,
te moederloos om door te gaan.
Na iedere stap ga ik meer hopen,
dat jij daar aan het eind zal staan.

De weg is hobbelig en lang,
het lijkt alsof we rondjes lopen,
en ik heb de foute schoenen aan.
Misschien als je wat mee zou hopen,
zou de tijd wat sneller gaan.

De weg gaat eigenlijk nergens heen,
want wel lopen langs elkaar,
en ik kan niet stil blijven staan.
Misschien als je wat meer zou hopen
zouden onze wegen samen gaan.

Mooi, eenvoudig gedichie http://forum.scholieren.com/smile.gif

mylene
het si mooi gedicht
loopt lekker en zo leest lekker weg
maar waar het nou precies over gaat is een beetje vaag ,weet niet echt waar het gevoel van af komt
en nou ben ik denk weer vaag
ach ja
ik hoor het wel van je
xxx
sylvana

Tis oowk nogal vaagz...ik kwam met die weg in mijn hoofd door ene nummer...maar past misschien niet helemaal bij het gevoel, en toch weer wel.

Het is eigenlijk een beetje over hoe je iedere dag leeft, naar hem toe, hopende dat je weer bij hem zult zijn, maar alles wat je doet maakt dat je steeds verder weg komt, het contact vervaagd, de dingen die je zegt vat hij verkeerd op, en andersom, dus je loopt niet op dezelfde weg en hoewel je dichterbij probeerd te komen, loop je juist de verkeerde kant op...

trouwens...mijn naam is Mylène http://forum.scholieren.com/smile.gif

hate it when they do it wrong http://forum.scholieren.com/smile.gif

i know ,maar ik weet niet hoe je met de computer dat streepje gaat kreijgen http://forum.scholieren.com/biggrin.gif
hahahahahah

xxx
sylvana