Fear
 

Swirling pain
Lashes out at me
Marking me with my own
Anguish
Betrayal
Lost to reality
Fear is what is left to me
Quiet, patient
Never-ending fear
Not the quick
Soul encompasing terror
Which leaves one
Exhausted and drained
Immune to it's final touch
This is a slow fear
It's icy fingers creeping ever so slowly
Across my lungs and mind
Prickling numbness left in it's wake
The terror of a soul
Dancing with death
Of Hope
Lost, broken in it's shadow
Forgotten
This is the fear gripping me
Killing me
Bending me to it's will
Please let me go
let me out.

:) :) :)

*huil*

waar haal jij je inspiratie vandaan?

(toch niet uit je nieuwe piercing, he?) :p

mooi

*denkt terug aan het gesprek van gister* *lacht*

ik haal me inspiratie eigenlijk overal wel vandaan boeken, tv enz...

Zeg, als je dat gedicht zelf gemaakt hebt, jij kan goed Engels!

dankje wel..

je kan beter.

*hehe*

nou ik zal me best doen hoor...