Creatieve drang vroeger en nu?
 

Ik las net een interessant artikel over de wortels van creativiteit en me viel - hoe kan het ook anders - weer eens iets op :d :o

Wat mij vooral interesseert, is de creatieve drang van mensen en hoe deze zich door de jaren heeft ontwikkeld.

Als ik nu bijvoorbeeld naar mezelf kijk, zie ik dat mijn creatieve drang nog steeds duidelijk tot uiting komt in het ontwikkelen van programma's. Ik onderken deze als zodanig, omdat niet het resultaat, maar de activiteit zélf bevredigend werkt. Vaak komt het voor dat ik weer het één of andere programma voor de lol ontwikkel om het uiteindelijk toch weer te laten verkomen. Het komt zelden voor dat ik iets echt afmaak en onderhou.

Hetzelfde had ik vroeger bij het spelen met lego. Ik kon hele steden bouwen, een kerstman nabootsen (van meer dan een halve meter hoog :o ) en nog veel meer, maar uiteindelijk sloopte ik alles alsof het niets voorstelde.

Tot uiting komt dus die creatieve drang. Je wíl per se iets maken en de activiteit an sich is bevredigend, terwijl het resultaat eigenlijk irrelevant is.

Nu is mijn vraag aan jullie: in welke mate herken jij de creatieve drang bij jezelf? En probeer eens na te gaan wat overeenkomt tussen vroeger en nu :d

Ik vind het zelf wel grappig dat ik in feite nog steeds dezelfde rituelen erop na hou als vroeger, maar dat enkel de activiteit anders is :)

Hmm, zou dit ook kunnen betekenen dat mensen eigenlijk diep van binnen toch altijd hetzelfde blijven? Of sta ik weer eens stil? :d

*denkt diep na*

Nou, ik schrijf gedichten en verhalen bij het leven. Als ik in de trein zit, pak ik mijn kladblok erbij en begin ik een soort plan op te schrijven voor een verhaal. Of ik begin aan een gedicht, waarmee ik vervolgens dagen in mijn hoofd aan werk voor hij af is.

Vroeger deed ik eigenlijk precies hetzelfde, ik probeerde gedichten en verhalen te schrijven of te bedenken. Mijn eerste echte boekje schreef ik op mijn tiende, het ging over een bedenkt syndroom bij kinderen. Ik denk dat dat een beetje de basis was voor mijn fictie verhalen. De gedichten waren altijd oprecht - als in: uit het hart - dat zijn ze nog steeds.

Persoonlijk denk ik inderdaad dat ik wat dat betreft niet veel veranderd ben - noem het 'stil staan'-, de basis is hetzelfde, alleen ben ik erin gegroeid en ga ik er op een andere manier mee om...

blijft zijn eigen overontwikkelde gangetje gaan :D

vroeger in dingen maken en nu ook nog wel maar ook in crazy acties uitdenken of dingen schrijven


Eva (heeft net een kassei aan gruis gekapt, telt dat als creatieve actie?)

Vroeger deed ik alles wat in me hoofie bedacht werd direct uit voeren (of proberen uit te voeren), dat varieerde van knutselwerkjes, lego, tekenen en verhaaltjes schrijven tot komplete dramauitvoeringen en dansvoorstellingen.
Nu doe ik alleen nog crea bea spelen voor school, schrijf ik af en toe gedichtje en zo en vind het leuk sites te bouwen. Ik denk dat dit is omdat ik bang ben dat men het nix vindt, en omdat ik wat weinig tijd heb. Best jammer maja........