Uitwaaien
 

Altijd als ik verdrietig was
Zocht ik díe oneindigheid
Waarin ik éven niets betekende
En welk ik vond in de natuur

Altijd als ik me eenzaam voelde
Was dát de plek waar ik huilde
De natuur was mijn vriend
En liet mij mezelf zijn

Zo staat iedere zandkorrel voor mijn gedachten
Herinneringen en belevenissen
De zee – vormt het water
Welk ík aan elkaar heb gehuild

Míjn tranen werden water
Míjn gedachten werden zand
Beiden verplaatsbaar en meegevlogen
Op de wind ..

Want verbannen emoties
Zoeken een weg van uiting

Mijn emoties zijn verwaaid
Meegevoerd
Geen enig herinnering meer
Maar nu onderdeel van dit geheel

Slechts,
Door dat ene uurtje op het strand

moooooooi!
ik vind het alleen meer proza (als je de zinnen anders had opgesteld)

tis wel vet mooi geschreven!

Thnx voor je compliment :)

Als je op een forum post dan is het aan te raden om van te voren het announcement van dat forum te lezen, dan weet je wat de regels op dat forumonderdeel zijn. Hier op dop geldt bijvoorbeeld de regel: Niet meer dan twee topics per dag per persoon.

Het announcement van dop is te vinden op: http://forum.scholieren.com/announcement.php?forumid=25

Dit gedicht is bijgeplaatst in http://forum.scholieren.com/showthre...56#post2076856