Psychische problemen verhelpen met een liefdesrelatie?
 

1) Zijn psychische problemen te 'verhelpen' als je een relatie aan gaat met iemand?

2) En hangt het af van het probleem dat je hebt?

3) Wanneer kan het wel, en wanneer niet?

Ik denk niet dat dat een goed idee is. Ik zeg niet dat je geen relatie aan kan gaan als je psychische problemen hebt, maar als middel om die problemen op te lossen lijkt het me geen goed idee. Je legt dan ook wel een heel zware verantwoordelijkheid op de schouders van je partner, bovendien denk ik dat jijzelf de enige bent die problemen op kan lossen.

Ik ken wel iemand die een heel laag zelfbeeld heeft en dat ook wil oplossen door een relatie te 'nemen', diegene is ook heel erg op zoek naar een partner. Ik denk dat dat dus niet gaat werken.

Ik weet ook geen probleem waarbij het wel zou kunnen. Er zijn wel meisjes die bijvoorbeeld zelfverzekerder zijn geworden door hun vriend en dat zou best kunnen (hoewel je er dan onbewust zelf ook aan hebt gewerkt, want een ander kan het nooit voor je oplossen) maar een relatie beginnen om een probleem op te lossen, dat lijkt mij niet zo goed.

1) Zijn psychische problemen te 'verhelpen' als je een relatie aan gaat met iemand?
Volgens mij wel een beetje. Ik heb zelf nogal wat problemen, en als ik een relatie met iemand aanga, zoek ik ook echt steun bij diegene. Ik weet niet of je er psychische problemen mee verhelpt,
maar toen ik een vriend had, was ik toch in 1 van m'n betere periodes. (nog steeds depressief, maar in mindere mate.)
Ben toen ook voor ong 2 maanden gestopt met snijden.
Tis wel uit gegaan doordat hij vond dat ik teveel op hem steunde. :( Dat is ook wel een hele klap geweest, omdat t vrij lang duurt voordat ik een jongen/man vertrouw en er ook werkelijk close mee kan worden.. Toen t uit was, ben ik wel weer ingestort, dus t heeft mijn problemen eigenlijk erger gemaakt :S
Hmz, klinkt vaag :confused:

2) En hangt het af van het probleem dat je hebt?
'k zou t niet weten..

3) Wanneer kan 't wel, wanneer kan t niet?
Ik vind dat je wel verliefd moet zijn om een relatie aan te gaan, niet dat je de relatie aangaat om je beter/gewenster te voelen...

Euhm, zie het als een vergrootglas.

Een relatie kan de problemen verminderen, maar ook verergeren.

Leuke vergelijking :)

Tsja, ik weet niet of het echt goed is.

Ik had een vriendin die ook zo deed. Maar er kwamen nog veel meer dingen bij kijken :S *sob*

Ik denk dat als je elkaar.. of als je gesteund wordt, en je wordt op elkaar verliefd dat je moet kijken waarom je verliefd op elkaar wordt. Als het alleen door de steun komt, moet je wel even uitkijken... Maar als het ook echt verliefd is enzo, niet alleen een erg vertrouwd gevoel dat je nog nooit hebt gehad, dan is het denk ik heel mooi :) dan zou het ook niet erg zijn.

jah, hier ben ik het eigenlijk mee eens.
Het ligt er denk ik ook aan wat probleem is en hoever je je partner erin betrekt.
Als je nou Betamethason's verhaal leest, ging het eerst goed (iig beter) en toen het uit ging, weer minder en stortte ze weer in.
Bij mezelf merk ik heus wel dat het een beetje helpt.
voel me wel een stuk beter enz..
Ik denk dat als het uit zou gaan, ik ook weer instort en het misschien erger wordt.
Maar ik denk dus dat het de problemen kan verergeren maar ook kan verminderen!

ik denk dat dat niet zo'n goed idee is,want je vlucht daarin,en eens het afraakt, zit je nog dieper

1) Zijn psychische problemen te 'verhelpen' als je een relatie aan gaat met iemand?

Nee.. de relatie zal de psychische problemen niet oplossen, of verhelpen.. dat kan alleen jijzelf. Een relatie kan je misschien wel de kracht geven om dat te doen, of een zetje in de goede richting geven, maar verhelpen kan het dat nooit!

2) En hangt het af van het probleem dat je hebt?
Het verschilt per probleem wat voor invloed je relatie erop heeft. Een probleem in de zin van onzekerheid kan voor een deel door een relatie misschien wel de goede kant op geholpen worden, maar ook nooit helemaal.. Dat kan altijd alleen maar de persoon zelf.

3) Wanneer kan het wel, en wanneer niet?
nooit dus


Ik heb zelf een relatie gekregen in de periode dat het slecht met me ging.. Ik ben zeker gegroeid in die relatie, maar vooral door mn eigen stappen. Ik moest ook zelf besluiten de relatie te beëindigen, voor mezelf. Ik merkte daardoor dat ik teveel van die ander had af laten hangen, namelijk mijn geluk. Terwijl de enige die voor dat geluk kan zorgen ikzelf ben, een relatie kan dit geluk slecht verrijken, aanvullen.. maar nooit veroorzaken

ligt eraan of je met diegene een relatie aangaat omdat je een relatie WIL met diegene, of omdat je graag wil dat iemand je lief heeft en van je houd enzo..

jah 2 jaar geleden ging het niet zo goed met me, toen kreeg ik ook soort van verkering met een vriend, het heeft me in het begin wel geholpen alleen later ging ik me steeds meer afvragen of ik HEM nou wel zo leuk vond, of dat het me meer ging om het lief hebben enzo appart.. en dan werkt het dus niet, dan helpt het ook niet..

maar als je met iemand een relatie aangaat omdat je dat ook echt graag wil, met diegene, kan het je wel helpen.. ik denk niet dat alle problemen ermee te verhelpen zijn, maar het kan je nieuwe kracht, vrolijkheid en alles geven.. dus het kan je wel helpen denk ik..

1. ligt aan je probleem.
2. jazeker.
3. problemen zoals o.a. onzekerheid zou je kunnen verhelpen met een relatie. maar snijden, psychosen, anorexia, boulimia, depressie etc etc kan je niet verhelpen met een relatie. Je zadelt de ander met jouw probleem op.

Onzekerheid word volgens mij naderhand alleen maar erger, als de ander t uit maakt..
:confused: kweenie..

Denk eerder dat 1 van de oorzaken van psychische problemen een gebrek aan aandacht/liefde is. Als je vanuit die kant denkt kun je zelf wel een conclusie denken lijkt me.

3.1)Onzekerheid is toch (ook) iets dat tussen de oren zit. Dat kan toch niet opeens verdwijnen als je een relatie aangaat, daar moet hij/zij zelf mee om leren gaan.

3.2) Hm, nee, daar ben ik het niet mee eens, sommigen kunnen oplossingen bedenken waar je als 'probleem-hebbende' niet precies weet/wist hoe je er het beste mee om kan gaan.
Ik zal niet zeggen dat je daarom een relatie moet aangaan, maar in relaties vindi k het belangrijk dat je overal over kan praten, en dus ook juist over wát je dwars zit. Zo kan er misschien samen voor een oplossing gezorgd worden.

Het ligt eraan hoe de relatie is. Als je een goede relatie hebt, elkaar vertrouwd, dan kan het best zijn dat een aantal problemen worden opgelost. Als je een slechte relatie zonder vertrouwen etc hebt, kan dat de psychische problemen juist erger maken.

Je onzekereid kan idd niet opeens verdwijnen, maar ik denk dat
je onzekerheid kan wel stukken minder worden als je een goeie relatie hebt. Als iemand jou het gevoel geeft dat je ook werkelijk iets waard bent, dat je helemaal niet zo lelijk bent als je denkt, dat zelfs jij ook goed bent in dingen, is dat goed voor je zelfvertrouwen..
Als je zulke dingen lang genoeg blijft horen, ga je er ook zelf in geloven. Als je lang genoeg tegen iemand zegt dat die persoon dom is, gaat die persoon dat ook geloven. Ik denk dat t dus ook andersom werkt.
Als het naderhand uit gaat, kan je 2 dingen denken:
1. Ow, hij vond me toch niks (etc.) daarom is t uit. Met gevolg dat je zelfvertrouwen minder word dan voor de relatie.
2. Je bent gaan geloven dat je echt wel de moeite waard bent, en je hebt iets meer zelfvertrouwen.
Hmz, k leg t neit zo duidelijk uit gloof ik :confused: , k probeer t later duidelijker uit te leggen :):o

[/QUOTE][/B]3.2) Hm, nee, daar ben ik het niet mee eens, sommigen kunnen oplossingen bedenken waar je als 'probleem-hebbende' niet precies weet/wist hoe je er het beste mee om kan gaan.
Ik zal niet zeggen dat je daarom een relatie moet aangaan, maar in relaties vindi k het belangrijk dat je overal over kan praten, en dus ook juist over wát je dwars zit. Zo kan er misschien samen voor een oplossing gezorgd worden. [/B][/QUOTE]
Agree (y)

Oh jawel hoor, ik snap het. Ik denk alleen dat men eerder punt 1 'kiest'.

"Hij/zij dumpt mij, zie je wel: ik ben niets waard"

Hmz, daar heb je wel gelijk in ja :)

Het zal in 1e instantie je problemen naar de achtergrond helpen, je bent verliefd, dat houdt je bezig. Zogauw de relatie ophoud, val je in een dieper gat dan waar je inzat.
Aan de andere kant kan je jezelf ook behoorlijk tegenkomen in een relatie.

neee ik weet er zelf alles van nee het helpt niet om zo jou psygische problemen te laten verdwijnen ze komen dan des te harder terug. geloof me ik weet er zelf alles van
groetjes chretienne

Leg eens uit.

Welk deel, 1e opmerking, of de laatste zin?

Nee ze zijn niet te verhelpen....Je voelt je wel beter.....Meer happy....Maar als het uit gaat....Dan val je veel dieper dan je al was...Omdat dan het liefdesverdriet er ook nog bij komt....

Ja het hangt denk ik wel van het probleem af....Als het nou bijvoorbeeld met verkrachten of aanranding heeft te maken....Dan is het toch moeilijk om dat een plaatsje te geven als je een vriend/vriendin hebt.....lijkt mij....

Het kan niet.....Als de psychische problemen overheersen...Dan doe je het alleen maar om aandacht te krijgen en om je beter te voelen....

Het kan wel als je je zelf beter voelt dan eerst....Niet elke dag meer kut voelen enzz....En als je echt wat voor diegene voelt...

Dus het geen jij beweert geldt meteen voor iedereen die psychische problemen heeft?

Hoe denk jij er over? Met argumenten graag. :)

bij mij was dat dus niet het geval. Eerst had ik zoiets van: wie zal mij nou ooit leuk vinden. nu denk ik: als een iemand mij leuk heeft gevonden zal er nog wel iemand zijn. of niet dan?

3.1 ik vind dat bepaalde soorten onzekerheid zeker wel lichter kunnen worden door een relatie. het bekende : 'zal ik ooit een vriend krijgen?' zal toch wel hiermee verholpen worden.

3.2
degene waar je een relatie (vreselijk woord) mee hebt kan inderdaad oplossingen aandragen maar dat geldt alleen voor situaties waar een oplossing voor is. Een depressie lost niet zomaar op. Dat is een geestelijke toestand waar geen vriend of vriendin tegen op kan. Je kan praten tot je een ons weegt maar ondertussen blijven dezelfde gedachten malen in je hoofd.

Zeer zeker niet. Ik denk zelfs dat psychische problemen je kansen op een relatie eerder verhinderen, dus zo ver dat je een relatie krijgt kom je sowieso al niet. Psychische problemen zijn alleen te verhelpen door middel van therapie en/of medicijnen of weet ik wat, maar niet met een liefdesrelatie. De liefde is ook niet alles, en ook niet het medicijn voor al je problemen.

Ripper

3.1) Men kan 100 keer tegen je zeggen dat je knap bent, of leuk er uit ziet, maar als je het zelf niet geloofd, of het niet in ziet, omdat het zo diep van binnen zit, en er zo in is 'gestampt'. Dan is het heel moeilijk om het er 'uit' te krijgen.
Misschien zou een relatie [waarom vind je dat zo'n vreselijk woord?] wel een 'duwtje in de rug kunnen zijn'.

Alleen ja, als het uit gaat dan begin je denk ik weer van voor af aan.


3.2) Het hangt er ook echt aan wat voor soort probleem het is waar diegene mee kampt.

3.1 ( stronteigenwijze mode aan) ok, het is er moeilijk uit te krijgen maar het lukt wel. Voor mij was het al een enorme vooruitgang dat iemand mij uberhaupt leuk vond. Dan krijg je
toch wel een beetje zelfvertrouwen. sindsdien denk ik: als een iemand mij leuk vond, zal er nog wel iemand zijn, of niet dan?(stronteigenwijze mode uit)
(off topic) Ik vind relatie een vreselijk woord omdat het zo uit z'n verband wordt gerukt. bijv: een stelletje heeft 2 maanden. Nu hebben ze 'een relatie' volgens hen. Terwijl het woord een veel serieuzere verbintenis aanduidt. Mijn ouders zijn 25 jaar getrouwd. Die hebben een relatie. Het woord wordt gewoon veel te snel gebruikt. als ik aan een relatie denk, denk ik aan 2 mensen die serieuze toekomstplannen hebben, niet aan twee mensen die net beginnen. (/off topic)