Niet meer kunnen voorstellen hoe het voorheen was.
 

Wat raar toch, nu ik in een depressie leef, je kunt je eigen niet voorstellen hoe je bijvoorbeeld een jaar geleden zo ontspannen en rustig hebt kunnen leven. Waarom je die angst voor de dood op dat moment niet had.

Zeer raar. Ook of het ooit nog wel normaal net als een jaar geleden gaat worden dat de ouwe ik ooit nog terug komt.

Mensen met hetzelfde probleem??

Ja dit ken ik wel ja.
Ik zat er laatst ook over na te denken, vroeger vond ik het hoe ik me toen voelde normaal.. En als ik er nu bij na denk begrijp ik niet hoe ik me zo weer kan voelen, ik kan me het gewoon niet voorstellen.

Maar ik heb dit ook een dag nadat het wel een beetje beter ging, wanneer ik me echt heel klote voel (of een uur, stemmingswisselingen he), begrijp ik niet dat ik me zo relaxt of rustig heb kunnen voelen.
Andersom trouwens ook niet, als het wel redelijk gaat, begrijp ik niet van mezelf dat ik zo zwart kan denken..

Maar ja, over het algemeen begrijp ik mezelf ook niet.

ik herken dit ook wel.. ben heel lang erg depressief geweest, en gelukkig er weer uit!
maar idd, kan je je bijna niet meer voorstellen hoe dat was. gelukkig zijn, rusitg zijn, ontspannen zijn, vrolijk zijn. ik heb veel therapie gehad en er werd me toen gevraagd telkens terug te kijken, ook in fotoboeken, en dan bedenken waarom ik vrolijk was en dat opschrijven, en dan kijken naar de toekomst en opschrijven wat ik kon doen om vrolijk te worden, en dan keek ik vaak heel ver voor uit en zei bv: als ik mijn school haal. en dan zei de tharapie altijd: probeer dan goede cijfers te halen en daar al blij mee te zijn, want dan heb je een stukje van je doel bereikt. duzz telkens doelen stellen waar je blij van kan worden, jezelf verbieden echt alles zwart te zien, overal een goed puntje in zoeken.

succes! bloem