|
De Draad
elk moment ben je in mijn gedachte je mooie ogen die staren mij aan ik weet niet wat ik van jou moet verwachten maar ik laat me helemaal gaan je tilt me op aan een zijden draad een tijd lang blijf ik eraan rondzweven ben jij degen die hem doorknippen gaat of bescherm je hem met heel je leven maar de draad is elastiek geworden je laat me bungelen door hemel en hel het is als balans zoeken van stokjes met daarop borden een tijd gaat het goed maar ze vallen toch wel de draad is compleet verdwenen en ik lig jankend op de grond ik weet niet wat ik nu moet ondernemen maar de hoop blijft dat je bij me terug komt |
Auwtsj :(
Klinkt pijnlijk... Wel erg mooi omschreven, alleen de 1e strofe is iets minder... Hope you're ok :( X |
Mooi, vooral dat stukje over die draad, lekker ritme, leest goed weg, i love it, i love it!!! (y)
|
Mmm, teveel woorden, te weinig goede constructies. In het begin, haar ogen met 'die' nog eens onderstrepen, onsubtiel en onnodig. Veel ook te prozaïsch, teveel woorden als 'of' 'het is' 'en'. Ze worden hier niet gebruikt om iets extra's aan te geven of om het metrum te ondersteunen.
|
nog reacties?
|
Ik vind het wél mooi en goed verwoord, maar het ritme vind ik hier en daar niet even geweldig, ik vind m niet overal evn fijn lezen....
|
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 12:02. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.