![]() |
mijn eerste echte gedichtje...
Het gaat over een jongen die ik leuk vind maar ik weet niet wat hij van mij vindt...
Gerard-Jan, deze is voor jou...: In het vroege ochtendlicht, begin ik aan mijn lange tocht. Ik moet weer leren, maar denk aan jou. Dat maakt het zo lastig, in de koude ochtenddouw. Ik wou dat alles anders was, niet meer zo alleen. Wij met z'n twee, onderweg naar de horizon. Zoiets kan mij niet lang genoeg duren, omdat jij dan bij mij bent. Ik ben dicht bij je en toch ook heel ver weg. Er is een grote afstand, ik wou dat hij veel kleiner was. Als ik weer naar huis moet, huil ik van binnen. Ik moet jou dan weer missen, tot de volgende dag. Dat is voor mij echt veel te lang, konden wij maar samen zijn. Dat is wat ik wil en jij hoop ik ook.. Ik hoop dat jullie hem een beetje mooi vinden. Het is mijn eerste echte gedicht en heb hem speciaal voor mijn grote liefde geschreven. Ik durf hem niet echt te geven, dus graag jullie mening.. |
Heel, heel mooi hoe je dat verwoordt.
Ik merk goed hoe je je gevoelens voor die jongen koestert. Ga zo door! |
hijs mooi
mooie woorden... zal ik ook mijn eerste gedichtje van zolder halen?? ik ga zoeken ok? |
in 1995 is mijn overgroot opa overleden ik was toen 8
lieve opa rijn, vind u het soms niet fijn niet meer te hoeven denken aan waar mensen heen zullen gaan nadat ze eindigen met leven en stoppen met bestaan? mm beetje vaag gedichtje mijn opa heette rijn (voor als dat niet duidelijk was http://forum.scholieren.com/biggrin.gif) |
ik vind je gedichtje echt heel mooi!
|
de verlangende liefde paart voor mij een frustrerend gevoel......ja.....heel knap verwoord, filo soof
|
ik wil jullie allemaal heel hartelijk bedanken!
Ik denk dat ik hem het gedicht ook maar ga geven. (alleen dan niet persoonlijk natuurlijk) |
Citaat:
[Dit bericht is aangepast door Mef (16-01-2002).] |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 11:58. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.