(jij) Mist
 

Als sneeuw voor de zon
verdwijn je voor mij
mijn ogen in het duister
nog wennend aan het felle licht,
dat je weg neemt

Het ritme van alle dagen
veranderd niet veel
al zijn de nachten stil
geen geluid in mijn
enkel woorden voor jou
die je bij je draagt
onbereikbaarder dan ooit
Ik strek mijn arm
en reik uit naar jouw warmte
maar grijp enkel lucht.

Het is koud en ik dreig te bevriezen,
door de warmte die je mee nam.

Treffend en een goed metrum. Dat zeg ik erover :)

Persoonlijk zou ik de twee laatste zinnen hebben weggelaten, omdat je daarvoor al toe hebt gewerkt naar een mooi eind.
Maar dat is mijn mening natuurlijk :)
Verder leuk joh.