de boze ' burn out' stiefmoeder
 

Ik woon nu al 3 jaar bij mijn vader. Hij is hertrouwd met een vrouw die geen kinderen heeft. het ging best lang goed, tot op het moment dat ik een eigen wil kreeg, eigen interesse en me los begon te maken.

Op dit moment is de situatie thuis zeer gespannen. Mijn stiefmoeder ( arts) zit thuis met ene burnout en doet al 2 jaar helemaal NIETS dan thuiszitten. Ze is poeslief tegen mijn vader, maar mij zit ze op de lip

als ik bv een bord op de aanrecht laat staan krijg ik de wind van voren, net zolang totdat ik mijn excuses aanbied. Allerlei van deze andere pietluttige dingen en ze schildert me af als de ergste jeugscrimineel

daarbij weet ik dat ze een wig heeft gedreven tussen mij en mijn vader. Ik heb een vriend waar ik vaak naartoe ga, en heb ook tegen mijn vader gezegd: waarom neem jij het mij kwalijk als ik voor mijn vriend kies, terwijl jij voor stiefma kiest?

ik vind het vreselijk dat ze zo tegen me doet, ik kan niets goeds doen, en krijg nergens waardering voor. Mijn vwo vlekkeloos afgerond, maar nee hoorhet is niets, want zij is arts en dus: slimmer beter etc.

ik wil mijn vader terug, soms droom ik ervan dat ze verdwijnt, of dat ze ook gaan scheiden. Ik wil wel dat mijn vader gelukkig is....maar niet met deze vrouw

Ik wil ook graag dat jouw vader gelukkig is en ik wil niets liever dat jij dat dan ook bent, maar de manier waarop je stiefmoeder jou meent te moeten behandelen staat dat geluk in de weg. De enige manier om die belemmering weg te nemen is dat je stiefmoeder haar houding tegenover jou verandert. Het feit dat ze arts is geeft haar geen enkel recht om zich zo neerbuigend tegenover jou op te stellen. Per slot van rekening heeft zij, om arts te kunnen worden, ook haar middelbare schooldiploma moeten halen om aan een universitaire studie te moeten beginnen. Als ze haar middelbare schooldiploma niet gehaald zou hebben zou ze nu ook geen arts zijn geweest en ik denk dat je haar dat ook duidelijk moet maken. Vertel haar maar dat het nooit de bedoeling kan zijn dat een arts zich zo neerbuigend tegenover anderen op meent te moeten stellen, en zeker niet als die anderen in tegenstelling tot haar een lagere opleiding hebben gehad. Vertel haar ook maar dat jij net als ieder ander recht hebt op waardering en dat ze jou dat recht niet kan of mag ontzeggen, ook al is ze het dan toevallig niet met jouw interesses eens. Het zijn jouw interesses en daar heeft iemand anders zich niet mee te bemoeien, ook zij niet. Bovendien dient ze zich goed te realiseren dat jij ook recht hebt op je eigen leven en dat ze jou dat recht evenmin kan of mag ontzeggen.

Waar er twee vechten, hebben er twee schuld.

Optima, je moet maar zo denken: Het ligt "nooit" aan jou (y).
Altijd aan een ander.

Ja, zo kun je het ook zien... :D

OMG jij bent mij!!! tenminste dit kon ik geschreven hebben! Ik kan je dus ook geen tips geven. Maar volgens mij is burnout gewoon engels voor luiheid en aandachttrekkerij.

Dat is het zeer zeker niet. Mijn Zakwoordenboek der Geneeskunde beschrijft het burnoutsyndroom als een toestand van lichamelijke, emotionele en psychische uitputting als gevolg van emotioneel belastende werksituaties waarin intensief en langdurig met mensen wordt gewerkt met als symptomen vermoeidheid, slapeloos- en prikkelbaarheid, depressie, afstandelijkheid, twijfel aan de eigen bekwaamheid en verslavingsdrang. Overigens neemt dit niet weg dat de manier waarop de stiefmoeder zich ten opzichte van Optima meent te moeten gedragen volstrekt ontoelaatbaar is.

Misschien is het dat in het geval van de boze stiefmoeder wel...

Zoals je stiefmoeder doet, is niet leuk, en ook niet normaal, probeer haar dat op een rustige manier duidelijk te maken..
Ik denk dat je toch wel een btje rekening met d'r moet houden, een burn-out is volgens mij niet niks...

Toch wel mooi eigenlijk.
Iedereen lult met optima mee terwijl ze alleen haar kant van het verhaal kennen.

Wie weet ligt het allemaal wel aan optima zelf.
Zou me eerlijk gezegd niets verbazen.

Mij ook niet.

Maar je kent op een forum toch altijd maar één kant van het verhaal? Je kunt nou eenmaal niet verwachten dat alle betrokkenen óók hun verhaal doen... Je reageert op wat er staat en dat advies is vrijblijvend.

Als de topicstarter het verhaal verdraait en zichzelf er beter uit laat komen dan zijn de adviezen ook minder waard, dat is dan de consequentie. Maar je weet nooit hoe het van de andere kant zit, dat is niet alleen hier zo.

Dat is waar, maar we kennen Optima toch?

Ik (nog) niet, eerlijk gezegd. Ik zal eens 'reserach doen'.

1) Een echte burnout is geen aanstellerij.
2) Het kan daarentegen wel gebruikt of misbruikt worden in allerlei situaties.
3) Een slechte geestelijke of lichamelijke toestand is nog geen reden om een ander lastig te vallen of het bloed onder de nagels vandaan te halen.
4) Als je vader van haar houdt, moet je dat respecteren, maar het betekend niet dat jullie de beste vriendjes moeten worden.
5) Misschien helpt het ook als je je eigen gedrag tegenover haar aanpast.

Cat

voor €10.000 los ik je problemen op
stort maar op rekening 85.345.23.12 :D

maar ff serieus
weet je vader nix dat je ma zo tegen je doet?
en anders waarom zeg je dat niet tegen hem?

Hey luister!

Tuurlijk is een burnout niet per defenitie lulkoek, dat begrijp ik ook wel, maar als het is wat je in Viva en andere stomme tijdschriftjes leest, is het simpelweg een mengelmoesje van overspannen zijn en lichtelijk depressief zijn! Toch? En in het geval van mijn 'stiefmoeder' was het echt bullshit. Gewoon een vrouwtje van 30 die 2 dagen per week werkt en ineens in bed gaat liggen? Ammehoela dat die een burnout heeft. Lekker teren op de WAO en indirect op de belasting van de hele maatschappij. Al die 'nieuwe' ziektes waar Viva en mede-tuttenbladen hele pagina's aan wijden, daar geloof ik niet zo in. Maar dat is mijn mening, don't you dare and try to change it....

Hermione

Je kunt de inhoud van dergelijke artikelen in Viva en aanverwante tijdschriften ook niet echt wetenschappelijk verantwoord noemen. Dat is in ieder geval een belangrijk aspect om bij het lezen van dergelijke artikelen in dergelijke tijdschriften in gedachten te houden. Het mag dan zo zijn dat er in het geval van jouw 'stiefmoeder' sprake is van het simuleren van een ziekte (misschien een geval van het syndroom van Münchhausen?), maar voor mij staat in ieder geval nog niet vast dat daar in dit geval ook sprake van zou zijn. Ik ben er niet op uit om je van gedachten te laten veranderen wat je mening betreft, maar ik hoop wel dat je bereid bent om je kritisch op te stellen als het op het formuleren van een mening aankomt.