Kerk
 

ik heb sinds 6 maanden een vriendinnetje, en haar familie is erg gelovig (zondags 2 keer naar de kerk) en nu willen haar ouders dat ik ook mee ga naar de kerk, maar 1 probleem, ik ben niet gelovig. wat moet ik doen, gewoon meegaan, of niet meegaan, en boze schoonouders krijgen.

Niet meegaan, nee. Een geloof moet je hebben uit eigen overtuiging en niet omdat het je is opgelegd door anderen, of om je vriendin niet kwijt te raken. Stel je eens voor dat jouw familie haar zou verbieden om naar de kerk te gaan, dat zou toch ook absurd zijn! Zij mogen jou gewoon niet tot zoiets dwingen, daarvoor is het een veel te belangrijke keuze.

Je kunt hooguit een keertje meegaan om te kijken hoe het is, uit interesse, maar ik zou haar ouders wel duidelijk maken dat je niet van plan bent om hun geloof aan te nemen en om elke zondag in de kerk te zitten. Op die manier heeft het ook absoluut geen waarde en gaat het je waarschijnlijk alleen maar tegenstaan.

nouw, je kan gewoon meegaan, als je dat zelf wilt.
je hoef niet te geloven om naar de kerk te gaan, en als je jezelf niet van dat soort dingen afsluit <christelijkheid> kan het ook best leerzaam zijn. :)

Maar ik denk dat die ouders er wel wat meer van verwachten dan dat hij alleen mee gaat voor de 'leerzaamheid', denk je ook niet?

nie gaan, ze moeten ook recpect voor jou dienen dat je nie gelooft!

...Maar daarom kan hij wel meegaan.. toch? Dat je gelooft of niet maakt niet zoveel uit kvind het meer een fatsoenskwestie.
Als je er nu echt geen zin in hebt, het je echt tegenstaat ga je gewoon niet want je bent ze tenslotte niets verplicht.
Maar ik vind persoonlijk dat als je er verder geen groot probleem mee hebt je best een keertje mee kunt gaan, je klinkt niet echt alsof je er zo´n tegenzin tegen hebt dus ik zou zeggen wees gewoon fatsoenlijk en ga een keertje mee.. en als je dat echt niet aanstaat leg je het fatsoenlijk uit. Ze kunnen je tenslotte niet dwingen...

Nee ik zou ook niet mee gaan.. Ik neem aan dat ze weten dat je niet gelovig bent, en als ze dat niet weten dan zou ik dat gewoon vertellen..
Ik neem aan dat ze daar gewoon respect voor op kunnen brengen, iedereen moet voor zichzelf weten of hij wil geloven of niet... Dat moet je doen voor jezelf en niet omdat anderen willen dat je gelooft..
Je kan altijd een keer meegaan om het eens te beleven en te kijken hoe het er aan toe gaat, maar ik denk dat jou schoonouders dan van je verwachten dat je elke zondag 2 keer mee gaat ofzo.

Lastig, heel lastig. Ik hoop voor je dat die ouders jouw ongelovigheid, in welke vorm dat ook is, kunnen respecteren, anders... sterkte.

Tuurlijk kunnen die ouders dat wel respecteren, het is niet de middeleeuwen meer dat iedereen die anders over dingen dacht effe op de brandstapel werd gezet. Bovendien ben je vrij van je eigen geloof die ouders van haar accepteren dat ook wel.


veel succes en moge je vooral in jezelf geloven

the conquer

Niet op de brandstapel zetten, uit het hoofd van de jongedame gepraat worden.

Gewoon meegaan ...een beetje religieuze kennis opdoen is ook niet erg en je doet haar ouders een plezier...je hoeft natuurlijk niet gelijk belijdenis te doen lijkt me...dus ik vind t een beetje raar als je niet gewoon een keer mee zou gaan.

Ik vind er niks raars aan als hij niet mee wil gaan, dat is nog wel altijd zijn vrije keuze. En je kan inderdaad meegaan, maar dan zou ik wel meteen duidelijk maken dat het alleen uit interesse is en dat je niet van plan bent om ook gelovig te worden. Anders geef je die ouders alleen maar valse hoop.

Wat hij ook beslist, raar is het sowieso niet. Naar de kerk gaan is niet iets waar je iemand toe kan dwingen.

Ik zou me niet anders voor gaan doen dan dat je bent een geloof is iets waar je voor kiest en niet iets wat je doet om een ander te vriend te houden.hoewel deze situatie natuurlijk erg lastig is zou ik gewoon mezelf blijven die ouders kunnen denk ik ook wel begrijpen dat ze een geloof niet kunnen opleggen maar dat een geloof iets is waar je voor kiest.

Een geloof is naast een overtuiging ook een groepsbinding, vergeet dat niet. Atheïsten en agnostici mogen dan in een vrije, individuële cultuur leven, geloofsgemeenschappen zijn wat meer communaal: groepen. Je kan bezwaarlijk onderdeel van de groep zijn en niet gelovig. Het ligt aan de groep, maar er zijn zeker gemeenschappen die niet toestaan dat een van de leden een relatie heeft met een niet-lid.