Bestaat ik??
 

heeej

even een klein theorietje om de sfeer te ontspannen

De stelling: ik bestaat niet

Ik ben voor deze stelling omdat ik denk dat een ik en dus ook de persoonlijkheid waarnaar je verwijst zo veranderlijk is, dat je niet van 1 profiel kan spreken.
Voorbeeldje: Op iedere situatie reageer je anders, en als er ooit dezelfde situaties optreden doe je het alsnog anders dan de vorige keer, door hetzij persoonlijke groei hetzij emoties.
OK miss sla je hem alsnog, maar voor jezelf heb je toch weer telkens andere overtuigingen.

Maar ook als je persoonlijkheid definieert als karaktereigenschappen die men in de meeste van de tijd heeft voldoet het niet. Hoevaak doe je de dingen omdat ze door de buitenwereld verw8 worden om gedaan te worden en doe je het dus niet uit jezelf. Als je het niet uit jezelf doet kan je ook niet spreken dat 'jij' dat gedaan hebt.

Als we ervanuit gaan dat je ik word bepaald door de situatie en je emoties, geeft dat de vrijheid je ik aan te passen. Een situatie is gegegeven, maar je interpretatie en naar gelang hoe je handeld uit die waarneming niet.

Kortom: Je ik bestaat niet en daarom kan je hem makkelijk aanpassen.

onder "ik" versta ik de hele persoonlijkheid, met alles erbij enzo..
'ik' is niet aan eigenschappen ofzo gebonden vind ik..

ben het er dus niet mee eens

maar ik snap trouwens niet alles helemaal wat je zegt dus het kan ook dat ik je verkeerd heb begrepen

Ach, zoals Tarde al zei: "de maatschappij is imitatie" :)

Het individu is zeer onderhevig aan veranderingen en daarnaast in hoge mate vatbaar voor suggestie. Je 'ik' is gebaseerd op je ervaringen en je omgeving.

Ik ben het eens met de stelling dat je 'ik' geen constante is, maar een variabele. Anderzijds denk ik niet dat je hem zomaar kunt veranderen, want dit zou betekenen dat je niet overtuigd van jezelf bent. Wat wel mogelijk is, is dat anderen je 'ik' wijzigen, namelijk door jou en je overtuigingen te veranderen (denk maar aan de maatschappelijke indoctrinatie of - om een duidelijker voorbeeld te noemen - aan sektes).

Het is voor zoogdieren heel normaal zich aan te passen aan hun natuurljike ongeving. Aangezien dat steeds veranderd, veranderd je karakter ook een beetje met de dag. Op zich wel leuk want je zou toch maar je hele leven hetzelfde zijn, weet je hoe saai dat dan is :(


groeten

The conquer

euh.............iets wat niet bestaat kan je ook niet aanpassen, wel vervangen door iets wat wel bestaat

Ik ben het niet met je stelling eens. Het "'ik" bestaat wel degelijk, uitgaande van het standpunt dat iets bestaat doordat we er ons een begrip van kunnen vormen. In termen van de psycho-analyse is het "'ik" (ook het ego of het ich genoemd) dat deel van iemands persoonlijkheid dat verantwoordelijjk is voor het in goede banen lijden van de driftimpulsen afkomstig van het "het" (ook het id of het es genoemd) en rekening houden met de eisen van het boven-ik (ook superego of über-ich genoemd, dat ook bekend staat als het geweten) en prikkels uit de buitenwereld die innerlijke conflicten of angst kunnen veroorzaken. Het "ik" is in feite de instantie die de persoonlijkheid bij elkaar houdt en voor de vervulling van deze funcites volgens Freud over een aantal afweermechanismen beschikt waarmee bepaalde intenties en gevoelens aan de bewuste zelfwaarneming kunnen worden onttrokken. Andere functies van het "ik" zijn via de zintuigen kennis nemen van de buitenwereld en het vermijden van extreme prikkels uit de buitenwereld, het geheugen en het omgaan met gematigd sterke prikkels en al handelend de omgeving doelmatig en tot eigen voordeel veranderen. Het "ik" wordt beschouwd als het centrale deel van iemands persoonlijkheid.

Nee, je blijft jezelf namelijk verbeteren en streven naar een perfect 'ik'. Ja, het verandert, dus moet het ook bestaan. Mensen passen zich aan; dat betekent niet dat hun persoonlijkheid weg is. Je manier van handelen past zich aan, en niet je reactie daarop.