vader/moeder = homo/lesbo??
 

Wie heeft er een vader of moeder die homo/lesbo is?
En hoe gaan jullie ermee om enz?
(btw.. de mijne zijn het niet)

de vader van mijn ex is homo..

hij heeft het er veel moeilijker mee dan hij wil toegeven. Ik wil er nog steeds voor hem zijn en hij is mij er dankbaar voor... maar door omstandigheden komt het er even allemaal niet van....

Is dit niet meer iets voor psy? Of evt L&R?

Ik vind m meer op L&R thuishoren maar het is moeilijk. Ik verplaats m (voorlopig) naar L&R. De forumbazen daar kunnen beslissen of ie kan blijven staan of niet.

En dan wordt ie zeker weeer verplaatst.. :(

ikzelf niet, maar mijn tante is lesbisch en heeft een vriendin, ze zijn pas getrouwd en haar vrouw/vriendin heeft 3 kinderen. Ik geloof niet dat die kinderen het er echt moeilijk mee hebben, ze vinden het wel leuk geloof ik...maar dat kan nog komen, ze zijn nu allemaal nog jong enzo, misschien dat als ze op de middelbare school komen, ze t veel moeilijker vinden omdat het toch niet echt helemaal 'normaal' is zegmaar

De moeder van mn exvriend is lesbisch. Hij vond t op zich wel leuk, als zijn moeder maar gelukkig was. Dat is denk ik ook t belangrijkste. Al vond ie t af en toe best moeilijk als hij het gesmak in de keuken hoorde van t zoenen van die 2. Hij vond t leuk voor haar maar hij hoefde van zulke dingen niks te weten, en hij dacht er ook liever niet over na.

nope, nog niet meegemaakt

vrienden van me ouders..
2 lesbiennes.. hebben ook n kind, en gaan binnekort trouwen

Mijn moeder is lesbisch.
Ik heb er geen tot weinig moeite mee.
Maar 't is geen onderwerp waar ik het gewoonlijk over heb, want er zijn nou eenmaal mensen die het leuk vinden om daar zogenaamd leuke opmerkingen over te maken en daar heb ik géén zin in.
Ik hecht zelf weinig waarde aan de geaardheid van iemand. Het maakt een mens geen ander mens.

*zoekt een punt waar te beginnen*

Ok, mijn oom was een paar jaar geleden getrouwd, met een vrouw, ze hadden drie kinderen en alles leek echt super goed te gaan. Een van die kinderen is net zo oud als ik ben.
Maar toen bleek dus dat hij eigenlijk al heel lang wist (vanaf zijn 15de geloof ik) dat hij om jongen viel. Hij kon het niet langer verbergen, voelde zich een bedrieger en is toen met mijn vader (zijn broer dus) gaan praten. Nou, uiteindelijk is mijn oom dus van die vrouw gescheiden, en gek genoeg wilde ze ook meteen niets meer met hem te maken hebben (die kant van de familie is heel erg gelovig). Ze was dus meteen foetsie, en mijn oom bleef alleen achter met de kinderen. Twee jaar later kregen we bericht dat hij een vriend had, al een tijdje, en dat ze gingen samenwonen. Ik heb heel veel met mijn nichtje hierover gepraat, ze vond het eerst heel spannend. Vooral wat andere mensen er van zouden vinden, niet zo zeer hoe het thuis zou zijn. Ze vond die vriend van haar vader ook heel cool en aardig, dus daar had ze helemaal geen problemen mee. Mja, ze schaamt zich er nu ook helemaal niet meer voor, ze laat zich zo vaak mogelijk door beide mannen ophalen van school etc :D

Wat ik met m'n ex d'r ouders heb meegemaakt was wel een beetje creepy :(

D'r ouders waren gescheiden. Haar vader woonde ergens anders. Er kwam wel vaak een tante over de vloer, later vertelde ze mij dat dat haar vader was die zich had laten ombouwen :confused:

Tja wat is wel normaal