En toen zag ik je staan... (jaja, Anneee is still alive!)
 

En dan zie ik je staan
Met een houding van
"Ik wil niet dat ze me zien"
en toch niet onzichtbaar

Staar je daar naar een punt
in de verte en de toekomst
bekijk je benauwd
met jouw gesloten ogen

En ik zag je staan
totdat je wegliep uit mijn leven
Je ogen geopend en -helaas-
je schouders nog steeds omlaag

Wist ik maar wat er
van jou geworden is

Kleine wijziging in de laatste zin van de 3e strofe

Wauw, mooi, veelzeggend...
Einde = errug goed :)
X

Ander soort stijl wie gewöhnlich:), maar= wel leuk, de vorm, 't spreekt me niet super aan, qua verwoording

Heej Anne

Mooi verwoord. weer een mooi gedicht van je. Leuk weer 'ns wat van je te horen. Vooral het einde doet 't 'm! Dat is het sterkste stuk van het gedicht. Heel belangrijk want dat geeft de meerwaarde aan de woorden van de opbouw die eigenlijk daarmee het hele gedicht oplichten.