![]() |
*-* uit de oude doos *-*
Ik zat net eens tussen mijn oude schriftjes enzo te bladeren, en kwam wat gedichtjes tegen...laat ik ze eens posten (en sorry als je ze al eens hebt gelezen)
13/14 jr: Langzaam Langzaam word ik blind, en sluit ik mijn ogen tot een spleetje. Ik weet precies wat je doet en weet je, het maakt me echt niet zoveel uit, zolang ik je maar in mijn armen sluit. Maar langzaamaan glijd jij uit mijn armen, gaat je hart zijn eigen weg. Van mijn pad geraakt en haar vermaakt, en het maakt niet meer uit wat ik zeg. Langzaamaan, nog sneller, verlies ik je een beetje. en eigenlijk maakt het me niet uit, want ik geef om je, weet je.. 10/11 jr: Verliefd zijn Ik denk dat het een boom is, die soms dood gaat en soms bloeit Ik denk dat je hem kunt beklimmen, en soms er over groeit. Soms denk ik dat het bladeren zijn. Want die vallen en waaien weg. En liefde doet soms ook pijn, als je het niet hardop zegt. En soms hoop ik dat liefde overgaat, Want verliefd zijn doet pijn. Dat zegt iedereen die verliefd zijn haat, en de ander vind het fijn. 15 jr: Testament... Mijn boeken zijn voor jou, zodat je weet wat ik heb gelezen Zodat ook jij de waarheid ziet, En ermee mag leren leven. Mijn muziek is voor degene Die het kan horen, stille klanken Die mij geborgenheid brachten In de stilte van de nacht. Mijn kleren zijn voor degenen Die in mijn schoenen had willen staan Die mijn kleren passen kan Want ik trek ze niet meer aan. Maar mijn herinneringen zijn voor degene Die nu afscheid van je neemt Want mijn herinneringen zijn voor eeuwig Herinner mij maar. Zo mooi.... Zo mooi ,zo gewoontjes Zo fris, zo normaal Zo lieflijk,zo zorgzaam zo vreselijk brutaal zo aardig en makkelijk zo nieuwsgierig en lief. Zoals je nu bent wil ik je houden zoals je nu bent wil ik van je houden, Zo heb ik je lief. 16 jr: (Mijn meest persoonlijke & lievelingsgedicht) Winterkou... Winterkou, en naakt sta ik In de schaduw van het leven Om bevroren in de sneeuw Het laatste beetje weg te geven. Leeg was ik al dankzij jou, en nu is al mijn hoop bevroren In de winterkou. Winterkou, ik staar naar boven naar het eindeloze grauw, Vastgevroren aan het leven Vastgevroren aan mijn hoop op jou. Leeg ben ik altijd al geweest Maar toen jij me verliet Misschien wel het meest. Winterkou, en hier ben ik, Vastgevroren aan de grond die me bracht en nu komt halen Die niet wist dat ik bestond. Leeg was allemaal wel Misschien te langzaam of te snel, Winterkou, en ik denk aan jou. Dat was mijn oude doos wel zo'n beetje... Ps: Ik denk erover een nieuwe bundel te maken, enig intresse voor? (Sorry dat het zoveel is wat hierboven staat) |
aa damn das echt geweldig
als ik naar die leeftijd kijk op je 10e/11e vergelijk je de liefde al als een metafoor met een boom! damn en dat testament wat een goed idee *respect* die anderen zijn ook erg mooi... |
ja meid
ik wist al wat jou niveau was (en TUURLIJK wil ik jou bundel lezen) ze zijn prachtig ik had ze nog nooit gelezen xxx sylvana |
Winterkou....... *ZUCHT*
|
Ik vind "Testament" erg goed! En "Winterkou" ook!
Liefs, Caroline |
Citaat:
Citaat:
xxx |
winterkou is heel erg mooi t doet mij aan iemand denken die er bijna niet meer was hij zei dat ook daarmee
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:08. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.