depressie
 

Hallo,
Mijn vader is nu een dik halfjaar geleden overleden en sinds dien kan ik niet alles meer op een rijte krijgen. Ik ben erg door de war, ik weet niet meer precies hoe ik met mezelf moet omgaan en met anderen, erge stemmingswisselingen, snel boos/aggressief (niet dat ik echt ga schoppen of slaan). Ik snij/kras in mezelf, ik heb wel eens zelfmoord gedachtes enzovoort. Dr zijn nog maar een paar dagen dat ik kan zeggen dat ik me wel goed voel.
Nou was ik pas naar de dokter gegaan, en heb ik met haar overlegd. Ze heeft me doorverwezen naar de kinderpsychiatrie. Maar er is een wachtrij van een paar maanden. :(
Ik weet ook niet zo goed wat ik hiervan kan verwachten. :confused:
Heeft een van jullie misschien ervaring, of tips, of iets?

~dribble~

misschien kun je zolang je moet wachten iets creatiefs gaan doen. Ook al kun je niet schilderen, koop toch een lading spul en ga kliederen alsof je leven er vanaf hangt. Je kunt ook gedichten schrijven, dit forum blijven bezoeken. Of je zoekt een baantje, of vrijwilligerswerk. Verder is er altijd de kindertelefoon en andere instanties waar je direct kunt praten. Misschien is er bij jou op school een vertrouwenspersoon? Ga in ieder geval niet letterlijk wachten tot je aan de beurt bent bij de psychiater maar doe iets. Creatieve dingen helpen echt. Mijn zusje moet ook wachten, zij is naar de basisschool in de buurt gegaan en mag daar elke ochtend helpen.
Ik weet niet precies wat je kunt verwachten. Maar als je je open stelt bij de psychiater denk ik dat het je veel zal helpen. Natuurlijk moet het ook klikken, maar je open stellen helpt al heel erg.
Succes! Je kunt me altijd mailen: doornvogel@yahoo.co.uk

Mij heeft de jeugd/kinder psychiater erg veel geholpen.

Dat ik naderhand in een crisissituatie terechtkwam en toen naar dagbehandeling moest, en t daar op t laatst helemaal gehad had (mocht je dat ergens gelezen hebben hier) staat daar best wel los van.

Want om eerlijk te zijn heeft het me toch echt wel een beter beeld over mezelf gegeven.

T word alleen een probleem wanneer je niet goed met de psychiater kan opschieten...

En wat betreft die wachtlijst.. Probeer jezelf zo veel mogelijk bezig te houden, laat je niet onderuit halen door je eigen gedachten, ga weg met vrienden, ga iets creatiefs doen ofzow..

Ennuh, als je wil praten:

Msn: vleerwolfje@hotmail.com

Email: deboomuitdekatkijken@home.nl


Heel veel liefs en sterkte,

Laura

Mijn vader is ook overleden, en mijn zusje heeft het daar ook heel erg moeilijk mee gehad, ze begon ook in zichzelf te snijden en krassen. Zij is uiteindelijk ook naar een psycholoog gegaan, maar die heeft haar niet veel verder geholpen. Uiteindelijk is het eigenlijk 'vanzelf' overgegaan toen het weer iets beter ging. En nu zou ze het nooit meer doen. Het is erg, maar ik denk dat alleen jij jezelf kan helpen door jezelf te overtuigen ermee te stoppen. Maar zolang je in de knoop zit met jezelf zal dat moeilijk zijn.. Zelfmoordgedachtes e.d. zijn trouwens redelijk normaal, zolang het niet al te serieus wordt dan...

Nou, sterkte!
En uit ervaring: het zal vanzelf weer beter gaan..

Kusjes!